nga autori ne mergim xhelal ferizi
mbas shum lutjeve përpjekjeve e mundimeve
mbas shum lutjeve me fe
pas shum e shum vrapimeve
e mora globin me dhe
dhe po e rrrotulloja globin nëpër duar
me shpejtsi kureshtare
gjithkah duke hulumtuar
nëpër akte shekujsh në sirtare
po e rrotulloja globin gjithkah
me sy shkencorë e magjik
për të gjetë së paku në ndonjë krah
dikund drejtsinë e vërrtetë
o zot sa shum rrotullova
si në oren e gjeografisë
kah detet e malet shkova
me penden bashk isha nisë
kërko gjithkah nëpër vende mbi dhe
kontinente e në qdo shtet
në skutat me diell duke nxe
gjithkund ku kishte jetë
por kot e rrotullova
me shekuj me të gjitha mjetet
sa kërkimet përballova
kërkova lule e fletët
edhe drites e flladit e hijeve
gjithkah nëpër ligje të gjithqkajes
materjeve e të gjitha dijeve
dhe shekujve mbi kohra shekuj majes
të gjtha në penden time kërkimtare
i kisha intelgjencat bërthamë e sisteme
dhe gjuhët e kodet ndërkombtare
dhe zbërthimet për probleme
kërkoja nëpër vrima të globit rrumbullak
edhe mikromilion vogëlsirat
në të planetit përbërje rruza e gjak
në vlerat ma të mirat
mendoja se duke rrotulluar globin me digitale
në nji skutë dikund magnet
duke kaluar dhe e fusha e male
drejtsinë e imagjinuar kam me e gjetë
dhe me penden time në kët rrotulim kozmik
kahdo ku shtrihet jeta
kërkova si nji fenomen mitik
por drejtsinë askund mbi glob nuk e gjeta
nga autori ne mergim xhelal ferizi
Montag, 22. März 2010
Kur qeshni e di pse qeshni
Kur qeshni e di pse qeshni
autori xhelal ferizi
E di pse qeshni kur qeshni
sepse mendoni se pas qeshjeve nuk ka re te zeza jete
sepse qeshjen e ka zbuluar zemra e iluzioneve
sepse nuk e dini
që pastaj koha që pason
qeshjen
me lotin ua ujitë
e
pauzen e qeshjes jetë
kur qeshja mbaron së lulzuari
kur keni qeshur kët nuk e keni ditë
si quhet e pastajmja ardhmëri
e larmive me ngjyra jete
prandaj keni q eshur e qeshni
që të pini lumturi si dete
e nganjiher ti derdhni me lot kah qerpiku
se jeta ka te quditshme adete
koha e sajë esht miku e armiku
që prodhon edhe shkaqe të lotit
jo vetem te qeshjes
prandaj kur qeshni nuk e dini
se
kur dollija i mbarohet zemres
vijnë vërrshime jete
qe trubullojn dollitë e qeshjeve
dhe hallet flasin vet me vete
vjen koha sterrë e reshjeve
e hallet vershojnë si dete
prandaj e di pse qeshni
se ne skenë nuk ju dalin rrisqet
ne teater te jetes qe ti shihni
nuk e dini se pas qeshjeve
në pauza të qeshjeve kohore vijnë halle
që ju bëjnë të harroni
që ndonjëher keni qeshur
kurë dhe pse keni qeshur
por qeshni i bijë te rriskut
e mos mendoni
se pas kodre vijnë re
qeshni se koha esht lotsjells i joni
nga fati i njeriut i pa fre
ma mirë te ju pushtoj iliuzioni
se sa brenga e se nesermes
e qeillit qe vjen me te zeza re
qeshni e mos mendoni
se qeshja ma e mirë ësht qeshja iluzion optimiste
e iluzionit te sigurt
që koha nuk do të sjellë ngrysje
qeshni e mos rrini te ngurt
se brenga ju rrokullisë ne përmbysje
qeshni pra ju o qenje iluzioniste
xhelal ferizi autori
autori xhelal ferizi
E di pse qeshni kur qeshni
sepse mendoni se pas qeshjeve nuk ka re te zeza jete
sepse qeshjen e ka zbuluar zemra e iluzioneve
sepse nuk e dini
që pastaj koha që pason
qeshjen
me lotin ua ujitë
e
pauzen e qeshjes jetë
kur qeshja mbaron së lulzuari
kur keni qeshur kët nuk e keni ditë
si quhet e pastajmja ardhmëri
e larmive me ngjyra jete
prandaj keni q eshur e qeshni
që të pini lumturi si dete
e nganjiher ti derdhni me lot kah qerpiku
se jeta ka te quditshme adete
koha e sajë esht miku e armiku
që prodhon edhe shkaqe të lotit
jo vetem te qeshjes
prandaj kur qeshni nuk e dini
se
kur dollija i mbarohet zemres
vijnë vërrshime jete
qe trubullojn dollitë e qeshjeve
dhe hallet flasin vet me vete
vjen koha sterrë e reshjeve
e hallet vershojnë si dete
prandaj e di pse qeshni
se ne skenë nuk ju dalin rrisqet
ne teater te jetes qe ti shihni
nuk e dini se pas qeshjeve
në pauza të qeshjeve kohore vijnë halle
që ju bëjnë të harroni
që ndonjëher keni qeshur
kurë dhe pse keni qeshur
por qeshni i bijë te rriskut
e mos mendoni
se pas kodre vijnë re
qeshni se koha esht lotsjells i joni
nga fati i njeriut i pa fre
ma mirë te ju pushtoj iliuzioni
se sa brenga e se nesermes
e qeillit qe vjen me te zeza re
qeshni e mos mendoni
se qeshja ma e mirë ësht qeshja iluzion optimiste
e iluzionit te sigurt
që koha nuk do të sjellë ngrysje
qeshni e mos rrini te ngurt
se brenga ju rrokullisë ne përmbysje
qeshni pra ju o qenje iluzioniste
xhelal ferizi autori
Me heshtjen ushqehem.
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices liriku
Me heshtjen ushqehem duke e gjykuar në bark pastaj e në zemer
e gjykoj nëpër secilin damarë të shekullit tim
heshtjen e përbij detyrueshëm dhe e quaj ferr me emer
po ushqehem me heshtjen sa ironik ky fati im
---
heshtjen pse për mua ky specialitet
kur un dua të ushqehem me hare
heshtja ushqimi im që më vret
un ushhqehem me te dytrueshëm ajo heshtë duke më bre
---
kush han ksi lloj ushqimi përveq meje
ndoshta vetëm heshtja vet
heshtja qfar gjuhe qfar formule ësht kjo q far feje
ushqim që shpirtin ma vret
---
mua ma mbollen rrisqet e rruletave të fatit lojtarë
u mbi me terrin dhe doli në skenë
un heshtjen kam dashur ta shuaj si farë
por ajo pas hapave të mi kahdo imponueshëm vjen
---
nuk e di si ta shëndrroj heshtjen në fjalë
heshtjen nuk di si ta shëndrroj në bërtimë
pasthirrmas as me artin ma te persosur nuk po ja dal
kam mbetur i sajë viktimë
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices liriku
Me heshtjen ushqehem duke e gjykuar në bark pastaj e në zemer
e gjykoj nëpër secilin damarë të shekullit tim
heshtjen e përbij detyrueshëm dhe e quaj ferr me emer
po ushqehem me heshtjen sa ironik ky fati im
---
heshtjen pse për mua ky specialitet
kur un dua të ushqehem me hare
heshtja ushqimi im që më vret
un ushhqehem me te dytrueshëm ajo heshtë duke më bre
---
kush han ksi lloj ushqimi përveq meje
ndoshta vetëm heshtja vet
heshtja qfar gjuhe qfar formule ësht kjo q far feje
ushqim që shpirtin ma vret
---
mua ma mbollen rrisqet e rruletave të fatit lojtarë
u mbi me terrin dhe doli në skenë
un heshtjen kam dashur ta shuaj si farë
por ajo pas hapave të mi kahdo imponueshëm vjen
---
nuk e di si ta shëndrroj heshtjen në fjalë
heshtjen nuk di si ta shëndrroj në bërtimë
pasthirrmas as me artin ma te persosur nuk po ja dal
kam mbetur i sajë viktimë
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices
Kush jeni ju
Kush jeni ju
autori xhelal ferizi
---------------------
a e din ndonje kohë gjeniale kush jeni ju sapiense hije
ju me shtizat tuaja manjake vrisni prore rreze poetike
ju jeni vrasës të seciles lule e dije
e vrasës të shqipërisë së pa fajshme etnike
-------
ju doni të vrisni dashurinë njerzore e kohore e burimorë moralin
përgjues hileqarë të mallkuar të qo qasti të pa faj
ju doni ti shkelni paqesore fletë e lulet
e të ngrini kahdo fusha të lulzuara poetike
por vargu im nga akujt e zi nuk përkulet
ai cicëron pore per shqiperi etnike
ju nuk keni as besë e as zot
se zoti i juaj ësht prore intriga
hije të zeza hijenash jeni neper secilin mot
simbole të pjellave të liga
ju jen trilli më i qthurur i kohes bizare
kur ju jeni pjellur ka qa edhe vet hëna e dielli
ju jeni ngrënës te seciles vlerë shqiptare
dhe rrezeve te padjallzuara që vijnë per lulet nga qielli
ju hani dhe vetem hani shpirtra te pa faj si hiena
e mbini si djaj neper riinkarnime vampireske përseri
msyni me hilet me dy teha ne shqipen me dy krena
dhe pjellni shpirtëmaska të zeza mbi kohra plot mëri
as nji pendë gjeniale as gjeniale metaforë
nuk e zbërtheu dot shpirtin tuaj gjeno 'krim
nuk e di a u pollët në shekullin ma puthadorë e mizorë
nuk din si të ju quaj vargu im
as kerkimtarja e imja metaforë
por vargu kurreshtarë i im
thot se ju nuk jeni arbërorë
------------
autori xhelal ferizi
--------------------------------
autori xhelal ferizi
---------------------
a e din ndonje kohë gjeniale kush jeni ju sapiense hije
ju me shtizat tuaja manjake vrisni prore rreze poetike
ju jeni vrasës të seciles lule e dije
e vrasës të shqipërisë së pa fajshme etnike
-------
ju doni të vrisni dashurinë njerzore e kohore e burimorë moralin
përgjues hileqarë të mallkuar të qo qasti të pa faj
ju doni ti shkelni paqesore fletë e lulet
e të ngrini kahdo fusha të lulzuara poetike
por vargu im nga akujt e zi nuk përkulet
ai cicëron pore per shqiperi etnike
ju nuk keni as besë e as zot
se zoti i juaj ësht prore intriga
hije të zeza hijenash jeni neper secilin mot
simbole të pjellave të liga
ju jen trilli më i qthurur i kohes bizare
kur ju jeni pjellur ka qa edhe vet hëna e dielli
ju jeni ngrënës te seciles vlerë shqiptare
dhe rrezeve te padjallzuara që vijnë per lulet nga qielli
ju hani dhe vetem hani shpirtra te pa faj si hiena
e mbini si djaj neper riinkarnime vampireske përseri
msyni me hilet me dy teha ne shqipen me dy krena
dhe pjellni shpirtëmaska të zeza mbi kohra plot mëri
as nji pendë gjeniale as gjeniale metaforë
nuk e zbërtheu dot shpirtin tuaj gjeno 'krim
nuk e di a u pollët në shekullin ma puthadorë e mizorë
nuk din si të ju quaj vargu im
as kerkimtarja e imja metaforë
por vargu kurreshtarë i im
thot se ju nuk jeni arbërorë
------------
autori xhelal ferizi
--------------------------------
Në pafajsinë time shpirtë'zemer
Në pafajsinë time shpirtë'zemer
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------
Në pafajsinë time do të krijohen lot deti
mbi të cilat do të notojnë anijet mëkatare
trekëndsh bermudesh aty do të krijonë gjygjet e dhimbjet
do të mbyten të gjith ata që e bënë zemren time të flas vet me veti
----------
në pafajsinë time do të mbijë zhgjëndërr e re
pipat mbi zemren time të ri do të qelin
aty nuk do të hyn ma myk i asnjë shekulli me bre
me vu pranga përjetsie e me gjemba dinak per të dredhur telin
-------
nuk do të lejoj i riu i menquri vegjetacioni
as i riu pip i zemrees se pafajshme me ideal
në at zemer do të mbijë përcaktues emocioni
që tik takun jetes së re do te ia fal
----------
mos provoni ma o kohra dinake zemra te pafajshme me vra
aty do të ket te porta e sajë te kujdesshme roje
zhgënjimet ma shpresa zemre nuk kan zemre për të tha
nuk bëhet ma zemra objekt loje
---------
le ta dijnë të gjith dinako mëkatarët
që kaluan pa u ndëshkuar nga ai det me lot
do të vijnë nje dit aty kohra e gjyqtarët
anijet e pamëshira nuk do kalojnë dot
------
se kohrat ndrrojnë e vijnë shtërngata
secili do të paguaj
do të vie një kohë kur vet as dita e as nata
nuk do të pranojnë që pafajsia të vuaj
----------------
Autori Xhelal Ferizi liriku i vargjeve shqiptare
neper vite me penden shqiptare ne dorë ne atdhe e ne mergime
kenge e poezi shqiptare ne vargje
-----------------------
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------
Në pafajsinë time do të krijohen lot deti
mbi të cilat do të notojnë anijet mëkatare
trekëndsh bermudesh aty do të krijonë gjygjet e dhimbjet
do të mbyten të gjith ata që e bënë zemren time të flas vet me veti
----------
në pafajsinë time do të mbijë zhgjëndërr e re
pipat mbi zemren time të ri do të qelin
aty nuk do të hyn ma myk i asnjë shekulli me bre
me vu pranga përjetsie e me gjemba dinak per të dredhur telin
-------
nuk do të lejoj i riu i menquri vegjetacioni
as i riu pip i zemrees se pafajshme me ideal
në at zemer do të mbijë përcaktues emocioni
që tik takun jetes së re do te ia fal
----------
mos provoni ma o kohra dinake zemra te pafajshme me vra
aty do të ket te porta e sajë te kujdesshme roje
zhgënjimet ma shpresa zemre nuk kan zemre për të tha
nuk bëhet ma zemra objekt loje
---------
le ta dijnë të gjith dinako mëkatarët
që kaluan pa u ndëshkuar nga ai det me lot
do të vijnë nje dit aty kohra e gjyqtarët
anijet e pamëshira nuk do kalojnë dot
------
se kohrat ndrrojnë e vijnë shtërngata
secili do të paguaj
do të vie një kohë kur vet as dita e as nata
nuk do të pranojnë që pafajsia të vuaj
----------------
Autori Xhelal Ferizi liriku i vargjeve shqiptare
neper vite me penden shqiptare ne dorë ne atdhe e ne mergime
kenge e poezi shqiptare ne vargje
-----------------------
Nuk dua të flas me ty hieja ime
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
--------
autori xhelal ferizi
----------
nuk dua të flas me ty hieja ime
që mbete prore hije
as'nje her nuk u bëre rreze
as qels kohe e bukurije
por ec ë sizif'qe' e ec ë
dënueshëm nëpër përbuzje e prroje absurde
nëpër balten e shekullit memec
nuk dua të shihemi as sy më sy
ti je hije dhe mbete hije mbi dhe
nuk dua të flas -
ti nuk linde në të duhuren fe
as në të qëlluaren kohë e emocion
por linde mbi te pa emocion dhe
në shekullin e quajtur moh
në numrin e rriskut demon
un nuk e di kush je e pse je
perse linde per se
kujt ju deshte
vrapimeve kohore të mashtrimit
si pardje e dje
përse u veshe
me veshje te imagjinimit
simbol i diskriminimit
si sot si dje
hije prore e mohimit
pa fat e ardhur mbi dhe
prandaj un dhe ti të mos flasim
as ti për mua as un për ty
se ti je hije mbi secilin dhe
e huaja-
e un harren i pa atdhe i kohrave për'shky
i pa farë i pa fis
ne nuk jemi shitur as nuk jemi ble
akoma po mbajmë te bardhë plis
të dy nga e njejta kohë po pëlcasim
nuk kem mëmë as at
as motër e vlla
etni që na qanë
as dritë që kujdeset për ne
si mua si ty emocionet e akullta na ngrinë e na vranë
ty e mua-
llotot rruspija premtuese mashtruese na kan tha
na than tradhtarë e na shanë
se blozat nga e bardha kohë na ndanë
zezonat bastarde shtigjet e bardha na i kan vra
ti dhe un sot e dje
ti je hije mbi dhe
as dit nuk na lan me pa
un nje pendë që qanë
ne nuk kemi as qeveri as fe
as dinë as imanë
as kishë as minare
askund nuk kemi as atdhe
as vlla as moter e mëmë që na qanë
as hallet kush nuk ka per të na i ndje
se kohrat jan aq tradhtare
si hije nëpër humbëtira na ndanë
kot po e derdhim lotin rrëke
se jemi të pa babë e pa nanë
as nuk kemi kund trollë as tokë as det
as shpresë në ndo'j krua kombëtarë me pi
as qeveri e as deputet
për veq do shpërgaj mërije të zi
secili që kohrave ju bërtet
që jeten pendave ua kan nxi
se ti më linde mua dhe vetveten
në shekullin absurd të pa gojë
në epokat qorre
në lotet e rrejshme të kohes
në udhët mashtruese me brryla
në zgërdheshjet e mohimeve kalendarike
kur koha nuk ësht as njiher për zymbyla
ti që më sorollate në kët botë të shkreten
o hieja ime un hyna ne ty
u bëra ti kush e din te verteten
per se mohuesit na kan pshty
ti vrapin e bëre mbas tim mishi
e un mbas hiqi e teje
keshtu paskemi qenë te pa ndarë gjith jeten
ti trupin tim e vure në lojë
vrapin ma bëre hije
nuk dua si hije te jetoj
dua te jem pendë e veshur lirije
por un pse u bëra ti
e kurrë nuk e mësova të kësajë bote të vërteten
as psehet e pa spjegim
përse hapi yt ecë nëpër mashtrime jetike e plojë
nëpër ushkuret e përthurura të kohrave lavire
ku ësht caku i yt e caku im
hije që të ndjekun hijet vampire
hije ku do qe ikë nëpër dhena
hije mbi dheun tim
që motet të jan bërë hiena
ti dhe un kemi pi vetmashtrim
ti moj hije e udhve e britmave iluzioniste-
që ta mbyllën qdo gojë
ti dhe un permbi secilin dhe jemi jetim
neper kërcimet e perdridhjet e shekullit mistrec
përse duhet si hije ti dhe un të pseudojetoj
ku ti sa her je trajtuar si harr'ën-
e në trajta të pa drejta je përthy
në shum trajta e të mundimshme dije
përse gjithnji shekullin injorant neper zhgenjime ta mallkoj
që diellin me gjuhë ari nuk e la-
që rrezanisht penden time
me gjuhë rrezesh për ta përkthy
sa engjujt kan mbetur në ankime
eh o hije
oh mjerane hieja ime
sa her neper udhë ke ngecë
e të kan quajtur pa faj bi rruspije
kurvarët e sarhoshët me emocionin memec
te shurdherit shpirtrisht pa ndegjim
zagarët demagog e lidhur me bushtra te zgjebosura
askund nuk u duk shekulli yt as shekulli im
edhe pse ti at'ëher nuk ishe hije
por hije sot zhgënjyeshëm ke ngecë
pendueshëm je ndalur e ke ecur kohrave zigzake
rrugëve të pa mbarim
e nëpër mote je kthy
ti me menquri e pa menquri në rradake
sa her nga qasti e lakmija je ndersy
egos tënde të pa vendë e të pa mendë
sa her vetveten pendueshëm e ke pshty
ti askund nuk gjete vend
shekujt nuk jan për ty
ti kot dole në secilin art e kohë e kuvend'
ti je lindur neper kohrat shpuzë
të veseve kohore shtriga
neper kohrat shkrumb e hi
ne kopshtet e rrejshme te mbjellura me kurtha e shtriga
ne vizllimat mashtruese
ne fatet per sarhosha por qe nuk jan per ty
e penda ime vetmohuese
qe vdekjen sa her e pau me sy
te shikon tash si hije vetmuese
kur ti po mundohesh perseri te ngritesh
qe hije te mos quhesh mohuese
ringjalljeve si feniks u mundove te rilindesh
në qeliza betejash te pervluara
por gjithnji tash po bindesh
se te rilindesh nuk te kishte hije
as ne kohrat e shkuara
ti me secilin rend kohorë mund te grindesh
do te quhesh hije ma e denuara
se kthesat kohore nuk po kerkojnë tjeter dije
per veq hije te zgërdhaqe nënshtruara
e te sterkequra emocione
ti kot perpiqesh e u përpjeke
edhe neper kohrat e kaluara
që të mos mbetesh vetëm hije
ne lot e ne gjak lirie sa e sa her je ngjye
ne secilen organike ëndërrimtare rruzë
me mbi nga hiri i shuar përsëri
por thyerjet e hilet premtime të rrejshme të dhan me pi
epokat zuzare të kan përbuzë
edhe e secili vit kohë lavire e rruspi
ti etshëm deshte të bëhesh si pendë muzë
në trokun e harbuar te garave te pa m'shirshme
art të dëshmuar deshte me pi
o e imja hije
ti me hapin tënd lakadredhas
e mishit tim te pa sy real - pa ndaras
e hapit tim qe nuk parashikoj
me at rriskun tënd të pa fat kohorë
epokave nuk ju ndave
neper ara e fusha mërije
sa shum neper vdekje per se gjalli je ndry
dhe mbete e mjerë nje hije
kush ty dhe mua te mallkoi
ti apo un mbetem simbol elegjije
perse nuk me flet
perse nuk te flas dot me gojë
ti ece neper udhë të pa dukshme
të dy njeri tjetrin fajsojmë
që të dy jemi viktima mbi plojë
që të dy iluzionarisht po rënkojmë
në nje kohë kopile e tallave
e mbyllur nga s'mira e vules së ligë me dry
nuk dua të flas me ty hieja ime
se ti nuk i ke vra -
të gjitha pshtymat qorre që të kan pshty
as kohen me ushkurë nëpër këmbë
ti edhe kur rrin nën tënde hije
nuk din hije hilen në secilen kohore pllëmbë
nuk din mohueshëm me e shty
se sytë e butë i ke
ti edhe un
jemi qyqarë te pa atdhe
-------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
-------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
--------
autori xhelal ferizi
----------
nuk dua të flas me ty hieja ime
që mbete prore hije
as'nje her nuk u bëre rreze
as qels kohe e bukurije
por ec ë sizif'qe' e ec ë
dënueshëm nëpër përbuzje e prroje absurde
nëpër balten e shekullit memec
nuk dua të shihemi as sy më sy
ti je hije dhe mbete hije mbi dhe
nuk dua të flas -
ti nuk linde në të duhuren fe
as në të qëlluaren kohë e emocion
por linde mbi te pa emocion dhe
në shekullin e quajtur moh
në numrin e rriskut demon
un nuk e di kush je e pse je
perse linde per se
kujt ju deshte
vrapimeve kohore të mashtrimit
si pardje e dje
përse u veshe
me veshje te imagjinimit
simbol i diskriminimit
si sot si dje
hije prore e mohimit
pa fat e ardhur mbi dhe
prandaj un dhe ti të mos flasim
as ti për mua as un për ty
se ti je hije mbi secilin dhe
e huaja-
e un harren i pa atdhe i kohrave për'shky
i pa farë i pa fis
ne nuk jemi shitur as nuk jemi ble
akoma po mbajmë te bardhë plis
të dy nga e njejta kohë po pëlcasim
nuk kem mëmë as at
as motër e vlla
etni që na qanë
as dritë që kujdeset për ne
si mua si ty emocionet e akullta na ngrinë e na vranë
ty e mua-
llotot rruspija premtuese mashtruese na kan tha
na than tradhtarë e na shanë
se blozat nga e bardha kohë na ndanë
zezonat bastarde shtigjet e bardha na i kan vra
ti dhe un sot e dje
ti je hije mbi dhe
as dit nuk na lan me pa
un nje pendë që qanë
ne nuk kemi as qeveri as fe
as dinë as imanë
as kishë as minare
askund nuk kemi as atdhe
as vlla as moter e mëmë që na qanë
as hallet kush nuk ka per të na i ndje
se kohrat jan aq tradhtare
si hije nëpër humbëtira na ndanë
kot po e derdhim lotin rrëke
se jemi të pa babë e pa nanë
as nuk kemi kund trollë as tokë as det
as shpresë në ndo'j krua kombëtarë me pi
as qeveri e as deputet
për veq do shpërgaj mërije të zi
secili që kohrave ju bërtet
që jeten pendave ua kan nxi
se ti më linde mua dhe vetveten
në shekullin absurd të pa gojë
në epokat qorre
në lotet e rrejshme të kohes
në udhët mashtruese me brryla
në zgërdheshjet e mohimeve kalendarike
kur koha nuk ësht as njiher për zymbyla
ti që më sorollate në kët botë të shkreten
o hieja ime un hyna ne ty
u bëra ti kush e din te verteten
per se mohuesit na kan pshty
ti vrapin e bëre mbas tim mishi
e un mbas hiqi e teje
keshtu paskemi qenë te pa ndarë gjith jeten
ti trupin tim e vure në lojë
vrapin ma bëre hije
nuk dua si hije te jetoj
dua te jem pendë e veshur lirije
por un pse u bëra ti
e kurrë nuk e mësova të kësajë bote të vërteten
as psehet e pa spjegim
përse hapi yt ecë nëpër mashtrime jetike e plojë
nëpër ushkuret e përthurura të kohrave lavire
ku ësht caku i yt e caku im
hije që të ndjekun hijet vampire
hije ku do qe ikë nëpër dhena
hije mbi dheun tim
që motet të jan bërë hiena
ti dhe un kemi pi vetmashtrim
ti moj hije e udhve e britmave iluzioniste-
që ta mbyllën qdo gojë
ti dhe un permbi secilin dhe jemi jetim
neper kërcimet e perdridhjet e shekullit mistrec
përse duhet si hije ti dhe un të pseudojetoj
ku ti sa her je trajtuar si harr'ën-
e në trajta të pa drejta je përthy
në shum trajta e të mundimshme dije
përse gjithnji shekullin injorant neper zhgenjime ta mallkoj
që diellin me gjuhë ari nuk e la-
që rrezanisht penden time
me gjuhë rrezesh për ta përkthy
sa engjujt kan mbetur në ankime
eh o hije
oh mjerane hieja ime
sa her neper udhë ke ngecë
e të kan quajtur pa faj bi rruspije
kurvarët e sarhoshët me emocionin memec
te shurdherit shpirtrisht pa ndegjim
zagarët demagog e lidhur me bushtra te zgjebosura
askund nuk u duk shekulli yt as shekulli im
edhe pse ti at'ëher nuk ishe hije
por hije sot zhgënjyeshëm ke ngecë
pendueshëm je ndalur e ke ecur kohrave zigzake
rrugëve të pa mbarim
e nëpër mote je kthy
ti me menquri e pa menquri në rradake
sa her nga qasti e lakmija je ndersy
egos tënde të pa vendë e të pa mendë
sa her vetveten pendueshëm e ke pshty
ti askund nuk gjete vend
shekujt nuk jan për ty
ti kot dole në secilin art e kohë e kuvend'
ti je lindur neper kohrat shpuzë
të veseve kohore shtriga
neper kohrat shkrumb e hi
ne kopshtet e rrejshme te mbjellura me kurtha e shtriga
ne vizllimat mashtruese
ne fatet per sarhosha por qe nuk jan per ty
e penda ime vetmohuese
qe vdekjen sa her e pau me sy
te shikon tash si hije vetmuese
kur ti po mundohesh perseri te ngritesh
qe hije te mos quhesh mohuese
ringjalljeve si feniks u mundove te rilindesh
në qeliza betejash te pervluara
por gjithnji tash po bindesh
se te rilindesh nuk te kishte hije
as ne kohrat e shkuara
ti me secilin rend kohorë mund te grindesh
do te quhesh hije ma e denuara
se kthesat kohore nuk po kerkojnë tjeter dije
per veq hije te zgërdhaqe nënshtruara
e te sterkequra emocione
ti kot perpiqesh e u përpjeke
edhe neper kohrat e kaluara
që të mos mbetesh vetëm hije
ne lot e ne gjak lirie sa e sa her je ngjye
ne secilen organike ëndërrimtare rruzë
me mbi nga hiri i shuar përsëri
por thyerjet e hilet premtime të rrejshme të dhan me pi
epokat zuzare të kan përbuzë
edhe e secili vit kohë lavire e rruspi
ti etshëm deshte të bëhesh si pendë muzë
në trokun e harbuar te garave te pa m'shirshme
art të dëshmuar deshte me pi
o e imja hije
ti me hapin tënd lakadredhas
e mishit tim te pa sy real - pa ndaras
e hapit tim qe nuk parashikoj
me at rriskun tënd të pa fat kohorë
epokave nuk ju ndave
neper ara e fusha mërije
sa shum neper vdekje per se gjalli je ndry
dhe mbete e mjerë nje hije
kush ty dhe mua te mallkoi
ti apo un mbetem simbol elegjije
perse nuk me flet
perse nuk te flas dot me gojë
ti ece neper udhë të pa dukshme
të dy njeri tjetrin fajsojmë
që të dy jemi viktima mbi plojë
që të dy iluzionarisht po rënkojmë
në nje kohë kopile e tallave
e mbyllur nga s'mira e vules së ligë me dry
nuk dua të flas me ty hieja ime
se ti nuk i ke vra -
të gjitha pshtymat qorre që të kan pshty
as kohen me ushkurë nëpër këmbë
ti edhe kur rrin nën tënde hije
nuk din hije hilen në secilen kohore pllëmbë
nuk din mohueshëm me e shty
se sytë e butë i ke
ti edhe un
jemi qyqarë te pa atdhe
-------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
-------------------------------------
Më kan bë fe dhunë gjak e lot e e dhe -
Më kan bë fe dhunë gjak e lot e e dhe -
---------
------
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
njiher më kan bë dhe -
pastaj ujë me gjak
e gjakun ujë
djersë e lot
më kan larmuar me shum fe
më kan ndrruar sa her bajrak
na knë bërë her grek e her shkje
na kan djegur flakë
e kurthuar me njiqnd fe
me kan djegë ne flakë e barot
kam kaluar neper njiqnd fe
her ne grek e ne shkja
duke u nda
si viktimë e pre
me fis e me vlla
sa her jam shitë e jam ble
qfar kombi jam un
fisi nga fisi me u nda
karshi me ndejt si armik
q paskam qenë un qfar fisi qfar kombi
o botë
sa shum kohrat me kan ble me metelik
më kan bë ma shum se bishë
secili ardhacak armik
me shqelmo her ne gjami e her ne kishë
me koken ne duar neper shekuj duke ikë
hajde agai e pashai me kamish
e shndero shqiptarit grua e nënë e qikë
e greku e romaku me thikë
epokat duke na i kryquar shum fish
ogjaqet me gjak na i kan fikë
kokat ne prroje na i lan
korbat kan ngrënë shum mish
na vranë e na shanë
oh un i mjeri kush jam
q'komb q'kuptim jam mbi dhe
cila gjuhë jam cili fis
se kohrat shum shpresa më kan pre
gjak u pa i derdhur sa shum përmbi plis
përgjkur jan gurë e dhe
kombin token ma ndanë
as diell as buzqeshje nuk lan kund per ne
sa shpirtrat mbi dhe na i thanë
na i përgjaken token prrojet luginat
arat e brigjet
prrojet livadhet eledinat
na i mbyllen neper shekuj shtigjet
na i dogjen stanet e briogjet
bagti kahdo e bujqsi
shtepijat e trojet e hiset
na dogjen themelet ne etni
na shkelen mbi te lashta ligjet
etikë mbi kod e nderë
na erdhen ne hiset tona
na lan si rrenojë e pa vlerë
dogjen ne shkrumb e ne hi
na preken ne erz e nderë
sa vuajtjem i keki pi
sa zi na mbollen ne qdo pranverë
nuk na lan asnjiher te lirë
me tanke e qizme na shtypen
kuaj trojet patkoj azie
sa rrenat e mashtrimet na i krypen
na ndanë ne qdo zemer etnije
neper shum fe e fise na ndanë
na i kan përgjakur mote epokate stinat
dikuj i t han turk e dikuj latin
dikuj i than me vdekë
sa shum vuajte i gjorë kombi im
dikuj i t han serb e grek
mbi dhe shqiptari sa i lashtë e jetim
sa shum neper kohra ndejte vyshkë stermekë
i te uqajn o kombi im
se her je ringjallë e ke vdekë
dhe prap je ringjallur mbi hi
sa her ke mbetur jetim
oh renkimi i kohrave
ma thuaj psehen ma thuaj
se paku me nje arsyetim
-----
nuk di as kush jam un i pseheve neper shekuj
as qka jam
i biri i kujt jam
per se jetoj me shum fe
per se eci mbi dhe
me zingjirë roberie neper syrgjyne
kazamatave neper azi e ballkan
europes e botes shpernda
si i pafarë e i pa fole
thua se vetem grek e shkja
per ket diell paska n le
e shqiptari diell nuk paska
as yje
o kohra te mallkuara maska e laraska
per se as puhiza as fllade as pyje
nuk na i keni lënë pa lot e gjak te lulzojnë
sa shum kyn vajtue kavalle e fyell
sa shum motet e shejujt i kujtojnë
her fashist e her komunist
me gjithfar lloj ide
kohrat her na perqajnë e her na ndergjegjsojnë
kush jem ne te vertet ne
sa shum na blejnë e na shatrtojnë
her ne at ide e her ne ket ide
sa shum e moda na i ndrrojnë
sa shum ne besë na kan pre
shekuj t sa shum renkojnë
kush vallë kush jemi ne
na thuaj o i lashti gjen
na thuaj
ti qe ne gjirmet e rrenimeve ne kala rrinisi beden
perse neper shekuj i huaj
aq leht si kashtel na then
e na perqanë
na thuaj sa her kush do vjen
per se po na shkellë i huaj
per se kaq leht na ndersen
e vllaun me vllaë e largon
e shendrron ne qka te don
her ne tiran e shebtorë
her ne demon
her ne puthadorë
e si te don e aktron
token tonë e faren tonë te gjorë
e kahdo shqioptarin e kthen
her me sllavian e her me roman
e her me orgji e demagog te pist
her me at fe e her me ket fe
sa i lashtë ky fis qe duket si i pa atdhe
sa kohrat na luajten t'fist
sa fati na ka braktisë
e shqip nuk u gjet ndonje fe
sa kodra per ne ësht nisë
sa gremina pa fund e pa fre
ne jemi gjamë e madhe e historisë
sa shun na kan gri e pre
sa shum na kan shit na kan ble
sa shum mallkim i tradhtisë
sa shum ka vuajt shqip ajo fytyrë hane
e dielli i arit magjik
sa loti e gjaku ësht derdhur rrëke
sa shum jan shkyer ilire fustane
përdhuar virgjina nder ne
sa dhuna ka ra mbi ne
sa britma ësht dëgjuar në ato kohra mjerane
sa shpirti per se gjalli esht bre
sa shum ka vajtuar toka shqperi dardane
e shqipnia etnike me fe
sa kohrat me hile e me klane
sa gjaku e loti na shkoj rrëke
o nënë e lashtë iliriane
se her rrejshëm detyrueshem kemi bë be
të kthyer dhunshem kah zgerdheshjet
e duartrokitjet aktore
her ne ideologji
her ne fe
e her ne parti
nga kohrate zeza mizore
sa llojet e maskave na kan bre
sa kurva kohë e rruspi
kaloj duke shkelë mbi ne
ne lloj lloj duartrokitjesh rrejshëm jemi nxe
e her me opium e plot hipokrizi
me shtizë të shpuar e me shpatë
sa her je veshur ne te zi
shqipni e pa uratë
me sa e sa imponime
diktaturë gjelat e diktat
sa shum kohra na mbuluan me krime
të mjerë e të gjorë shqipëtarët krahthatë
ku ishe ti o koha ime
që kurrë nuk na u bëre uratë
na le nëpër gjymtime e lëndime
si krande të thata mbi dhe
në emcione të shum llojshme e rënkime
na thure me të ndryshme fe
sa lot kemi pi e pelime
kush pra kush jemi ne
o toka e dashur e ime
për se kaq pa mshirshëm për se
edhe sot e deri dje
për se na mbolle si bimë me rënkime
përse nuk na lan
përse
nuk na lënë të lirë
shqiptarë me fe për mbi dhe
---------
nga autori xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------------
---------
------
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
njiher më kan bë dhe -
pastaj ujë me gjak
e gjakun ujë
djersë e lot
më kan larmuar me shum fe
më kan ndrruar sa her bajrak
na knë bërë her grek e her shkje
na kan djegur flakë
e kurthuar me njiqnd fe
me kan djegë ne flakë e barot
kam kaluar neper njiqnd fe
her ne grek e ne shkja
duke u nda
si viktimë e pre
me fis e me vlla
sa her jam shitë e jam ble
qfar kombi jam un
fisi nga fisi me u nda
karshi me ndejt si armik
q paskam qenë un qfar fisi qfar kombi
o botë
sa shum kohrat me kan ble me metelik
më kan bë ma shum se bishë
secili ardhacak armik
me shqelmo her ne gjami e her ne kishë
me koken ne duar neper shekuj duke ikë
hajde agai e pashai me kamish
e shndero shqiptarit grua e nënë e qikë
e greku e romaku me thikë
epokat duke na i kryquar shum fish
ogjaqet me gjak na i kan fikë
kokat ne prroje na i lan
korbat kan ngrënë shum mish
na vranë e na shanë
oh un i mjeri kush jam
q'komb q'kuptim jam mbi dhe
cila gjuhë jam cili fis
se kohrat shum shpresa më kan pre
gjak u pa i derdhur sa shum përmbi plis
përgjkur jan gurë e dhe
kombin token ma ndanë
as diell as buzqeshje nuk lan kund per ne
sa shpirtrat mbi dhe na i thanë
na i përgjaken token prrojet luginat
arat e brigjet
prrojet livadhet eledinat
na i mbyllen neper shekuj shtigjet
na i dogjen stanet e briogjet
bagti kahdo e bujqsi
shtepijat e trojet e hiset
na dogjen themelet ne etni
na shkelen mbi te lashta ligjet
etikë mbi kod e nderë
na erdhen ne hiset tona
na lan si rrenojë e pa vlerë
dogjen ne shkrumb e ne hi
na preken ne erz e nderë
sa vuajtjem i keki pi
sa zi na mbollen ne qdo pranverë
nuk na lan asnjiher te lirë
me tanke e qizme na shtypen
kuaj trojet patkoj azie
sa rrenat e mashtrimet na i krypen
na ndanë ne qdo zemer etnije
neper shum fe e fise na ndanë
na i kan përgjakur mote epokate stinat
dikuj i t han turk e dikuj latin
dikuj i than me vdekë
sa shum vuajte i gjorë kombi im
dikuj i t han serb e grek
mbi dhe shqiptari sa i lashtë e jetim
sa shum neper kohra ndejte vyshkë stermekë
i te uqajn o kombi im
se her je ringjallë e ke vdekë
dhe prap je ringjallur mbi hi
sa her ke mbetur jetim
oh renkimi i kohrave
ma thuaj psehen ma thuaj
se paku me nje arsyetim
-----
nuk di as kush jam un i pseheve neper shekuj
as qka jam
i biri i kujt jam
per se jetoj me shum fe
per se eci mbi dhe
me zingjirë roberie neper syrgjyne
kazamatave neper azi e ballkan
europes e botes shpernda
si i pafarë e i pa fole
thua se vetem grek e shkja
per ket diell paska n le
e shqiptari diell nuk paska
as yje
o kohra te mallkuara maska e laraska
per se as puhiza as fllade as pyje
nuk na i keni lënë pa lot e gjak te lulzojnë
sa shum kyn vajtue kavalle e fyell
sa shum motet e shejujt i kujtojnë
her fashist e her komunist
me gjithfar lloj ide
kohrat her na perqajnë e her na ndergjegjsojnë
kush jem ne te vertet ne
sa shum na blejnë e na shatrtojnë
her ne at ide e her ne ket ide
sa shum e moda na i ndrrojnë
sa shum ne besë na kan pre
shekuj t sa shum renkojnë
kush vallë kush jemi ne
na thuaj o i lashti gjen
na thuaj
ti qe ne gjirmet e rrenimeve ne kala rrinisi beden
perse neper shekuj i huaj
aq leht si kashtel na then
e na perqanë
na thuaj sa her kush do vjen
per se po na shkellë i huaj
per se kaq leht na ndersen
e vllaun me vllaë e largon
e shendrron ne qka te don
her ne tiran e shebtorë
her ne demon
her ne puthadorë
e si te don e aktron
token tonë e faren tonë te gjorë
e kahdo shqioptarin e kthen
her me sllavian e her me roman
e her me orgji e demagog te pist
her me at fe e her me ket fe
sa i lashtë ky fis qe duket si i pa atdhe
sa kohrat na luajten t'fist
sa fati na ka braktisë
e shqip nuk u gjet ndonje fe
sa kodra per ne ësht nisë
sa gremina pa fund e pa fre
ne jemi gjamë e madhe e historisë
sa shun na kan gri e pre
sa shum na kan shit na kan ble
sa shum mallkim i tradhtisë
sa shum ka vuajt shqip ajo fytyrë hane
e dielli i arit magjik
sa loti e gjaku ësht derdhur rrëke
sa shum jan shkyer ilire fustane
përdhuar virgjina nder ne
sa dhuna ka ra mbi ne
sa britma ësht dëgjuar në ato kohra mjerane
sa shpirti per se gjalli esht bre
sa shum ka vajtuar toka shqperi dardane
e shqipnia etnike me fe
sa kohrat me hile e me klane
sa gjaku e loti na shkoj rrëke
o nënë e lashtë iliriane
se her rrejshëm detyrueshem kemi bë be
të kthyer dhunshem kah zgerdheshjet
e duartrokitjet aktore
her ne ideologji
her ne fe
e her ne parti
nga kohrate zeza mizore
sa llojet e maskave na kan bre
sa kurva kohë e rruspi
kaloj duke shkelë mbi ne
ne lloj lloj duartrokitjesh rrejshëm jemi nxe
e her me opium e plot hipokrizi
me shtizë të shpuar e me shpatë
sa her je veshur ne te zi
shqipni e pa uratë
me sa e sa imponime
diktaturë gjelat e diktat
sa shum kohra na mbuluan me krime
të mjerë e të gjorë shqipëtarët krahthatë
ku ishe ti o koha ime
që kurrë nuk na u bëre uratë
na le nëpër gjymtime e lëndime
si krande të thata mbi dhe
në emcione të shum llojshme e rënkime
na thure me të ndryshme fe
sa lot kemi pi e pelime
kush pra kush jemi ne
o toka e dashur e ime
për se kaq pa mshirshëm për se
edhe sot e deri dje
për se na mbolle si bimë me rënkime
përse nuk na lan
përse
nuk na lënë të lirë
shqiptarë me fe për mbi dhe
---------
nga autori xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------------
Deshta ne kohen e mallengjimit
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Deshta ne kohen e mallengjimit
nga autori xhelal ferizi në mërgim
deshta nje fjalë në kopshtin tënd ta mbjelli si lule
që të kujtohet përher miqsija
se zemren margaritarit te dashurisë ja shkule
se paku miq te jemi
qe qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia te dhimbjeve ti qetsoj
dua te kem mike
qe artin ma te lartë te qehres kohore te mos e harroj
por arti im ndoshta tash më ësht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta më ësht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallë perse keshtu kaq pamshirshëm të jem rob i yt vule
përse të më vuaj kaq shum shpirtësia
përse o e kaluar kohë për se kaq shum më përkule
përse kaq shum më vrau e pa djallzuara dashuria
un gjeth jam i vjeshtes që po thahet
për kohen e shkuar le të flas magjija
o kohë që aq pa mshirshëm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
për se vuaj kaq shum o kroje që më bëheni shekuj te pashtershem të mallit
per se më dënesin te gjitha zemrat e secilit ind
e sytë e të gjitha ndjenjave më thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
emocionet në kujtime me shpërndahen
un thua se jam vet malli
për secilen qehre të natyres
dhe kokrrat e dikurshme të zallit
që un puthë i kam me aq dashuri
për flokun e sajë magjik të kthyer si puhizë
kur era e shperndante me qudira
që as fjala e vet hyjnorë ylberit
nuk delte ma e përsosura ma e mira
per thënjen kur ajo më dukej mahni
me qeshjet e saja të dlira
e sa her hareshëm jam rilindë
tash më jan bë kohrat si pika të hallit
un nuk jam ma i dashurisë gjeni
nuk di pse koha bëhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ësi
kur jam lëshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorëve të belholles në vrap
natyres së virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bëja zap
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartë fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti natyral ne puhi
nuk kishte ather ne boten tonë magjike smirzi aty afer nomad
qe te na shikonin me katarne zili
per veq yjeve të pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
që na shpirtzonte me bukuri
un vrapoja si me krah
mbas sajë neper te dehuren e embel lumturi
thue se me dehte brusha ma e bukur e e pranveres e bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
------
e zemren ma lmonte viti ma ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili kendon
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej me me nje urtesi mahnitse
thua se te gjitha kolorizez kohes i kishin lulëzuar
e un me fjalen e lehtë si era peshperitse
me romansa poetike te dashuren duke e ledhatuar
te gjitha yjet zbrioten ne afersi nga kjo qehre kohore
qe yjet me u mbush emocion i kishte detyruar
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj e qeshte edhe moti e stina
e un me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites e vibrimit
qe dridhet nga amocion lunturia
edhe un prapa saj kah udha e perendimit
vrapoja me krah hapur me endrrat e mia
kur flutrave prapa i kam vrapu
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshë me karajfile
kur kam qeshë me boten e pa fre te zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshëm që emocionin e kam bindë
kam qeshur e kam qa gjithmonë pa hile
se koha pak e shkurt ka pasur dashuri
se jeta ësht vetem nje e shkurtë kalim mashtruese urë
nji film mashtrimi i pa mshirë
ne qafë pastaj q ë te varë nji gurë
si fund i teatrit vizllues
pastaj të bëhet fund e qivurë
varr përjetsie me zingjirë
me gurët e dhe të zi
driten e ndrron me errsirë
pasi të gjith mallin enigmatik ta kesh pi
e rrudhat të quajn pleqëri
ti nuk je ma zog i lirë
por mallë kohorë shpirtësi
eh poeti i mjerë
ti vuan duke ri mbjellë ne emocoin të kaluarat
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritë e kaluara
si endrat ne krahrorë te dehen
--------
un jam etja e vet mallit më të ndjeshëm të shekujve
qe pendat i ngopi me afinitete
subjektet i bëj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
fjalen e thurin te lirë
kujtime te lidhura per jete
jetë o maskë e pshtirë
sa shpejt kohrat na i trete
a mund të jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
në kopshtet kohore të dikurshme
të mbjellim kujtim kohorë
q' jan këto shpirtë fenomene sekrete
që un poeti i gjorë
i flas e i zbërthej vet me vete
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria a mund të shendrrohet në miqsi
ajo ka trandë sa emocion dete
që kohen e shëndrroj në ndjenjësi
e pena ime në dorë
vargun në fjalë duke e shkri
deshti të mbjellë lule jete
që dhimbjen e mallit tash ta bëj miqsi
a thua ma ndonjëher o kohë me ankth'ësi
dashuria e dikurshme përseri do të rilindë
apo do t ë kemi vetëm vetmashtrim për miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stërmekujve
do ti dhurojm stërvuajteri
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria të behet miqsi
do të ju flas me të vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohë
sa shum më kujton nostalgji
-------------------
nga autori xhelöal ferizi
liriku ne mergim
--------------------------------
lirik është në linjë Përgjigju Me Kuotë
--------------------------------------------------------------------------------
Deshta ne kohen e mallengjimit
nga autori xhelal ferizi në mërgim
deshta nje fjalë në kopshtin tënd ta mbjelli si lule
që të kujtohet përher miqsija
se zemren margaritarit te dashurisë ja shkule
se paku miq te jemi
qe qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia te dhimbjeve ti qetsoj
dua te kem mike
qe artin ma te lartë te qehres kohore te mos e harroj
por arti im ndoshta tash më ësht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta më ësht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallë perse keshtu kaq pamshirshëm të jem rob i yt vule
përse të më vuaj kaq shum shpirtësia
përse o e kaluar kohë për se kaq shum më përkule
përse kaq shum më vrau e pa djallzuara dashuria
un gjeth jam i vjeshtes që po thahet
për kohen e shkuar le të flas magjija
o kohë që aq pa mshirshëm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
për se vuaj kaq shum o kroje që më bëheni shekuj te pashtershem të mallit
per se më dënesin te gjitha zemrat e secilit ind
e sytë e të gjitha ndjenjave më thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
emocionet në kujtime me shpërndahen
un thua se jam vet malli
për secilen qehre të natyres
dhe kokrrat e dikurshme të zallit
që un puthë i kam me aq dashuri
për flokun e sajë magjik të kthyer si puhizë
kur era e shperndante me qudira
që as fjala e vet hyjnorë ylberit
nuk delte ma e përsosura ma e mira
per thënjen kur ajo më dukej mahni
me qeshjet e saja të dlira
e sa her hareshëm jam rilindë
tash më jan bë kohrat si pika të hallit
un nuk jam ma i dashurisë gjeni
nuk di pse koha bëhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ësi
kur jam lëshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorëve të belholles në vrap
natyres së virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bëja zap
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartë fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti natyral ne puhi
nuk kishte ather ne boten tonë magjike smirzi aty afer nomad
qe te na shikonin me katarne zili
per veq yjeve të pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
që na shpirtzonte me bukuri
un vrapoja si me krah
mbas sajë neper te dehuren e embel lumturi
thue se me dehte brusha ma e bukur e e pranveres e bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
------
e zemren ma lmonte viti ma ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili kendon
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej me me nje urtesi mahnitse
thua se te gjitha kolorizez kohes i kishin lulëzuar
e un me fjalen e lehtë si era peshperitse
me romansa poetike te dashuren duke e ledhatuar
te gjitha yjet zbrioten ne afersi nga kjo qehre kohore
qe yjet me u mbush emocion i kishte detyruar
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj e qeshte edhe moti e stina
e un me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites e vibrimit
qe dridhet nga amocion lunturia
edhe un prapa saj kah udha e perendimit
vrapoja me krah hapur me endrrat e mia
kur flutrave prapa i kam vrapu
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshë me karajfile
kur kam qeshë me boten e pa fre te zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshëm që emocionin e kam bindë
kam qeshur e kam qa gjithmonë pa hile
se koha pak e shkurt ka pasur dashuri
se jeta ësht vetem nje e shkurtë kalim mashtruese urë
nji film mashtrimi i pa mshirë
ne qafë pastaj q ë te varë nji gurë
si fund i teatrit vizllues
pastaj të bëhet fund e qivurë
varr përjetsie me zingjirë
me gurët e dhe të zi
driten e ndrron me errsirë
pasi të gjith mallin enigmatik ta kesh pi
e rrudhat të quajn pleqëri
ti nuk je ma zog i lirë
por mallë kohorë shpirtësi
eh poeti i mjerë
ti vuan duke ri mbjellë ne emocoin të kaluarat
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritë e kaluara
si endrat ne krahrorë te dehen
--------
un jam etja e vet mallit më të ndjeshëm të shekujve
qe pendat i ngopi me afinitete
subjektet i bëj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
fjalen e thurin te lirë
kujtime te lidhura per jete
jetë o maskë e pshtirë
sa shpejt kohrat na i trete
a mund të jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
në kopshtet kohore të dikurshme
të mbjellim kujtim kohorë
q' jan këto shpirtë fenomene sekrete
që un poeti i gjorë
i flas e i zbërthej vet me vete
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria a mund të shendrrohet në miqsi
ajo ka trandë sa emocion dete
që kohen e shëndrroj në ndjenjësi
e pena ime në dorë
vargun në fjalë duke e shkri
deshti të mbjellë lule jete
që dhimbjen e mallit tash ta bëj miqsi
a thua ma ndonjëher o kohë me ankth'ësi
dashuria e dikurshme përseri do të rilindë
apo do t ë kemi vetëm vetmashtrim për miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stërmekujve
do ti dhurojm stërvuajteri
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria të behet miqsi
do të ju flas me të vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohë
sa shum më kujton nostalgji
-------------------
nga autori xhelöal ferizi
liriku ne mergim
--------------------------------
lirik është në linjë Përgjigju Me Kuotë
Un nuk jam ma ai që isha
Un nuk jam ma ai që isha
------------
autori xhelal ferizi
------------------------
un nuk jam ma ai që isha
se diellin ma vodhen nga zemra
ma vodhen lulen nga gjiri
ma vodhen atdheun nga hisja
ne vend te zemres kah do me rrin themra
nuk mund te ringjallem ma nga hiri
si dikurë kur rignjalljet perseri i nisja
nuk jam ma as gjak iliri
se gjakun ma bënë ujë djalli shqipfols e vampiri
mo voehden tapitë e te parve
o zot a thua un u prisha
kur un isha engjull gjevahiri
se na i sulen shum bisha
nuk jam ma hise e shqiptarve
me lidhen me perthuren me hile zingjiri
me lyen kahdo me akull
neper gremina nuk me dhan asnjiher dorë
mi rrëzuan te gjitha perpjekjet shakull
me mbuluan me nji hile te zgerdheshur
mbulesë e ftoft si borë
me plagosen ne krah e ne shpatull
ne zemren time te gjorë
shqipen ma humben e udhen ne oborr
ata satanet e gjveshur
pshtysat e mirësive te krisur
secili ne shpirtë ma i verber qorr
me fytyra njeriu duken
por si qenë gajasin e kujisin
ata engjujve ju grryejn vorr
pas shpine te vrasin
dinaket qe baben ne treg e qesin
per pak post a pare
mohues qe edhe shekujt i pelcsin
tradhti tradhti ashiqare
ata qe intriga ngjesin
oshtimat e mia buqasin
qelizat e mia po vdesin
armët e mia po thrrasin
luftë o luftë me te poshtrit
ata dijn vetem te vrasin
ata dijn veq me meohue
lavire jan te qdo kohe
ata dijn me aktrue
gjveshen para qdo pagese
egon e kan kult mbi dhe
nji pikë ujë nuk ta japin
nuk njohin as besë as fe
-------
brrylë zi urith te nentokes
ata ma ndalen vrapin
ata kan ngrën atdhe
ata hanë me hile
gangrenë ata jan per ne
-------
ma qiten per hundesh edhe gjinin e lokes
ata mallkuar qofshin
ata dhe vetem ata
ne ferr ata me djaj rrofshin
mbi dhe mos paqin rrisk
ata me hile ushqehen
ata gjithqka rruajn pa brisk
se grabits jan te lavdisë
te mallit e haram emrin e kan
pa meritë ata shperblehen
dyftyrsha ata jan
hajdut qe edhe hiles ja kalojnë
ata neper lukse dehen
ata djallit ja kalojn
ushkureve rrijn perthurë
ata pallin e hunguriojn
nuk lënë kund shpresë as urë
te gjitha i kpusin i rrenojnë
ata nuk jan qenje po gurë
ata edhe rrejshem betojnë
ata shpirta rrenojnë
-----
nuk jam ma nuk jam i juaj
se edhe gjenet po me gjëmojnë
ju gjakun e keni ujë
ju diellin e neveritni
te bijt e atdheut ju i bëni te huaj
ju qe per padron bertitni
e un ne dhe te huaj po vuaj
e ju na thoni gelltitni
ju qe ne lukse shetitni
qe pini e hani djersë t' huaj
vuajtjet na i leni per hise
tapiat na i merrni e prona
zerin tonë se ndegjoni
po toka a esht e jona
ku bejm ne pjesë me fise
cili gjak jemi ne o mjeran
po ju a ju polli demoni
po un ku kam vatan
kush me tha mua ti je i joni
jo jo ju njerz nuk jeni
secili po ddel ma satan
po ju kush ju polli
kush more mjeran
a baba shqipfols ilirian
a grek a shkja pansllavian
mos jeni me gjak kopila
perse sdaktatosni bilbila
per se sakatosni qdo fe
per se po na vyshkni mbi dhe
per se jeni te zi si katran
per se vyshkni karajfila
ne nuk kemi atdhe
lotet na shkojnë si currila
jo jo nuk jam i juaj
nuk jam askund ne katdaster
nji ditë ma nuk do te vuaj
me pushkë do te luftojmë per qdo ngaster
qe ju te ikni ne te huaj atdhe
e ne te rrenjet te kthehemi
se mjaft ma ma tradhti
veq plumbin e njihni ju kod
ju jeni djaj te zi
ju dhimbje as ndjenjë nuk ndjeni
te pa fism e jeni te pa rod
as fis as farë te paster
si dje ashtu ishit edhe sod
do te luftojm ne tash per qdo pllëmbë engaster
e token e te parve ku lindem
edhe pse ju te na ndiqni doni
ku miza hekur brenë
--------------
vazhdon ne pjesen
II
nga autori xhelal ferizi
------------
autori xhelal ferizi
------------------------
un nuk jam ma ai që isha
se diellin ma vodhen nga zemra
ma vodhen lulen nga gjiri
ma vodhen atdheun nga hisja
ne vend te zemres kah do me rrin themra
nuk mund te ringjallem ma nga hiri
si dikurë kur rignjalljet perseri i nisja
nuk jam ma as gjak iliri
se gjakun ma bënë ujë djalli shqipfols e vampiri
mo voehden tapitë e te parve
o zot a thua un u prisha
kur un isha engjull gjevahiri
se na i sulen shum bisha
nuk jam ma hise e shqiptarve
me lidhen me perthuren me hile zingjiri
me lyen kahdo me akull
neper gremina nuk me dhan asnjiher dorë
mi rrëzuan te gjitha perpjekjet shakull
me mbuluan me nji hile te zgerdheshur
mbulesë e ftoft si borë
me plagosen ne krah e ne shpatull
ne zemren time te gjorë
shqipen ma humben e udhen ne oborr
ata satanet e gjveshur
pshtysat e mirësive te krisur
secili ne shpirtë ma i verber qorr
me fytyra njeriu duken
por si qenë gajasin e kujisin
ata engjujve ju grryejn vorr
pas shpine te vrasin
dinaket qe baben ne treg e qesin
per pak post a pare
mohues qe edhe shekujt i pelcsin
tradhti tradhti ashiqare
ata qe intriga ngjesin
oshtimat e mia buqasin
qelizat e mia po vdesin
armët e mia po thrrasin
luftë o luftë me te poshtrit
ata dijn vetem te vrasin
ata dijn veq me meohue
lavire jan te qdo kohe
ata dijn me aktrue
gjveshen para qdo pagese
egon e kan kult mbi dhe
nji pikë ujë nuk ta japin
nuk njohin as besë as fe
-------
brrylë zi urith te nentokes
ata ma ndalen vrapin
ata kan ngrën atdhe
ata hanë me hile
gangrenë ata jan per ne
-------
ma qiten per hundesh edhe gjinin e lokes
ata mallkuar qofshin
ata dhe vetem ata
ne ferr ata me djaj rrofshin
mbi dhe mos paqin rrisk
ata me hile ushqehen
ata gjithqka rruajn pa brisk
se grabits jan te lavdisë
te mallit e haram emrin e kan
pa meritë ata shperblehen
dyftyrsha ata jan
hajdut qe edhe hiles ja kalojnë
ata neper lukse dehen
ata djallit ja kalojn
ushkureve rrijn perthurë
ata pallin e hunguriojn
nuk lënë kund shpresë as urë
te gjitha i kpusin i rrenojnë
ata nuk jan qenje po gurë
ata edhe rrejshem betojnë
ata shpirta rrenojnë
-----
nuk jam ma nuk jam i juaj
se edhe gjenet po me gjëmojnë
ju gjakun e keni ujë
ju diellin e neveritni
te bijt e atdheut ju i bëni te huaj
ju qe per padron bertitni
e un ne dhe te huaj po vuaj
e ju na thoni gelltitni
ju qe ne lukse shetitni
qe pini e hani djersë t' huaj
vuajtjet na i leni per hise
tapiat na i merrni e prona
zerin tonë se ndegjoni
po toka a esht e jona
ku bejm ne pjesë me fise
cili gjak jemi ne o mjeran
po ju a ju polli demoni
po un ku kam vatan
kush me tha mua ti je i joni
jo jo ju njerz nuk jeni
secili po ddel ma satan
po ju kush ju polli
kush more mjeran
a baba shqipfols ilirian
a grek a shkja pansllavian
mos jeni me gjak kopila
perse sdaktatosni bilbila
per se sakatosni qdo fe
per se po na vyshkni mbi dhe
per se jeni te zi si katran
per se vyshkni karajfila
ne nuk kemi atdhe
lotet na shkojnë si currila
jo jo nuk jam i juaj
nuk jam askund ne katdaster
nji ditë ma nuk do te vuaj
me pushkë do te luftojmë per qdo ngaster
qe ju te ikni ne te huaj atdhe
e ne te rrenjet te kthehemi
se mjaft ma ma tradhti
veq plumbin e njihni ju kod
ju jeni djaj te zi
ju dhimbje as ndjenjë nuk ndjeni
te pa fism e jeni te pa rod
as fis as farë te paster
si dje ashtu ishit edhe sod
do te luftojm ne tash per qdo pllëmbë engaster
e token e te parve ku lindem
edhe pse ju te na ndiqni doni
ku miza hekur brenë
--------------
vazhdon ne pjesen
II
nga autori xhelal ferizi
Sa t'ket tokë e dhe e det
Sa t'ket tokë e dhe e det
autori xhelal ferizi
do të ket kosovë dardane
emri i shqipes s' ka me u tretë
sa t' jen yj diell e dritë hane
----------------
sa te ket ujë e shkumbë prej vale
qe perplasen me ujë t' bilurit
sa te ket bjeshkë e kreshta e male
do t' valoj shqipja e flamurit
''''''''''''''''
e sytë e rrezes kan me e pa
gjith kah shtrihet kjo magjike
gjith bilbilat pa ja nda
kan me kndue n' gjuhë shqip etnike
--------
kan me i thanë kosovë shqiptare
nuk do i vdes per jetë morali
deri sa te jen pushket batare
do te mbrohet djal pas djali
--------
nuk do te ket kurrë per mbi dhe
qe e nenshtron token me lisa
nuk ka klan as fis as fe
qe e perqanë atdheun me plisa
-------
do ti thonë gjithmonë shqiptare
tokë e agronit e teutes
do ti kndoj gjuha amtare
sa te jet gjallë teli i lahutes
--------
do te jet gjithmonë kreshnike
qe ma te bukur s' shohin yjet
kan me e mbajtë armet besnike
per ti mbrojtur fusha e pjyet
.......
per ti mbrojtë te lashtat troje
ara e te gjera ato ledina
porsi bletët neper hoje
do t' flutrojnë flutrat n 'per stina
-------
e do te quhet heroike
tokë lirije me bajrak
do ta ruajn armet qelike
se e fitoj lirinë me gjak
---------
do te mbetet prore ilire
tokë qe zoti e ka bekue
porsi e shejta gjevahire
ne fusha t' gjera me blerue
-----
me ato vasha si sorkadhe
ku e pushon syrin lakmija
me gjelbrim neper livadhe
ku e shtrinë sharmin bukuria
-------
ku natyra thue se flet
tokë e gjallë me karajfila
ku e lvizë era at bereqet
ku shqiprojnë pika e currila
------
ku bjen shi i lehtë me pika
fletë gjlelbrimi i lanë si loti
ku ka te bukur djem e qika
per trimri qe i fali zoti
-------------
nga autori xhelal ferizi
këngë lirike shqiptare
---------------------------------
autori xhelal ferizi
do të ket kosovë dardane
emri i shqipes s' ka me u tretë
sa t' jen yj diell e dritë hane
----------------
sa te ket ujë e shkumbë prej vale
qe perplasen me ujë t' bilurit
sa te ket bjeshkë e kreshta e male
do t' valoj shqipja e flamurit
''''''''''''''''
e sytë e rrezes kan me e pa
gjith kah shtrihet kjo magjike
gjith bilbilat pa ja nda
kan me kndue n' gjuhë shqip etnike
--------
kan me i thanë kosovë shqiptare
nuk do i vdes per jetë morali
deri sa te jen pushket batare
do te mbrohet djal pas djali
--------
nuk do te ket kurrë per mbi dhe
qe e nenshtron token me lisa
nuk ka klan as fis as fe
qe e perqanë atdheun me plisa
-------
do ti thonë gjithmonë shqiptare
tokë e agronit e teutes
do ti kndoj gjuha amtare
sa te jet gjallë teli i lahutes
--------
do te jet gjithmonë kreshnike
qe ma te bukur s' shohin yjet
kan me e mbajtë armet besnike
per ti mbrojtur fusha e pjyet
.......
per ti mbrojtë te lashtat troje
ara e te gjera ato ledina
porsi bletët neper hoje
do t' flutrojnë flutrat n 'per stina
-------
e do te quhet heroike
tokë lirije me bajrak
do ta ruajn armet qelike
se e fitoj lirinë me gjak
---------
do te mbetet prore ilire
tokë qe zoti e ka bekue
porsi e shejta gjevahire
ne fusha t' gjera me blerue
-----
me ato vasha si sorkadhe
ku e pushon syrin lakmija
me gjelbrim neper livadhe
ku e shtrinë sharmin bukuria
-------
ku natyra thue se flet
tokë e gjallë me karajfila
ku e lvizë era at bereqet
ku shqiprojnë pika e currila
------
ku bjen shi i lehtë me pika
fletë gjlelbrimi i lanë si loti
ku ka te bukur djem e qika
per trimri qe i fali zoti
-------------
nga autori xhelal ferizi
këngë lirike shqiptare
---------------------------------
Oh mendja e madhe esht nje kiq
Oh mendja e madhe esht nje kiq
autori xhelal ferizi
nje shund i pa vlerë
oh mendja e madhe esht nji hiq
kur koka nisë e merr erë
---
dikush me mendjemadhsi mundohet te ngritet
por koka bosh nuk njitet kurrë ne maja
dikush si fodull mundohet lart te njitet
mbi bjeshkë te menqurive mbi kodra e pllaja
----------
por atje mendjevarf'ri nuk duhet te niset
ku lart e ma lart rrin dija
se mendjemadhsia teposhtë rrokulliset
e bjen e rrejshmja ma dheshtia
---------
atje lart mund te rrin permbi kreshta e maja
vetem e ndritura vlerë
por jo pseudomendja sa i fletë nder dushkaja
e lehtë qe tretet ne erë
------------------
prandaj o te zi te mendje madhsisë
qe vuani ne komplekse mjerane
rrini aty ne vend te vogelsisë
mos msyni mbi maja vigane
---------------
autori xhelal ferizi
autori xhelal ferizi
nje shund i pa vlerë
oh mendja e madhe esht nji hiq
kur koka nisë e merr erë
---
dikush me mendjemadhsi mundohet te ngritet
por koka bosh nuk njitet kurrë ne maja
dikush si fodull mundohet lart te njitet
mbi bjeshkë te menqurive mbi kodra e pllaja
----------
por atje mendjevarf'ri nuk duhet te niset
ku lart e ma lart rrin dija
se mendjemadhsia teposhtë rrokulliset
e bjen e rrejshmja ma dheshtia
---------
atje lart mund te rrin permbi kreshta e maja
vetem e ndritura vlerë
por jo pseudomendja sa i fletë nder dushkaja
e lehtë qe tretet ne erë
------------------
prandaj o te zi te mendje madhsisë
qe vuani ne komplekse mjerane
rrini aty ne vend te vogelsisë
mos msyni mbi maja vigane
---------------
autori xhelal ferizi
Nese per ty e shpirtzoj melankolinë
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Nese per ty e shpirtzoj melankolinë
autori xhelal ferizi
a art e metaforë bë j fjalen
nese per ty e bëj diell poezinë
e vargjet e mia nuk ndalen
---
ather me thuaj perse mi shpalosë emocionet palë palë
perse ti fjalen ma bën shpirtë
e penden ma bën gurrë magjike e valë
per se më bën engjull te dlirtë
-------------------
a thua për dashuri më bën emocion
qe te ndjej në gjithqkajen time
vetëm ti në qdo qelizë më shpirtzon
currilas më bën varg rime
---------------
autori xhelal ferizi
---------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Nese per ty e shpirtzoj melankolinë
autori xhelal ferizi
a art e metaforë bë j fjalen
nese per ty e bëj diell poezinë
e vargjet e mia nuk ndalen
---
ather me thuaj perse mi shpalosë emocionet palë palë
perse ti fjalen ma bën shpirtë
e penden ma bën gurrë magjike e valë
per se më bën engjull te dlirtë
-------------------
a thua për dashuri më bën emocion
qe te ndjej në gjithqkajen time
vetëm ti në qdo qelizë më shpirtzon
currilas më bën varg rime
---------------
autori xhelal ferizi
---------------------
Mos qajë bilbil
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Mos qajë bilbil
---------------
autori xhelal ferizi
---------------
mos qajë bilbil per shekujt që ikun udhtojnë
as per kohra e mot
por qajë o bilbil se shekujt nuk lulzojnë
e stinët po qajnë me lot
--------
mos qajë edhe kur ujrat shterren edhe kur thahet mali
mos qajë edhe kur pranverat nuk gjelbrohen
por qajë se po vritet kahdo dashuria e morali
dhe epokat me maska po ndrrohen
---------------autori xhelal ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Mos qajë bilbil
---------------
autori xhelal ferizi
---------------
mos qajë bilbil per shekujt që ikun udhtojnë
as per kohra e mot
por qajë o bilbil se shekujt nuk lulzojnë
e stinët po qajnë me lot
--------
mos qajë edhe kur ujrat shterren edhe kur thahet mali
mos qajë edhe kur pranverat nuk gjelbrohen
por qajë se po vritet kahdo dashuria e morali
dhe epokat me maska po ndrrohen
---------------autori xhelal ferizi
Mendja qorre
Mendja qorre
----------
autori xhelal ferizi
................
mendja qorre ka hypur mbi shekullin me timon
ajo po e vret dashurine
logjiken e emocionit ne gremina e drejton
sa shum e shemtoj njerzinë
--------
mendja qorre o mendja qorre
sa shum mirësitë i dërmon
i shkele sa mendje te ndritura sa shpresave ju hape vorre
nga ti paqja e liria renkon
----------
o mendja qorre ti rritesh me errsiren
por lulja e liria duan dritë
ti shkelë mbi vleren më të miren
ti ua vret stinëve të magjikshme bukuritë
nga autori xhelal ferizi ne mergim
----------
autori xhelal ferizi
................
mendja qorre ka hypur mbi shekullin me timon
ajo po e vret dashurine
logjiken e emocionit ne gremina e drejton
sa shum e shemtoj njerzinë
--------
mendja qorre o mendja qorre
sa shum mirësitë i dërmon
i shkele sa mendje te ndritura sa shpresave ju hape vorre
nga ti paqja e liria renkon
----------
o mendja qorre ti rritesh me errsiren
por lulja e liria duan dritë
ti shkelë mbi vleren më të miren
ti ua vret stinëve të magjikshme bukuritë
nga autori xhelal ferizi ne mergim
Ju nuk e shihni emocionin e luleve
Ju nuk e shihni emocionin e luleve
nga autori xhelal ferizi ne mergim
--------
ju nuk e shifni emocionin e luleve ne secilen fletë
sepse ju nuk keni zemer poetike as varg shpirtërorë me sy
ju nuk i shifni vallezimet e yjeve me melodiozicitet
ju nuk keni qelsa shpirterore rrezesh por jeni hije nen dry
un e shof shpirtin e gjelbrimit
e shpirtrat eburimeve neper kroje
e shpirtine vargut lirik te rimimit
e shpirtrat e ëmbël te urtesive mbi hoje
ju nuk keni sy poeme as në rimë
ju jeni gjaku kohorë i ngrirë
un shof shpirtra poemash e qehresh ne secilen bimë
un jam vet zogu i lirë
-------------
autori xhelal ferizi
---------------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
--------
ju nuk e shifni emocionin e luleve ne secilen fletë
sepse ju nuk keni zemer poetike as varg shpirtërorë me sy
ju nuk i shifni vallezimet e yjeve me melodiozicitet
ju nuk keni qelsa shpirterore rrezesh por jeni hije nen dry
un e shof shpirtin e gjelbrimit
e shpirtrat eburimeve neper kroje
e shpirtine vargut lirik te rimimit
e shpirtrat e ëmbël te urtesive mbi hoje
ju nuk keni sy poeme as në rimë
ju jeni gjaku kohorë i ngrirë
un shof shpirtra poemash e qehresh ne secilen bimë
un jam vet zogu i lirë
-------------
autori xhelal ferizi
---------------------
Kush jeni ju
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Kush jeni ju
autori xhelal ferizi
---------------------
a e din ndonje kohë gjeniale kush jeni ju sapiense hije
ju me shtizat tuaja manjake vrisni prore rreze poetike
ju jeni vrasës të seciles lule e dije
e vrasës të shqipërisë së pa fajshme etnike
-------
ju doni të vrisni dashurinë njerzore e kohore e burimorë moralin
përgjues hileqarë të mallkuar të qo qasti të pa faj
ju doni ti shkelni paqesore fletë e lulet
e të ngrini kahdo fusha të lulzuara poetike
por vargu im nga akujt e zi nuk përkulet
ai cicëron pore per shqiperi etnike
ju nuk keni as besë e as zot
se zoti i juaj ësht prore intriga
hije të zeza hijenash jeni neper secilin mot
simbole të pjellave të liga
ju jen trilli më i qthurur i kohes bizare
kur ju jeni pjellur ka qa edhe vet hëna e dielli
ju jeni ngrënës te seciles vlerë shqiptare
dhe rrezeve te padjallzuara që vijnë per lulet nga qielli
ju hani dhe vetem hani shpirtra te pa faj si hiena
e mbini si djaj neper riinkarnime vampireske përseri
msyni me hilet me dy teha ne shqipen me dy krena
dhe pjellni shpirtëmaska të zeza mbi kohra plot mëri
as nji pendë gjeniale as gjeniale metaforë
nuk e zbërtheu dot shpirtin tuaj gjeno 'krim
nuk e di a u pollët në shekullin ma puthadorë e mizorë
nuk din si të ju quaj vargu im
as kerkimtarja e imja metaforë
por vargu kurreshtarë i im
thot se ju nuk jeni arbërorë
------------
autori xhelal ferizi
--------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Kush jeni ju
autori xhelal ferizi
---------------------
a e din ndonje kohë gjeniale kush jeni ju sapiense hije
ju me shtizat tuaja manjake vrisni prore rreze poetike
ju jeni vrasës të seciles lule e dije
e vrasës të shqipërisë së pa fajshme etnike
-------
ju doni të vrisni dashurinë njerzore e kohore e burimorë moralin
përgjues hileqarë të mallkuar të qo qasti të pa faj
ju doni ti shkelni paqesore fletë e lulet
e të ngrini kahdo fusha të lulzuara poetike
por vargu im nga akujt e zi nuk përkulet
ai cicëron pore per shqiperi etnike
ju nuk keni as besë e as zot
se zoti i juaj ësht prore intriga
hije të zeza hijenash jeni neper secilin mot
simbole të pjellave të liga
ju jen trilli më i qthurur i kohes bizare
kur ju jeni pjellur ka qa edhe vet hëna e dielli
ju jeni ngrënës te seciles vlerë shqiptare
dhe rrezeve te padjallzuara që vijnë per lulet nga qielli
ju hani dhe vetem hani shpirtra te pa faj si hiena
e mbini si djaj neper riinkarnime vampireske përseri
msyni me hilet me dy teha ne shqipen me dy krena
dhe pjellni shpirtëmaska të zeza mbi kohra plot mëri
as nji pendë gjeniale as gjeniale metaforë
nuk e zbërtheu dot shpirtin tuaj gjeno 'krim
nuk e di a u pollët në shekullin ma puthadorë e mizorë
nuk din si të ju quaj vargu im
as kerkimtarja e imja metaforë
por vargu kurreshtarë i im
thot se ju nuk jeni arbërorë
------------
autori xhelal ferizi
--------------------------------
Neper laboratoret agjentureske
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Neper laboratoret agjentureske
autori xhelal ferizi
neper laboratoret agjentureske pregaditet dinake etiketa
plumbi pas shpine e thika
vdiq në shqiperinë etnike jeta
e vlera mbi dhe etike
neper rruzat e gjakut e qelizat politike
vepron kahdo anarkija
planet djallzore e lojrat e pa kufij taktike
sa shum vuajti etnike shqipëria
se kahdo kan thurë kurtha e dinake elaborate
maskat pas perdeve e ushtruan ilustrimin
sa shum klane kurthash e kurvare tarikate
që kult e kan dhunen mashtrimin e krimin
sa shum jan zgjidhur e lidhur ushkure politike
e ushkure rruspijash tradhtare
sa shum qajnë bilbilat ne shqiperi etnike
sa pjellat u pollen bizare
sa shum jan pjellur te zeza intriga
e lojra ngreh e mos k'put
njeri luaj si qyqe tjetri me dy biga
njeri lozë qakallin e tjetri luan si hut
e mbushur toka etnike plot varfri e halle
rënkojnë kah do vargjet e poetit
sa dhimbshëm gjëmojnë gurë e dhe e zalle
a arat e djerra pa shenja t' bereqetit
mbeti kahdo shkret e mjera bujqësia
pa punë mbeten djem e qika
po vuan nga premtimet kahdo e gjorë shqipnia
mbas shpine po ngulet kahdo e hasmit thika
shqipnia etnike ra me krye ne hi
e rrëzoj per dhe kahdo i ziu klani
e mafia e rrjeti me të pa kufishme djallzi
demoni e djalli e satani
qani ju penda kahdo poetike
qani kahdo ju e te pa faj currila
se u vyshken ne ket shekull mbi tokë tonë etnike
sa lule te pa fajshme gongje e karajfila
orgjija kahdo pshtillet me jargë kriminale
sa e zezë ësht shkumba mashtruese nga goja
do të shemben nje dit fusha e bjeshkë e male
se fe për mbi dhe kund nuk pa ska loja
------------
autori xhelal ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Neper laboratoret agjentureske
autori xhelal ferizi
neper laboratoret agjentureske pregaditet dinake etiketa
plumbi pas shpine e thika
vdiq në shqiperinë etnike jeta
e vlera mbi dhe etike
neper rruzat e gjakut e qelizat politike
vepron kahdo anarkija
planet djallzore e lojrat e pa kufij taktike
sa shum vuajti etnike shqipëria
se kahdo kan thurë kurtha e dinake elaborate
maskat pas perdeve e ushtruan ilustrimin
sa shum klane kurthash e kurvare tarikate
që kult e kan dhunen mashtrimin e krimin
sa shum jan zgjidhur e lidhur ushkure politike
e ushkure rruspijash tradhtare
sa shum qajnë bilbilat ne shqiperi etnike
sa pjellat u pollen bizare
sa shum jan pjellur te zeza intriga
e lojra ngreh e mos k'put
njeri luaj si qyqe tjetri me dy biga
njeri lozë qakallin e tjetri luan si hut
e mbushur toka etnike plot varfri e halle
rënkojnë kah do vargjet e poetit
sa dhimbshëm gjëmojnë gurë e dhe e zalle
a arat e djerra pa shenja t' bereqetit
mbeti kahdo shkret e mjera bujqësia
pa punë mbeten djem e qika
po vuan nga premtimet kahdo e gjorë shqipnia
mbas shpine po ngulet kahdo e hasmit thika
shqipnia etnike ra me krye ne hi
e rrëzoj per dhe kahdo i ziu klani
e mafia e rrjeti me të pa kufishme djallzi
demoni e djalli e satani
qani ju penda kahdo poetike
qani kahdo ju e te pa faj currila
se u vyshken ne ket shekull mbi tokë tonë etnike
sa lule te pa fajshme gongje e karajfila
orgjija kahdo pshtillet me jargë kriminale
sa e zezë ësht shkumba mashtruese nga goja
do të shemben nje dit fusha e bjeshkë e male
se fe për mbi dhe kund nuk pa ska loja
------------
autori xhelal ferizi
Të veremosurit
Të veremosurit
autori xhelal ferizi
...........................
të veremosurit në shpirtë më përqeshen
më fyen ata që të veremosur jan në gjenetikë
të veremosurit që nga gjithqka njerzore u gjveshen
më fyen ata të veremosurit në etikë
më fyen ata të veremosurit që jan të veremosur në gjak
më fyen ata që jan të veremosur në kokë
të veremosurit me kan fyer ata që nuk kan shëndet shpirti aspak
ata që mundohen ti veremosin edhe qiell e tokë
më fyen të veremosurit më fyen
më fyen sepse kan ku do në mendje e shpirtë verem
ata u munduan edhe engjujt ti perlyejn
ata mundohen ti perlyejn edhe lulet në harlem
gjithqka ata mundohen të përlyejn
edhe zotin e engjujjt mundohen ti etiketojnë
ata mundohen edhe diellin në verem të ndryjnë
nga ata dheu e toka rënkojnë
se ata edhe token me verem e duan
ata edhe driten mundohen ta bëjnë terr
nga ata liria e paqja kah do vuan
ata jan veremi që u pollen në ferr
po po ata veremosur më kan fye
ata edhe më kan kërcnue
por shpata ime akoma kurrë nuk ësht thye
as penda ime që prore ka ligjërue
ata të veremosurit më kan sha
edhe nëper faqet e forumet virtuale
ata jan shqipfolsa me verem grek e shkja
ata jan të veremosurat hale
ata duan ti veremosin edhe yjet
vargun lirik e rimen
ata duan ti veremosin fushat e pyjet
ata nuk ua duan zogjve poetik cicërimen
ata jan të veremosur se kan pi tug shkja
kan pi prore tug rus e grek
ata jan të veremosur vargjet duan me i vra
ata nga veremet shipirtërore jan stërmekë
verem ata kan në shpirtë
verem kan ne maska e në fe
ata jan verem i p'shtirtë
veremi jan vet mbi dhe
---------------
ata jan veremi me smirë
ata jan verem hijena
pshtyjnë në vargun e lirë
se jan e veremosura gangrena
gangrenen veremosese e kan ne ide
ne sy ne gjak e ne mendje
ne cak e në fjalë veremosur bëjn be
ata jan verem ku do ne ngarendje
ata me kan fye te veremosurit me meskine inate
ata me verem deshten te me trembin
ata jan vereme disa qyqe nate
ata boten e mirësisë ku do duan ta shembin
-----
autori xhelal ferizi
autori xhelal ferizi
...........................
të veremosurit në shpirtë më përqeshen
më fyen ata që të veremosur jan në gjenetikë
të veremosurit që nga gjithqka njerzore u gjveshen
më fyen ata të veremosurit në etikë
më fyen ata të veremosurit që jan të veremosur në gjak
më fyen ata që jan të veremosur në kokë
të veremosurit me kan fyer ata që nuk kan shëndet shpirti aspak
ata që mundohen ti veremosin edhe qiell e tokë
më fyen të veremosurit më fyen
më fyen sepse kan ku do në mendje e shpirtë verem
ata u munduan edhe engjujt ti perlyejn
ata mundohen ti perlyejn edhe lulet në harlem
gjithqka ata mundohen të përlyejn
edhe zotin e engjujjt mundohen ti etiketojnë
ata mundohen edhe diellin në verem të ndryjnë
nga ata dheu e toka rënkojnë
se ata edhe token me verem e duan
ata edhe driten mundohen ta bëjnë terr
nga ata liria e paqja kah do vuan
ata jan veremi që u pollen në ferr
po po ata veremosur më kan fye
ata edhe më kan kërcnue
por shpata ime akoma kurrë nuk ësht thye
as penda ime që prore ka ligjërue
ata të veremosurit më kan sha
edhe nëper faqet e forumet virtuale
ata jan shqipfolsa me verem grek e shkja
ata jan të veremosurat hale
ata duan ti veremosin edhe yjet
vargun lirik e rimen
ata duan ti veremosin fushat e pyjet
ata nuk ua duan zogjve poetik cicërimen
ata jan të veremosur se kan pi tug shkja
kan pi prore tug rus e grek
ata jan të veremosur vargjet duan me i vra
ata nga veremet shipirtërore jan stërmekë
verem ata kan në shpirtë
verem kan ne maska e në fe
ata jan verem i p'shtirtë
veremi jan vet mbi dhe
---------------
ata jan veremi me smirë
ata jan verem hijena
pshtyjnë në vargun e lirë
se jan e veremosura gangrena
gangrenen veremosese e kan ne ide
ne sy ne gjak e ne mendje
ne cak e në fjalë veremosur bëjn be
ata jan verem ku do ne ngarendje
ata me kan fye te veremosurit me meskine inate
ata me verem deshten te me trembin
ata jan vereme disa qyqe nate
ata boten e mirësisë ku do duan ta shembin
-----
autori xhelal ferizi
Ju disa jeni prrallagji tradhtarë e armiq
Ju disa jeni prrallagji tradhtarë e armiq
-----------------
autori xhelal ferizi
ju disa jeni prrallagji armiq e manjak
jeni meskin e pervers e bizarë
dy pika gjak shqiptari nuk i keni në gjak
ju disa jeni jeni të zi e barbar
ju disa jeni me komplekse cinike
ju disa jeni kotsira e endacak
vuaj o mëmë shqipëri etnike
se morrat e ushujzat po të thithin gjak
kahdo të kan hy neper rrugët tinzare
pervers melez e të zi qakaj
rriqnak e pleshta e thnija tradhtare
kopila satan e djaj
ata jan leshuar kahdo neper etni
me zhgjyret e tyre zuzare
o mëmë etnike e dashur shqipëri
ku jan armët shqiptare
ku jan fyshekët ku ësht baroti
e grykat e thumbi shenjtarë
qohuni o stërnipa e djem kastrioti
bini pa mëshirë mbi tradhtarë
bini o bini se po rënkon toka
nga gjakpirsa e plot hilegji
ju thrret flamuri e shqipja me dy koka
bjerni me shpata mbi këto orgji
keto orgji jan orgji bizare
orgji te perziera serbo hashkalike
qe duan ta mykun token tonë shqiptare
kahdo qe i thone shqiperi etnike
sillet verdallë kahdo ashkalija
serbi e tradhtari e i huaj mizori
neper token tonë po mbjellet tradhtia
me dalë i pari kahdo puthadori
sa e qelbur qenka e huaj politika
e me maskat qe shqipfolsi kahdo i ka dinake
mblidhuni o bij te arbrit kahdo djem e qika
shqiponja ju fluturake
e bjerni mbi llume por si gjeraqina
fluturoni mbi male te arbrit mbi dhe
e porsi baroti qe del nga martina
lëshohuni mbi tradhtarin me rreptimë por si rrfe
se toka po mbushet kahdo zvarranik
krimba po pjellë shum kjo kohë mizore
qe jan sulur zvarras mbi dheun tonë etnik
në trupin e mëmes shqiperi arbnore
mos leni mos lejoni o trima te kastriotit
te teutes trime e të shotes shqipe
se po na sulmojnë armiqt e motit
na i gjuajn zogjt shqiptarë neper degë e pipe
a e shifni si ua gjuajn kahdo zog lirikun
gjahtarë gabel shkje e ashkali
vraje o zot tradhtarin e te zi armikun
qe gjuan zogun shqip qe kndon per shqipni
po ju o bij te shqipes ku jeni strehue
strukur dikund neper qoshe e skuta
ket farë te keqe qe e leni me lodrue
ne token ku lindi teuta
ne token ku lindi i famshmi Oso Kuka
e Zhuj Selmani e Adem Jashari
le te ushtojnë bjeshkët male e vrrije e suka
dilni si baroti dukuni si zhari
e mos leni tradhtinë mbi troje shqiptare
se shtuar jan shum kopilat
bjerni përmbi llume kahdo jan tradhtare
se po qajnë mbi dhe gongje e karajfilat
se po qanë mbi dhe toka jonë e kuqe
e larë me gjak arbri që n' shekuj nuk thahet
po rënkon nga shkelja e bukura lulkuqe
e vaji e dënesja si ndahet
se ka hy tradhtari e ka hy mizori
po shkelë mbi tokë tonë pa mëshirë
po del me krah kahdo puthadori
e nuk len mbi qiell t' flutroj shqipja e lirë
------------
autori xhelal ferizi
neper me vite neper vargje shqiptare
te cilat i urren armiku i shqiptarizmit
-----------------
autori xhelal ferizi
ju disa jeni prrallagji armiq e manjak
jeni meskin e pervers e bizarë
dy pika gjak shqiptari nuk i keni në gjak
ju disa jeni jeni të zi e barbar
ju disa jeni me komplekse cinike
ju disa jeni kotsira e endacak
vuaj o mëmë shqipëri etnike
se morrat e ushujzat po të thithin gjak
kahdo të kan hy neper rrugët tinzare
pervers melez e të zi qakaj
rriqnak e pleshta e thnija tradhtare
kopila satan e djaj
ata jan leshuar kahdo neper etni
me zhgjyret e tyre zuzare
o mëmë etnike e dashur shqipëri
ku jan armët shqiptare
ku jan fyshekët ku ësht baroti
e grykat e thumbi shenjtarë
qohuni o stërnipa e djem kastrioti
bini pa mëshirë mbi tradhtarë
bini o bini se po rënkon toka
nga gjakpirsa e plot hilegji
ju thrret flamuri e shqipja me dy koka
bjerni me shpata mbi këto orgji
keto orgji jan orgji bizare
orgji te perziera serbo hashkalike
qe duan ta mykun token tonë shqiptare
kahdo qe i thone shqiperi etnike
sillet verdallë kahdo ashkalija
serbi e tradhtari e i huaj mizori
neper token tonë po mbjellet tradhtia
me dalë i pari kahdo puthadori
sa e qelbur qenka e huaj politika
e me maskat qe shqipfolsi kahdo i ka dinake
mblidhuni o bij te arbrit kahdo djem e qika
shqiponja ju fluturake
e bjerni mbi llume por si gjeraqina
fluturoni mbi male te arbrit mbi dhe
e porsi baroti qe del nga martina
lëshohuni mbi tradhtarin me rreptimë por si rrfe
se toka po mbushet kahdo zvarranik
krimba po pjellë shum kjo kohë mizore
qe jan sulur zvarras mbi dheun tonë etnik
në trupin e mëmes shqiperi arbnore
mos leni mos lejoni o trima te kastriotit
te teutes trime e të shotes shqipe
se po na sulmojnë armiqt e motit
na i gjuajn zogjt shqiptarë neper degë e pipe
a e shifni si ua gjuajn kahdo zog lirikun
gjahtarë gabel shkje e ashkali
vraje o zot tradhtarin e te zi armikun
qe gjuan zogun shqip qe kndon per shqipni
po ju o bij te shqipes ku jeni strehue
strukur dikund neper qoshe e skuta
ket farë te keqe qe e leni me lodrue
ne token ku lindi teuta
ne token ku lindi i famshmi Oso Kuka
e Zhuj Selmani e Adem Jashari
le te ushtojnë bjeshkët male e vrrije e suka
dilni si baroti dukuni si zhari
e mos leni tradhtinë mbi troje shqiptare
se shtuar jan shum kopilat
bjerni përmbi llume kahdo jan tradhtare
se po qajnë mbi dhe gongje e karajfilat
se po qanë mbi dhe toka jonë e kuqe
e larë me gjak arbri që n' shekuj nuk thahet
po rënkon nga shkelja e bukura lulkuqe
e vaji e dënesja si ndahet
se ka hy tradhtari e ka hy mizori
po shkelë mbi tokë tonë pa mëshirë
po del me krah kahdo puthadori
e nuk len mbi qiell t' flutroj shqipja e lirë
------------
autori xhelal ferizi
neper me vite neper vargje shqiptare
te cilat i urren armiku i shqiptarizmit
Mittwoch, 17. März 2010
Atdhe dashuria ime
Atdhe dashuria ime
---------------------
Nga autori xhelal ferizi
liriku i vargjeve shqiptare
----------------------
atdhe dashuria ime
atdhe gjithqkaja ime
atdhe gjaku i zemres time
atdhe flladi i gjakut tim
atdhe puhija e damarve te mi
atdhe qerdhe e ndejnjave te mia
atdhe ushqimi i shpirtit tim
atdhe mbështetja e shpresave të mia
aatdhe foleja e ëndrrave te mia
atdhe arteria e shpirtit tim
atdhe rrënja e vullnetit tim
atdhe ilaqi i guximit tim
atdhe gjiri i sigurisë time
atdhe kroni i pashterrisë time
atdhe damari i dashiris time
atdhe mburoja e jetes time
atdhe shpirti e beses time
atdhe krijuesi i ndjenjave të mia
atdhe lumi im i pa shterrur
atdhe lisi im i përjetshëm
atdhe rrap i furtunave të mia
atdhe drita e syve të mi
atdhe shkelqimi im i shpirtsisë
atdhe arti im ma i bukur i pikturuar ne ndnjenjësi
atdhe të dua me gjersi qielli
atdhe hapsira e paanë e shpirtit tim
atdhe në ty ndjehem mahnisht
atdhe i yti jam për jetë
atdhe kur vuajtje kam për teje mbahem
atdhe për teje shtrëngohem në qdo kohë
ti e zoti për mua jeni adhurim
atdhe të dua o gjaku im
atdhe burim i pashterrsive të mia
atdhe motiv i joshjeve të mia
atdhe o krua floriri i zemres e gjakut
atdhe i mirsia e mirsive në qdo kohë
atdhe ty moh nuk të bie
atdhe ti je i imi nuk të jap
atdhe trungun mos ma humb nëpër breze
atdhe ma ruaj gjurmen e të parit
atdhe pa farë mos më le
atdhe mos më humb si të pa fis
atdhe të pa denjë mos më le
atdhe zemren ma bën tirqi e plis
atdhe ti je shjetëria e arit
atdhe të dua për ty secilen fjalë det pashterrësie e kam
atdhe për ty miliarda shkëlqime i kombinoj
vetëm me të lulzhue në lavdi përksuhtimesh
atdhe fjalët ma të bukura i yll-zoj
atdhe ti mua gjithmonë më dhimbesh
atdhe ti nuk e din sa të dua
atdhe kur të duhet kurban
flijim gjithmonë më merr mua
vetem ti të mos rrënohesh
atdhe ti kohen ma ke kujtua
atdhe nuk dua të më hidhërohesh
pse shpinen ty ta kam kthye
se kohrat ishin mishngrënse
atdhe ndoshta nuk ke me më shpërblye
por un në secilen qelizë
dashuritë për ty kam me i zbërthye
edhe lulet do ti bëj fjalore
e ndjenjat puhizë
që ty atdhe me të lulzue
me ma të bukuren kangë arbnore
oh ti për mua je art dritë
je qenje mbi dhe madhore
per teje i mbajë te gjitha dashuritë
ti dua udhë ara e fusha e bregore
atdhe ti më ke rritë
ti at e ëmë je për mua
babë e kam dheun e nanë lulet tua
un nuk mundem atdhe me të harrua
ti je për mua shprehja atnore
të dua atdhe të dua
------------------------
nga autori xhelal ferizi
liriku i mërgimit me vargje shqiptare
-------------------------------------------
---------------------
Nga autori xhelal ferizi
liriku i vargjeve shqiptare
----------------------
atdhe dashuria ime
atdhe gjithqkaja ime
atdhe gjaku i zemres time
atdhe flladi i gjakut tim
atdhe puhija e damarve te mi
atdhe qerdhe e ndejnjave te mia
atdhe ushqimi i shpirtit tim
atdhe mbështetja e shpresave të mia
aatdhe foleja e ëndrrave te mia
atdhe arteria e shpirtit tim
atdhe rrënja e vullnetit tim
atdhe ilaqi i guximit tim
atdhe gjiri i sigurisë time
atdhe kroni i pashterrisë time
atdhe damari i dashiris time
atdhe mburoja e jetes time
atdhe shpirti e beses time
atdhe krijuesi i ndjenjave të mia
atdhe lumi im i pa shterrur
atdhe lisi im i përjetshëm
atdhe rrap i furtunave të mia
atdhe drita e syve të mi
atdhe shkelqimi im i shpirtsisë
atdhe arti im ma i bukur i pikturuar ne ndnjenjësi
atdhe të dua me gjersi qielli
atdhe hapsira e paanë e shpirtit tim
atdhe në ty ndjehem mahnisht
atdhe i yti jam për jetë
atdhe kur vuajtje kam për teje mbahem
atdhe për teje shtrëngohem në qdo kohë
ti e zoti për mua jeni adhurim
atdhe të dua o gjaku im
atdhe burim i pashterrsive të mia
atdhe motiv i joshjeve të mia
atdhe o krua floriri i zemres e gjakut
atdhe i mirsia e mirsive në qdo kohë
atdhe ty moh nuk të bie
atdhe ti je i imi nuk të jap
atdhe trungun mos ma humb nëpër breze
atdhe ma ruaj gjurmen e të parit
atdhe pa farë mos më le
atdhe mos më humb si të pa fis
atdhe të pa denjë mos më le
atdhe zemren ma bën tirqi e plis
atdhe ti je shjetëria e arit
atdhe të dua për ty secilen fjalë det pashterrësie e kam
atdhe për ty miliarda shkëlqime i kombinoj
vetëm me të lulzhue në lavdi përksuhtimesh
atdhe fjalët ma të bukura i yll-zoj
atdhe ti mua gjithmonë më dhimbesh
atdhe ti nuk e din sa të dua
atdhe kur të duhet kurban
flijim gjithmonë më merr mua
vetem ti të mos rrënohesh
atdhe ti kohen ma ke kujtua
atdhe nuk dua të më hidhërohesh
pse shpinen ty ta kam kthye
se kohrat ishin mishngrënse
atdhe ndoshta nuk ke me më shpërblye
por un në secilen qelizë
dashuritë për ty kam me i zbërthye
edhe lulet do ti bëj fjalore
e ndjenjat puhizë
që ty atdhe me të lulzue
me ma të bukuren kangë arbnore
oh ti për mua je art dritë
je qenje mbi dhe madhore
per teje i mbajë te gjitha dashuritë
ti dua udhë ara e fusha e bregore
atdhe ti më ke rritë
ti at e ëmë je për mua
babë e kam dheun e nanë lulet tua
un nuk mundem atdhe me të harrua
ti je për mua shprehja atnore
të dua atdhe të dua
------------------------
nga autori xhelal ferizi
liriku i mërgimit me vargje shqiptare
-------------------------------------------
Dil nga guri
Dil nga guri
-----------
Autori Xhelal Ferizi
----------------
dëshmi kohore dil ma tash nga guri e dëshmo
mos rri ma si heshtje fol kush kohrat i shthuri
gjithmonë si heshtje mos rënko
fol e mos rri ma në guri
----------
të kërkon vet vula e shekujve e dëshmija
na e përshkruaj porten e shthurjes kush e hapi
si erdhi me maskë p'shtirësijë
e nderit e beses mbi dhe ju ndal vrapi
----------------
kush e solli kët mashtrim e rrenen si fe
e fryt e quan kët mbjellje
na thuaj kët tugosje kush e voll mbi dhe
si quhet me emer kjo pjellje
-------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
-----------
Autori Xhelal Ferizi
----------------
dëshmi kohore dil ma tash nga guri e dëshmo
mos rri ma si heshtje fol kush kohrat i shthuri
gjithmonë si heshtje mos rënko
fol e mos rri ma në guri
----------
të kërkon vet vula e shekujve e dëshmija
na e përshkruaj porten e shthurjes kush e hapi
si erdhi me maskë p'shtirësijë
e nderit e beses mbi dhe ju ndal vrapi
----------------
kush e solli kët mashtrim e rrenen si fe
e fryt e quan kët mbjellje
na thuaj kët tugosje kush e voll mbi dhe
si quhet me emer kjo pjellje
-------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
Vuajtja mizore
Vuajtja mizore
------------
Autori Xhelal Ferizi
------------------
Nnji dit pasi shpërtheva në mëri
vuajtjen e kërkoja për ta vra me armë në dorë
nuk kisha ma mëshirë në qelizë as dashuri !
isha nisur në kërkim me mund zvarras këmb e dorë
............
thua se në gjak as nji qast nuk e kisha ndryshim sa nji lëvizje n' qerpik
i mllefosur po vrapoja duke shikuar her mbas here në shekuj nga pas
vuajtjen e quaja të njerzisë armik jetik
vendimmarrës i pa luhatur kahdo vrapoja ta vras
--------------
dhe grryeva kahdo edhe në varr e në gurë
në kërkim të shkaktares kahdo për ta gjetë në të sajë fole
humnerave të lotit e në udhkryqe e tërthuer
në zanafillë e rrënjë ku ësht le
------------
me vete e kisha secilen arsye
armë e kisha qëllimin
dëshmi shekujt mbi te që jan thye
vetvrasjet e shumta e pendimin zhgenjimin
-----------
vrapoja kahdo me synim
po grryeja në kërkim të sajë
në dënesjet e mia dhe të kombit tim
në planetin plot dhimbje e vaj
-----------
doja ta vrisja at skëterrë llahtare
kush e polli vuajtjen enigmen e qortoja ?!
dhe qeshen me mua shikimet lojtare
kur un kah caku në veprim vrojtoja
----------
u tallen shekujt me mundin tim !
më than ajo kahdo buron !
më than do sy qielli mos ec ma në kërkim
se vuajtja jeten pjeston
--------------
se ajo gjithkund ka fole
në gjene në gjak e në shpirtë
ti armë aq të forta nuk ke
nuk vritet aq leht kjo akull ngrirtë
----------------
nuk shuhet aq leht nuk coptohet
ky akull nga ferri ka mbi i katranit
njerzia prej sajë nëpër shekuj ankohet
ti je pjesë e sajë o i biri i ilirianit
-------------
kështu më tha e më la pa shpresë
arma më ra për dhe
u ringrita do luftoj deri sa të vdes
për ringjallje e ringritje mbi dhe
---------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
------------
Autori Xhelal Ferizi
------------------
Nnji dit pasi shpërtheva në mëri
vuajtjen e kërkoja për ta vra me armë në dorë
nuk kisha ma mëshirë në qelizë as dashuri !
isha nisur në kërkim me mund zvarras këmb e dorë
............
thua se në gjak as nji qast nuk e kisha ndryshim sa nji lëvizje n' qerpik
i mllefosur po vrapoja duke shikuar her mbas here në shekuj nga pas
vuajtjen e quaja të njerzisë armik jetik
vendimmarrës i pa luhatur kahdo vrapoja ta vras
--------------
dhe grryeva kahdo edhe në varr e në gurë
në kërkim të shkaktares kahdo për ta gjetë në të sajë fole
humnerave të lotit e në udhkryqe e tërthuer
në zanafillë e rrënjë ku ësht le
------------
me vete e kisha secilen arsye
armë e kisha qëllimin
dëshmi shekujt mbi te që jan thye
vetvrasjet e shumta e pendimin zhgenjimin
-----------
vrapoja kahdo me synim
po grryeja në kërkim të sajë
në dënesjet e mia dhe të kombit tim
në planetin plot dhimbje e vaj
-----------
doja ta vrisja at skëterrë llahtare
kush e polli vuajtjen enigmen e qortoja ?!
dhe qeshen me mua shikimet lojtare
kur un kah caku në veprim vrojtoja
----------
u tallen shekujt me mundin tim !
më than ajo kahdo buron !
më than do sy qielli mos ec ma në kërkim
se vuajtja jeten pjeston
--------------
se ajo gjithkund ka fole
në gjene në gjak e në shpirtë
ti armë aq të forta nuk ke
nuk vritet aq leht kjo akull ngrirtë
----------------
nuk shuhet aq leht nuk coptohet
ky akull nga ferri ka mbi i katranit
njerzia prej sajë nëpër shekuj ankohet
ti je pjesë e sajë o i biri i ilirianit
-------------
kështu më tha e më la pa shpresë
arma më ra për dhe
u ringrita do luftoj deri sa të vdes
për ringjallje e ringritje mbi dhe
---------------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
Deshta ta menquroj kohen
Deshta ta menquroj kohen
-------------
Autori xhelal ferizi
-------------------------
Deshta ta menquroj kohen dikurë
i dhash vula këshillash me pi
ajo pastaj më bëri gurë
nuk isha i kohes gjeni
-----
deshta ta menquroj kohen kopile
ajo më dha si shpërblim shpirtë rrudha
un i dhash menquri pa hile
ajo më dha shekuj të zi të vulosur
nuk di tash un si i plagosur
kah ësht e menqura shtegdalja ime
shpëtimtarja ime udha
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------------
-------------
Autori xhelal ferizi
-------------------------
Deshta ta menquroj kohen dikurë
i dhash vula këshillash me pi
ajo pastaj më bëri gurë
nuk isha i kohes gjeni
-----
deshta ta menquroj kohen kopile
ajo më dha si shpërblim shpirtë rrudha
un i dhash menquri pa hile
ajo më dha shekuj të zi të vulosur
nuk di tash un si i plagosur
kah ësht e menqura shtegdalja ime
shpëtimtarja ime udha
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------------
Hapi mbas kohe
-------------------------------------------------------------------------------- Hapi mbas kohe ************** Xhelal Ferizi mërgimtarë ******************** un ndjek e ajo ik sa hap i vogël i imi un shtrëngo e ajo pik mbi të pakapshmin dijetarë shkrimi *** sa do që un mbrapa i qepem me një vrap e dëshirë ajo ikë me tjerë hapa e un mbetem mbas sajë me stërmund i lirë ************************ Shkruar nga Xhelal Ferizi autori në mërgim ------------------------------------------- | |
 |  |
Shpifësija
Shpifësija
**************
Autori xhelal ferizi
*********************
Shpifësia do dë përmbysë një ditë karaktere e frone
do të përmbysë edhe të jetes vleren
shpifësia do të përmbysë gjithqka ajo ësht demone
vriteni shpifësinë vriteni at satane misteren
***
kush e solli ate nga cila zezonë
nga cila e pa etikë knetë
shpifarakët e sollën thonë
për të mos i lënë yjet në jetë
***
shpifësija nga toka e qielli me rrënjë duhet shkulë
bashk me shpifarakun
e vërteta mbi glob duhet të jet vulë
se gënjeshtra na e prishi gjakun
***
Xhelal Ferizi autori në mërgim
************************
**************
Autori xhelal ferizi
*********************
Shpifësia do dë përmbysë një ditë karaktere e frone
do të përmbysë edhe të jetes vleren
shpifësia do të përmbysë gjithqka ajo ësht demone
vriteni shpifësinë vriteni at satane misteren
***
kush e solli ate nga cila zezonë
nga cila e pa etikë knetë
shpifarakët e sollën thonë
për të mos i lënë yjet në jetë
***
shpifësija nga toka e qielli me rrënjë duhet shkulë
bashk me shpifarakun
e vërteta mbi glob duhet të jet vulë
se gënjeshtra na e prishi gjakun
***
Xhelal Ferizi autori në mërgim
************************
Hapi drejt hiqit
Hapi drejt hiqit
*************
xhelal ferizi autorë
******************
kur u linda hapin e qita drejt jete
kur u rrita u nisa drejt vleres
tash po flas vet me vete
a thua me hap shkoj drejt pleqërisë së mjeres
e mandej kapitulli i fundit të kësajë kalimtarje flete
vdekja dhe varri
shëndrrimi pastaj në hiq
sikur të mos isha mbi kët dhe
eh jeta dhe hiqi
të mbulojn pastaj kohrat e harresave
shekujt që ndër ta ma nuk je
tretesh si lëngu i fiqit
thahesh
eh jetë
a thua po shkoj drejt hiqit
drejt psehes në pse
sa qudi vërtetë
si nesër si sot si dje
hiq
mund
fund
gjithqka përsëri hiq e dhe
nga jeta në jetë
pse
Autori xhelal ferizi
"""""""""""""""""""""""""""""""""!
*************
xhelal ferizi autorë
******************
kur u linda hapin e qita drejt jete
kur u rrita u nisa drejt vleres
tash po flas vet me vete
a thua me hap shkoj drejt pleqërisë së mjeres
e mandej kapitulli i fundit të kësajë kalimtarje flete
vdekja dhe varri
shëndrrimi pastaj në hiq
sikur të mos isha mbi kët dhe
eh jeta dhe hiqi
të mbulojn pastaj kohrat e harresave
shekujt që ndër ta ma nuk je
tretesh si lëngu i fiqit
thahesh
eh jetë
a thua po shkoj drejt hiqit
drejt psehes në pse
sa qudi vërtetë
si nesër si sot si dje
hiq
mund
fund
gjithqka përsëri hiq e dhe
nga jeta në jetë
pse
Autori xhelal ferizi
"""""""""""""""""""""""""""""""""!
Mos premto
Mos premto
--------------------
Autori xhelal ferizi
-----------------------
mos premto shekuj dashurie
të dehur
o zemra idealiste e padjallzuar
o art mbyllur në vetvete
ti je arti vet nga ego qenjet i pa kuptuar
ti o zemer arti
që puthë idealizmin ëndrrimtarë
që përmbanë plot thënje të heshtura me sasi si dete
o zemer ti je arti im i përvluar
në notin e lotit zhgënjimtarë
ti je botë në vete
që flet e proteston vetmevete
akuzon të gjith shekujt
me gjuhë idealizim
askush duke të mos kuptuar
vetmevetja zemer monologuese mbete
kush të kupton pëshpëritjen që mbrendsisht je duke e lotuar
ti je gjersia vet
ti je pafundsia që je shprehur
zhgënjimtarisht duke përshkruar
por muzat e shurdhër në ty kurr nuk jan dashuruar
ti je vetmia e harruar e zbehur
ti je nga të gjith e harruar
ti je e pafajshme nga harresat e pandehur
e lidhur në prangat të vetmevetes
të pëshpëritjes së zhgënjimit të mallkuar
të flet vetëm përpjekja e qujtur iluzion
ideal nga vetvetja pothuajse i trilluar
bota nuk ësht si don ti o ëngjëllusha ime e padjallzuar
bota ësht shartim mish kemikal i pakuptuar
bashkdyzim ethje kafshrore e instiktizuar
bashkim i dy komponentave bastarde
inetreso demon
qfar konstrukti teatrorë
e ti je viktima e enderres së idealizuar
që vetven nuk e gjen asnjëher në të ashtuquajturin
në skenen e kti vrapi të truar
bota ësht vrasëse mashtruese
o arti im o tik tak ja ime dhimbshurisht e mishëzuar
--------------------------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------------
--------------------
Autori xhelal ferizi
-----------------------
mos premto shekuj dashurie
të dehur
o zemra idealiste e padjallzuar
o art mbyllur në vetvete
ti je arti vet nga ego qenjet i pa kuptuar
ti o zemer arti
që puthë idealizmin ëndrrimtarë
që përmbanë plot thënje të heshtura me sasi si dete
o zemer ti je arti im i përvluar
në notin e lotit zhgënjimtarë
ti je botë në vete
që flet e proteston vetmevete
akuzon të gjith shekujt
me gjuhë idealizim
askush duke të mos kuptuar
vetmevetja zemer monologuese mbete
kush të kupton pëshpëritjen që mbrendsisht je duke e lotuar
ti je gjersia vet
ti je pafundsia që je shprehur
zhgënjimtarisht duke përshkruar
por muzat e shurdhër në ty kurr nuk jan dashuruar
ti je vetmia e harruar e zbehur
ti je nga të gjith e harruar
ti je e pafajshme nga harresat e pandehur
e lidhur në prangat të vetmevetes
të pëshpëritjes së zhgënjimit të mallkuar
të flet vetëm përpjekja e qujtur iluzion
ideal nga vetvetja pothuajse i trilluar
bota nuk ësht si don ti o ëngjëllusha ime e padjallzuar
bota ësht shartim mish kemikal i pakuptuar
bashkdyzim ethje kafshrore e instiktizuar
bashkim i dy komponentave bastarde
inetreso demon
qfar konstrukti teatrorë
e ti je viktima e enderres së idealizuar
që vetven nuk e gjen asnjëher në të ashtuquajturin
në skenen e kti vrapi të truar
bota ësht vrasëse mashtruese
o arti im o tik tak ja ime dhimbshurisht e mishëzuar
--------------------------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------------
Që nuk mund të thuhet
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Që nuk mund të thuhet
-----------------------
Xhelal Ferizi autori i vargjeve shqiptarre
------------------------------
ajo qe nuk mund te thuhet me esht bë psheretimë
nuk thuhet sa e pa thanun esht sa vret
nese thuhet te gjith yjet mund ti ngrinë
kur deshta ta them se ajo e vrau dashurinë
habíja vetem nga dashja akoma pa u thanë
nisi vet me vete po flet
--------------------------
pse nuk thuhet
se gjuha shpirtrore nuk mund ta përcjelllë se diqka e mbytë
ate vetëm shpirti i stërvuajtur e mbanë
ajo e pa thënun dot që se shohin sytë
armët shpirtrore dot nuk e vranë
--------------
strukë thell në përjetsi të vetëdijes
apo nën vetëdije fshehur vepron
sa do që i kam thirrë qëllimit e hijes
as pesha e loti nga zaptimi se largon
-------------
zaptim a thua ky sekret për jetë qerdhe aty gjeti
si hyri aty u përvodh
dhe loti im me pasthirrmë i shkreti
sa her të pa'thënures iu drodh
----------
nuk e gjet as loti qels fjalen as dijen
as shteg dalje me formulë
nëpër shekuj ndoshta s' kan me ia pa hijen
prirjet e jetës me lot vulë
---------------
ja kjo ësht ajo që ju nuk do ta kuptoni
përvjedhur ësht vulë vaujtje që mbeti aty marrëzisht
nuk thuhet mos pyetni se kur se mendoni
se kush në kët plojë ka gisht
----------------------
e pa thënun quhet e mjerë ësht qyqare
as gjallë që rrin e skllavruar as vdekë
e mjerë ësht që shpirti e quan gjynahqare
u mboll e ka nisë si rrënjë hise përejtsisht me u pjekë
------------------
nuk thuhet pra ju nuk e besoni
nuk mund të thuhet se qka e pret
ndoshta ju kur të vdisni nga dikush e ndëgjoni
se ajo nuk vdes ka dy jetë
------------------
as pushkë nuk kam ta vras as fuqi
se them dot se ësht e pa thanë
nuk ësht as art as nuk quhet dashuri
nuk thuhet me gjuhen nanë
----------------
nuk ka fjalorë që më ndihmon
si ta them kur ësht vrastare peshë
kur nisem kah jeta ajo më gozhdon
s' më len me jetë me u veshë
----------------
Xhelal Ferizi autori i vargjeve shqiptare
afro tridhjet vjet larg atdheut në mërgim
-------------------------------------------
Lexoni autorin e vargjeve shqiptare
mërgimtarin xhelal ferizi
-------------------------------------------------
Që nuk mund të thuhet
-----------------------
Xhelal Ferizi autori i vargjeve shqiptarre
------------------------------
ajo qe nuk mund te thuhet me esht bë psheretimë
nuk thuhet sa e pa thanun esht sa vret
nese thuhet te gjith yjet mund ti ngrinë
kur deshta ta them se ajo e vrau dashurinë
habíja vetem nga dashja akoma pa u thanë
nisi vet me vete po flet
--------------------------
pse nuk thuhet
se gjuha shpirtrore nuk mund ta përcjelllë se diqka e mbytë
ate vetëm shpirti i stërvuajtur e mbanë
ajo e pa thënun dot që se shohin sytë
armët shpirtrore dot nuk e vranë
--------------
strukë thell në përjetsi të vetëdijes
apo nën vetëdije fshehur vepron
sa do që i kam thirrë qëllimit e hijes
as pesha e loti nga zaptimi se largon
-------------
zaptim a thua ky sekret për jetë qerdhe aty gjeti
si hyri aty u përvodh
dhe loti im me pasthirrmë i shkreti
sa her të pa'thënures iu drodh
----------
nuk e gjet as loti qels fjalen as dijen
as shteg dalje me formulë
nëpër shekuj ndoshta s' kan me ia pa hijen
prirjet e jetës me lot vulë
---------------
ja kjo ësht ajo që ju nuk do ta kuptoni
përvjedhur ësht vulë vaujtje që mbeti aty marrëzisht
nuk thuhet mos pyetni se kur se mendoni
se kush në kët plojë ka gisht
----------------------
e pa thënun quhet e mjerë ësht qyqare
as gjallë që rrin e skllavruar as vdekë
e mjerë ësht që shpirti e quan gjynahqare
u mboll e ka nisë si rrënjë hise përejtsisht me u pjekë
------------------
nuk thuhet pra ju nuk e besoni
nuk mund të thuhet se qka e pret
ndoshta ju kur të vdisni nga dikush e ndëgjoni
se ajo nuk vdes ka dy jetë
------------------
as pushkë nuk kam ta vras as fuqi
se them dot se ësht e pa thanë
nuk ësht as art as nuk quhet dashuri
nuk thuhet me gjuhen nanë
----------------
nuk ka fjalorë që më ndihmon
si ta them kur ësht vrastare peshë
kur nisem kah jeta ajo më gozhdon
s' më len me jetë me u veshë
----------------
Xhelal Ferizi autori i vargjeve shqiptare
afro tridhjet vjet larg atdheut në mërgim
-------------------------------------------
Lexoni autorin e vargjeve shqiptare
mërgimtarin xhelal ferizi
-------------------------------------------------
Dhe deshta të qajë
Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Dhe deshta të qajë
*****************
Shkruan Xhelal Ferizi vargje shqiptare
*******************************
kur deshta të qajë nganjëherë kur më nxiste moti
ndalesha të mos qajë
dhe sikur më ndalte diqka ndoshta zoti
nuk më lente me shpërthye në vaj
***
pse nuk qaja dot
nuk e di ! se gjej dot as nëpër shekuj kerkimtarë!
as sot
ndoshta loti më ishte tharë
***
ndoshta ishte shëndrruar në gurë
ndoshta ishte bë akull
sido që të jet un nuk jam ma bilur
ndoshta ndjenja vyshkë më ra për dhe shakull
***
si mund të mos qajë nji poet
pse të qajë më thot vet thoti
edhe sikur të keshë në sy e shpirtë nji det
kuptimin e ka humbë loti
***
kështu më than shekuj' sot edhe ata që vijnë
mos qajë më than kot
ndoshta botët tjera ta kthejnë harmoninë
dhe un qava pa lot
***
Xhelal ferizi liriku
------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Dhe deshta të qajë
*****************
Shkruan Xhelal Ferizi vargje shqiptare
*******************************
kur deshta të qajë nganjëherë kur më nxiste moti
ndalesha të mos qajë
dhe sikur më ndalte diqka ndoshta zoti
nuk më lente me shpërthye në vaj
***
pse nuk qaja dot
nuk e di ! se gjej dot as nëpër shekuj kerkimtarë!
as sot
ndoshta loti më ishte tharë
***
ndoshta ishte shëndrruar në gurë
ndoshta ishte bë akull
sido që të jet un nuk jam ma bilur
ndoshta ndjenja vyshkë më ra për dhe shakull
***
si mund të mos qajë nji poet
pse të qajë më thot vet thoti
edhe sikur të keshë në sy e shpirtë nji det
kuptimin e ka humbë loti
***
kështu më than shekuj' sot edhe ata që vijnë
mos qajë më than kot
ndoshta botët tjera ta kthejnë harmoninë
dhe un qava pa lot
***
Xhelal ferizi liriku
------------------------
Unë dhe hiri
Un dhe hiri
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Unë dhe hiri
XHELAL FERIZI
unë dhe hiri bëhemi nji
kur ,un të bëhem hi
un dhe hiri ,do të bëhemi fli
kur,toka ,do të kërkoj,me pi
-----------
unë dhe hiri jemi,nji trup
mbi ne kalojnë shkrumbet,kohore
gjakun e,kemi,me dhe ,nji grup
te lidhur ,hi,e hirësisht dor' per dore
-------------
hiri ,dhe un ,pluhurisht
do të hyjmë,nëpër ,qeliza toksore
do të rrijmë nëpër shekuj paqësisht
në zemer e ftyren toksore
------------------------------------
unë dhe hiri shkruar
----------------------------------
Nga autori xhelal ferizi
--------------------------------
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Unë dhe hiri
XHELAL FERIZI
unë dhe hiri bëhemi nji
kur ,un të bëhem hi
un dhe hiri ,do të bëhemi fli
kur,toka ,do të kërkoj,me pi
-----------
unë dhe hiri jemi,nji trup
mbi ne kalojnë shkrumbet,kohore
gjakun e,kemi,me dhe ,nji grup
te lidhur ,hi,e hirësisht dor' per dore
-------------
hiri ,dhe un ,pluhurisht
do të hyjmë,nëpër ,qeliza toksore
do të rrijmë nëpër shekuj paqësisht
në zemer e ftyren toksore
------------------------------------
unë dhe hiri shkruar
----------------------------------
Nga autori xhelal ferizi
--------------------------------
Në grepin e bukurisë
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Në GREPIN E BUKURISë
----------------------------
**************************
SHKRUAN XHELAL FERIZI
*************************
duke kërkuar nëpër valët e jetës
duke kërkuar nëpër mbrtërinë e luleve
nëpër shekujt e caqet e erlehtes
bukurinë kërkova nëpër prralla e fabuleve
------------
nëpër vargje të poetve e nëpër mbretëri pagane
nëpër proza e tregime e urata
kërkova nëpër dritë xixillonjash e nëpër dritë hane
nëpër kohra ëndrrash nëpër net të gjata
--------------
kërkova në vrrije kërkova në shkrep
kërkova në yje me shtigje
dhe rashë një ditë si peshku në grep
tërhequr nga bukurija nëpër shekuj'brigje
-----------------
si peshk i pafajshëm me zemër biluri
nëpër valët e kërkimit
ku arti i notit e syri im zuri
një biondinë me pamje të gjevahirit
-------------
dhe mbeta në grep i varur për jetë
kahdo thumbi i sajë me lak
nëpër brigje e udhë rob i sajë jam tretë
me i zjarrë e prush në të dashuruarin gjak
--------------
Autori Xhelal Ferizi kontakti me autorin
në mërgim integro_fat@hotmail.com
---------------------------------------------------------
Në GREPIN E BUKURISë
----------------------------
**************************
SHKRUAN XHELAL FERIZI
*************************
duke kërkuar nëpër valët e jetës
duke kërkuar nëpër mbrtërinë e luleve
nëpër shekujt e caqet e erlehtes
bukurinë kërkova nëpër prralla e fabuleve
------------
nëpër vargje të poetve e nëpër mbretëri pagane
nëpër proza e tregime e urata
kërkova nëpër dritë xixillonjash e nëpër dritë hane
nëpër kohra ëndrrash nëpër net të gjata
--------------
kërkova në vrrije kërkova në shkrep
kërkova në yje me shtigje
dhe rashë një ditë si peshku në grep
tërhequr nga bukurija nëpër shekuj'brigje
-----------------
si peshk i pafajshëm me zemër biluri
nëpër valët e kërkimit
ku arti i notit e syri im zuri
një biondinë me pamje të gjevahirit
-------------
dhe mbeta në grep i varur për jetë
kahdo thumbi i sajë me lak
nëpër brigje e udhë rob i sajë jam tretë
me i zjarrë e prush në të dashuruarin gjak
--------------
Autori Xhelal Ferizi kontakti me autorin
në mërgim integro_fat@hotmail.com
---------------------------------------------------------
Në pafajsinë time shpirtë'zemer
Në pafajsinë time shpirtë'zemer
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------
Në pafajsinë time do të krijohen lot deti
mbi të cilat do të notojnë anijet mëkatare
trekëndsh bermudesh aty do të kriojonë dhimbjet
do të mbyten të gjith ata që e bënë zemren të flas vet me veti
----------
në pafajsinë time do të mbijë zhgjëndërr e re
pipat mbi zemren time të ri do të qelin
aty nuk do të hyn ma myk i asnjë shekulli me bre
me vu pranga përjetsie e me gjemba të dredhur telin
-------
nuk do të lejoj i riu i menquri vegjetacioni
as i riu i asaj zemre ideal
në at zemer do të mbijë përcaktues emocioni
që tik takun jetes së re do ia falë
----------
mos provoni ma o shekuj me vra
aty do të ket te porta e sajë roje
zhgënjimet ma nuk kan për ta tha
nuk bëhet ma zemra objekt loje
---------
le ta dijnë të gjith mëkatrët
që kaluan pa u ndëshkuar nga ai det me lot
do të vijnë nji dit aty kohra e gjyqtarët
anijet e pamëshira nuk do kalojnë dot
------
se kohrat ndrrojnë e vijnë shtërngata
secili do të paguaj
do të vie një kohë kur vet as dita e as nata
nuk do të pranojnë që pafajsia të vuaj
----------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------
Në pafajsinë time do të krijohen lot deti
mbi të cilat do të notojnë anijet mëkatare
trekëndsh bermudesh aty do të kriojonë dhimbjet
do të mbyten të gjith ata që e bënë zemren të flas vet me veti
----------
në pafajsinë time do të mbijë zhgjëndërr e re
pipat mbi zemren time të ri do të qelin
aty nuk do të hyn ma myk i asnjë shekulli me bre
me vu pranga përjetsie e me gjemba të dredhur telin
-------
nuk do të lejoj i riu i menquri vegjetacioni
as i riu i asaj zemre ideal
në at zemer do të mbijë përcaktues emocioni
që tik takun jetes së re do ia falë
----------
mos provoni ma o shekuj me vra
aty do të ket te porta e sajë roje
zhgënjimet ma nuk kan për ta tha
nuk bëhet ma zemra objekt loje
---------
le ta dijnë të gjith mëkatrët
që kaluan pa u ndëshkuar nga ai det me lot
do të vijnë nji dit aty kohra e gjyqtarët
anijet e pamëshira nuk do kalojnë dot
------
se kohrat ndrrojnë e vijnë shtërngata
secili do të paguaj
do të vie një kohë kur vet as dita e as nata
nuk do të pranojnë që pafajsia të vuaj
----------------
Autori Xhelal Ferizi
-----------------------
Dienstag, 16. März 2010
Pse të rri urt
Pse të rri urt
------------
Xhelal Ferizi autorë
----------------
Pse të rri urt kur ju diellin e hani
pshtyni mbi gjithqka që gjallëron
pse të rri urt kur ju qdo kalli mielli
e shkelni me luftë e zezonë
pse të rri urt kur ju i nxisni
yjet gjithmonë me dënesë
pse të rri urt kur ju nuk i leni të ndrisni
agimet e pafajshme mbi vesë
pse të rri urt kur ju e ndalni
prej qiellit me ra mirsinë
pse të rri urt kur ju po mbini
me djallin për të mbuluar gjithsinë
pse të rri urt kur ngrohjen
globale po e prishni mbi dhe
pse të rri urt kur miqsinë e ftohjen
po e shëndrroni të ngrirë ndër fe
pse të rri urt kur ju edhe buken
djepave u merrni në gojë
pse të rri urt kur mal e suken
e luani në themel prej zemërimit me tuajen lojë
pse të rri urt kur edhe vlerat
i prishni me helm tinzarë
pse të rri urt kur ekologe pranverat
me shekuj i keni vrarë
pse të rri urt kur ju e përgjak't currilin
e ujvaren e bardhë paqsore
pse të rri urt kur ju bilbilin
e vrsini me pa mëshirë me armë dore
pse të rri urt kur ju edhe kohrat bardh'mira
sigurt nuk i leni me ecë
pse të rri urt kur ato qëllim'mira
shpirtstinët n' thundër tuaj kan ngecë
pse të rri urt kur edhe lulen në fletë
me qelë nuk e leni në cak
me tym me gjak i vyshkni at jetë
me krim e me dhunë e me gjak
pse të rri urt kur me varfri
nuk leni kund gurë pa tha
e pse të rri urt kur ju me tradhti
paqet gjithmonë keni vra
e pse te rrri urt kur ju shekujt skllavëroni
në luks po laheni mbi të varfrit lot
ps e të rri urt kur ju epokat i dominoni
për qejfin tuaj në qdo dit e mot
-------------------------------------
Shkruar nga Xhelal Ferizi
----------------------------------
------------
Xhelal Ferizi autorë
----------------
Pse të rri urt kur ju diellin e hani
pshtyni mbi gjithqka që gjallëron
pse të rri urt kur ju qdo kalli mielli
e shkelni me luftë e zezonë
pse të rri urt kur ju i nxisni
yjet gjithmonë me dënesë
pse të rri urt kur ju nuk i leni të ndrisni
agimet e pafajshme mbi vesë
pse të rri urt kur ju e ndalni
prej qiellit me ra mirsinë
pse të rri urt kur ju po mbini
me djallin për të mbuluar gjithsinë
pse të rri urt kur ngrohjen
globale po e prishni mbi dhe
pse të rri urt kur miqsinë e ftohjen
po e shëndrroni të ngrirë ndër fe
pse të rri urt kur ju edhe buken
djepave u merrni në gojë
pse të rri urt kur mal e suken
e luani në themel prej zemërimit me tuajen lojë
pse të rri urt kur edhe vlerat
i prishni me helm tinzarë
pse të rri urt kur ekologe pranverat
me shekuj i keni vrarë
pse të rri urt kur ju e përgjak't currilin
e ujvaren e bardhë paqsore
pse të rri urt kur ju bilbilin
e vrsini me pa mëshirë me armë dore
pse të rri urt kur ju edhe kohrat bardh'mira
sigurt nuk i leni me ecë
pse të rri urt kur ato qëllim'mira
shpirtstinët n' thundër tuaj kan ngecë
pse të rri urt kur edhe lulen në fletë
me qelë nuk e leni në cak
me tym me gjak i vyshkni at jetë
me krim e me dhunë e me gjak
pse të rri urt kur me varfri
nuk leni kund gurë pa tha
e pse të rri urt kur ju me tradhti
paqet gjithmonë keni vra
e pse te rrri urt kur ju shekujt skllavëroni
në luks po laheni mbi të varfrit lot
ps e të rri urt kur ju epokat i dominoni
për qejfin tuaj në qdo dit e mot
-------------------------------------
Shkruar nga Xhelal Ferizi
----------------------------------
Pse erdhi një ditë qielli te un?
Pse erdhi një ditë qielli te un?
---------------------
Autorë Xhelal Ferizi
-----------------
erdhi se kishte dëgjuar për dashurinë time
kishte dëgjuar për të gjerë timen imagjinaten
ai zbriti që nga afër të shoh kto përkushtime
kur un po e sodisja me yje naten
------------
ai erdhi se kishte dëgjuar të mia rimat
kishte dëgjuar në jehonë për secilin varg
kishte dëgjuar dhimbjet e pa faj e bërtimat
si vinin të thekshme nga penda ime larg
---------
ai erdhi në timin dhe
se u bë vërtetë kurreshtarë
ai erdhi se e ftuan gjaku e loti rrke
që u derdhen pa faj ndër shqiptarë
---
ai erdhi se pau shum mëkate
ai pau shum larmi e fe
grupime e klane e sa tarikate
që kobin po e sjellin mbi ne
------
erdhi se mua më mohuan kohrat vet
nuk më lan me pendë të emocionoj qiell e tokë
erdhi se nuk më lan të quhem poet
erdhi ta shoh etninë me dy kokë
----------
qielli erdhi te un e zbriti
se ndjenjat e sollen pran pendes me varg
ai erdhi se penda ime e nxiti
e ndjeu duke dënesur nga larg
------------
ai erdhi se rënkonte kahdo pafajsia
ai erdhi të bindet nga afër vet
më pyeti pse ty të mohoj ironia
dhe lotin mohimi ta derdhi si det
----------
ai shi loti lëshoj pastaj nga afersia
u derdh at dit vërshimi kahdo si rrëke
ai e pau nga afer s e q'ësht padrejtësia
u bind nga ngjyra ime mbi dhe
---------
ai deshti nga afër kuvendin ta shtronte
më pyeti per ndjenjë secilen n' metaforë
nga afër zbërthimin vemendshëm e ndëgjonte
dhe lotin sa prekshëm ja fshiva me dorë
-------
un nuk e besoja se qanë edhe qielli
ku e dija un poeti i mjerë
kur sot aq shum në botë ka humbë filli
mendoja se nuk ka mbetur kund vlerë
-----------
por jo qielli qante kur un predikoja
kur flisja me gjuhë poetike
materjen në varg artsitik kur e shndrroja
qielli dëneste nga shprehjet melankolike
------------
ai vet e pau e u bind kur e ftova
se q 'vuajtje pati n' gjenocid etnija
shqipnija etnike qamëria kosova
e lotët poetike të mia
--------
ai vet pastaj filloj e dënesi
i pau gjurmët e shekujve të motit
nji ditë kur po nisej në rrugë atij mëngjesi
më tha se të gjitha do ja përcjellë zotit
--------
dhe un me pendë timen të dhimbshmen besnike
e binda për kohrat mizore
ai qau e dënesi në shpirtë e qerpike
nga kobet e zeza kohore
----------
ai pau pastaj nga afër luftra e globin
ai vet e pau bindshëm të secilit fytyren
e pau nga afër të planetit kobin
qdo gjë e pau në gjak e zakon si e ka vesin e fytyren
--------
dhe vargun tim e përgzoj me mëshirë
më tha të ligjroj e ta mbushi kohen në emocion
më tha se më do por toka ka c'mirë
kujdesë mos u puth me demon
----------
e kshilla e mendime pas ndrruam mbi dhe
un ju ankova me do lot në sy
i thash se nuk kam as liri as atdhe
se thundrat duan me më thy
----------
ah rënkoj kur prangat me gjemba mi pau në pendë
u rrenqeth në trup e u dridh
nji kshillë ma dha prore më tha mbaje në mendë
për tb gjallë rob mos u lidh
--------
shkruaj më tha për male
shkuruja për mua e për jeten
shkruaj për të shtrejta ideale
gjithmonë yjzëroe t' vërteten
---------------------
Autori Xhelal Ferizi
liriku në mërgim
-----------------
-------------------------------
---------------------
Autorë Xhelal Ferizi
-----------------
erdhi se kishte dëgjuar për dashurinë time
kishte dëgjuar për të gjerë timen imagjinaten
ai zbriti që nga afër të shoh kto përkushtime
kur un po e sodisja me yje naten
------------
ai erdhi se kishte dëgjuar të mia rimat
kishte dëgjuar në jehonë për secilin varg
kishte dëgjuar dhimbjet e pa faj e bërtimat
si vinin të thekshme nga penda ime larg
---------
ai erdhi në timin dhe
se u bë vërtetë kurreshtarë
ai erdhi se e ftuan gjaku e loti rrke
që u derdhen pa faj ndër shqiptarë
---
ai erdhi se pau shum mëkate
ai pau shum larmi e fe
grupime e klane e sa tarikate
që kobin po e sjellin mbi ne
------
erdhi se mua më mohuan kohrat vet
nuk më lan me pendë të emocionoj qiell e tokë
erdhi se nuk më lan të quhem poet
erdhi ta shoh etninë me dy kokë
----------
qielli erdhi te un e zbriti
se ndjenjat e sollen pran pendes me varg
ai erdhi se penda ime e nxiti
e ndjeu duke dënesur nga larg
------------
ai erdhi se rënkonte kahdo pafajsia
ai erdhi të bindet nga afër vet
më pyeti pse ty të mohoj ironia
dhe lotin mohimi ta derdhi si det
----------
ai shi loti lëshoj pastaj nga afersia
u derdh at dit vërshimi kahdo si rrëke
ai e pau nga afer s e q'ësht padrejtësia
u bind nga ngjyra ime mbi dhe
---------
ai deshti nga afër kuvendin ta shtronte
më pyeti per ndjenjë secilen n' metaforë
nga afër zbërthimin vemendshëm e ndëgjonte
dhe lotin sa prekshëm ja fshiva me dorë
-------
un nuk e besoja se qanë edhe qielli
ku e dija un poeti i mjerë
kur sot aq shum në botë ka humbë filli
mendoja se nuk ka mbetur kund vlerë
-----------
por jo qielli qante kur un predikoja
kur flisja me gjuhë poetike
materjen në varg artsitik kur e shndrroja
qielli dëneste nga shprehjet melankolike
------------
ai vet e pau e u bind kur e ftova
se q 'vuajtje pati n' gjenocid etnija
shqipnija etnike qamëria kosova
e lotët poetike të mia
--------
ai vet pastaj filloj e dënesi
i pau gjurmët e shekujve të motit
nji ditë kur po nisej në rrugë atij mëngjesi
më tha se të gjitha do ja përcjellë zotit
--------
dhe un me pendë timen të dhimbshmen besnike
e binda për kohrat mizore
ai qau e dënesi në shpirtë e qerpike
nga kobet e zeza kohore
----------
ai pau pastaj nga afër luftra e globin
ai vet e pau bindshëm të secilit fytyren
e pau nga afër të planetit kobin
qdo gjë e pau në gjak e zakon si e ka vesin e fytyren
--------
dhe vargun tim e përgzoj me mëshirë
më tha të ligjroj e ta mbushi kohen në emocion
më tha se më do por toka ka c'mirë
kujdesë mos u puth me demon
----------
e kshilla e mendime pas ndrruam mbi dhe
un ju ankova me do lot në sy
i thash se nuk kam as liri as atdhe
se thundrat duan me më thy
----------
ah rënkoj kur prangat me gjemba mi pau në pendë
u rrenqeth në trup e u dridh
nji kshillë ma dha prore më tha mbaje në mendë
për tb gjallë rob mos u lidh
--------
shkruaj më tha për male
shkuruja për mua e për jeten
shkruaj për të shtrejta ideale
gjithmonë yjzëroe t' vërteten
---------------------
Autori Xhelal Ferizi
liriku në mërgim
-----------------
-------------------------------
Në zemrat e shqiptarve të turqisë
Në zemrat e shqiptarve të turqisë
-----------------------------------
-
Autori xhelal ferizi
-------------------------
------------------------------
Shqiptarve të Turqisë
*************************
.................................................. .......
Në zemrat eshqiptarve të turqisë
Germat mu në zemer secilit ua bëj diell
ua dhuroj shqip artin më të bukur të rrezanisë
librat shqip ua bëj të gjerë si qiell
---------
o pashë zotin e qiellit që krijon aq të bukur ylbera
o pashë zotin e mshirueshëm që krijoj male e shkrepa
shqip le të ju këndojnë fëmijtë si bilbilat kah pranvera
msojuni at gjuhë antike në djepa
----------
u thuani fëmijve tu të fala keni nga liriku
le të belbzojnë foshnjet shqip ma së pari
në rreze diell ma së pari kur të ju qelet qerpiku
shiheni si rreze at gjuhë të lashtë shqiptari
---------
te djepat nat e dit shqip rrini o ju nana
ninullat shqipe mos i harroni
kah të enden qiellit andej dielli e hana
dilni merrni shqip të fala nga dardana
----------
se sot për ju kjanë etnike shqipëria
gjaku i sajë për ju gjithmonë në deje vlon
mendueshëm rrijnë malet fusha e ara e vrrija
e trolli ku ju ishit mediton
--------
e mbasi ju të faleni andej kthye kah zoti
kushtonju gjuhes emrit kahdo i thonë shqipni
e me kangë shqiptare t ju shkoj stina e moti
mos u shuani aman mos u bëni hi
------------
mosni s ekët gjuhë e bekoj prendia
lejani neper breza trashgimtarit
kahdo përmbi dhe shqiptarë mbanë shqipnia
ligjëroni me kët gjuhë të arit
--------------
Autori Xhelal Ferizi
liriku në mërgim
kontakti me autorin për shqiptarët nga truqia dhe shqiptar te vendeve tjera
integro_fat@hotmail.com
------------------------
-----------------------------------
-
Autori xhelal ferizi
-------------------------
------------------------------
Shqiptarve të Turqisë
*************************
.................................................. .......
Në zemrat eshqiptarve të turqisë
Germat mu në zemer secilit ua bëj diell
ua dhuroj shqip artin më të bukur të rrezanisë
librat shqip ua bëj të gjerë si qiell
---------
o pashë zotin e qiellit që krijon aq të bukur ylbera
o pashë zotin e mshirueshëm që krijoj male e shkrepa
shqip le të ju këndojnë fëmijtë si bilbilat kah pranvera
msojuni at gjuhë antike në djepa
----------
u thuani fëmijve tu të fala keni nga liriku
le të belbzojnë foshnjet shqip ma së pari
në rreze diell ma së pari kur të ju qelet qerpiku
shiheni si rreze at gjuhë të lashtë shqiptari
---------
te djepat nat e dit shqip rrini o ju nana
ninullat shqipe mos i harroni
kah të enden qiellit andej dielli e hana
dilni merrni shqip të fala nga dardana
----------
se sot për ju kjanë etnike shqipëria
gjaku i sajë për ju gjithmonë në deje vlon
mendueshëm rrijnë malet fusha e ara e vrrija
e trolli ku ju ishit mediton
--------
e mbasi ju të faleni andej kthye kah zoti
kushtonju gjuhes emrit kahdo i thonë shqipni
e me kangë shqiptare t ju shkoj stina e moti
mos u shuani aman mos u bëni hi
------------
mosni s ekët gjuhë e bekoj prendia
lejani neper breza trashgimtarit
kahdo përmbi dhe shqiptarë mbanë shqipnia
ligjëroni me kët gjuhë të arit
--------------
Autori Xhelal Ferizi
liriku në mërgim
kontakti me autorin për shqiptarët nga truqia dhe shqiptar te vendeve tjera
integro_fat@hotmail.com
------------------------
Te vendi i lotit
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Te vendi i lotit
--------------
Xhelal ferizi autorë
---------------------
te vendi i lotit i solla të gjitha mjeshtritë dënestare shfryrëset e mia
për të kujtuar kohrat mallëngjimin
aty u shkri arti im i përsosur kujtesa vuajtëria
aty e kam shkri gjakun e përkushtimin
----------
si altarë më dukej qfar shejtrie
aty kisha dëshirë me dënesë
dikur ishte vend bukurie
tash vend i lotit pa shpresë
---------
aty erdha vetëm për lotin
askund tjetër nuk mund ta derdhi lotin si aty
aty erdha më dukej sikur shoh zotin
vetëm aty loti im këputë qdo dry
-----------
Autori xhelal ferizi
----------------
Te vendi i lotit
--------------
Xhelal ferizi autorë
---------------------
te vendi i lotit i solla të gjitha mjeshtritë dënestare shfryrëset e mia
për të kujtuar kohrat mallëngjimin
aty u shkri arti im i përsosur kujtesa vuajtëria
aty e kam shkri gjakun e përkushtimin
----------
si altarë më dukej qfar shejtrie
aty kisha dëshirë me dënesë
dikur ishte vend bukurie
tash vend i lotit pa shpresë
---------
aty erdha vetëm për lotin
askund tjetër nuk mund ta derdhi lotin si aty
aty erdha më dukej sikur shoh zotin
vetëm aty loti im këputë qdo dry
-----------
Autori xhelal ferizi
----------------
Si ta ndertoj njeriun e ri
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi -------------------------------------------------------------------------------- Citim: Postimi origjinal është bërë nga lirik Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi Si ta ndertoj njeriun e ri ----------- Shkruan Xhelal Ferizi ------------------ Duke u përpjekur për njeriun e ri Thash ta ndërtoj njeriun e ri Kur për qudi Njerzit nuk me po më lenin ta ndertoj njeriun e ri Vet njerzit kundërshtonin Dhe mandej ,fshehurazi E ndërtova ,njeriun e ri Në ëndrrrat,e mija në shpirtin tim në idealet e mija në ,përkushtim e quajta njeriu i im njeriun e ri e,mbarova në ,ardhmëri ky do te jet, ai që me të keqen prore do të,jet në kundershtim -------------- Autori xhelal ferizi -------------- --------------------------------------------------------------- | |
| | |
Si ta ndertoj njeriun e ri
Si ta ndertoj njeriun e ri
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi -------------------------------------------------------------------------------- Citim: Postimi origjinal është bërë nga lirik Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi Si ta ndertoj njeriun e ri ----------- Shkruan Xhelal Ferizi ------------------ Duke u përpjekur për njeriun e ri Thash ta ndërtoj njeriun e ri Kur për qudi Njerzit nuk me po më lenin ta ndertoj njeriun e ri Vet njerzit kundërshtonin Dhe mandej ,fshehurazi E ndërtova ,njeriun e ri Në ëndrrrat,e mija në shpirtin tim në idealet e mija në ,përkushtim e quajta njeriu i im njeriun e ri e,mbarova në ,ardhmëri ky do te jet, ai që me të keqen prore do të,jet në kundershtim -------------- Autori xhelal ferizi -------------- --------------------------------------------------------------- | |
| | |
Kur shekullit i dridhej buza shqip me qa
Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Kur shekullit i dridhej buza shqip me qa
----------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
kur shekullit i dridhej buza shqip me qa
un me vargun tim e kam përkdhelë
shekulli u mbështet dèneshëm në shpirtin tim dridhej pa ja nda
vargu im mundohej at'her të mbinte por nuk kishte kah del.
-------
un dhe shekulli e kuptonim njëri tjetrin
të dy ishim bijt e diskriminimit
askush nuk fliste me ne na mohonin pyetne kohorin më të vjetrin
fakt ësht se të dy ishim të bijt e harrimit
---
ai qante se i hynin kuajt e drurit pushtues në shpirtë për ta robruar
un qaja për atdhe për fjalen e lirë
të dy përvajshëm të lënduar
shkëmbenim shpresat për ardhmëri më të mirë
---
shekulli qitte gjak i plagosur
thundrat e mbanin për tokë
un me varg i plandosur
të dy ishim të shtypur në kokë
---
të dy ishim të lidhur në pranga kohore
të dy në buzë dridheshim për liri e fjalen
ai qante për reformat njerzore
un qaja se lirinë fjalen ma ndalen
---
të dy ia dinim njëri tjetrit hallin
shikonim me shpresa kah dielli
ai të përgjakur mandej e pat dheun e zallin
un mbeta i varuri i vonë me sy kah qielli
---
un dhe shekulli miq të pa ndarë ishim me vite
bisedonim fshehurazi mbanim besë e sekret
un cicëroja fshehurazi si zog dite
ai dridhej nga kërcnimet me siklet
---
të dy dridheshim nga diktatura
nga prangat e poshtrimi e kërcnimi
të dy ishim të lidhur dashuruaras me ideale si ura
të dy vuanim nga mohimi
---
shiprtin njëri tjetrit ia shpalosnim
shekulli trembej nga gjaku lufta e baroti
të dy kur flisnim pëshpërisnim ëngjëllsisht yjet dhimbshmërisht i plagosnim
ai druhej nga gjaku un druhesha nga loti
---
kur na u burgosen gjysëm liritë
të dy flisnim në burg në errsirë
ai më fliste për ardhmëritë
un i flisja për atdhe e vargun e lirë
-------
miq e vllezër të pa ndarë ishim ne të dy
edhe sot kështu jemi në at besë
kur shihemi sinqert në zemër e në sy
në heshtje themi të dy lidhja jonë nuk vdes
---
Autori xhelal ferizi
------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Kur shekullit i dridhej buza shqip me qa
----------
Autori Xhelal Ferizi
--------------------
kur shekullit i dridhej buza shqip me qa
un me vargun tim e kam përkdhelë
shekulli u mbështet dèneshëm në shpirtin tim dridhej pa ja nda
vargu im mundohej at'her të mbinte por nuk kishte kah del.
-------
un dhe shekulli e kuptonim njëri tjetrin
të dy ishim bijt e diskriminimit
askush nuk fliste me ne na mohonin pyetne kohorin më të vjetrin
fakt ësht se të dy ishim të bijt e harrimit
---
ai qante se i hynin kuajt e drurit pushtues në shpirtë për ta robruar
un qaja për atdhe për fjalen e lirë
të dy përvajshëm të lënduar
shkëmbenim shpresat për ardhmëri më të mirë
---
shekulli qitte gjak i plagosur
thundrat e mbanin për tokë
un me varg i plandosur
të dy ishim të shtypur në kokë
---
të dy ishim të lidhur në pranga kohore
të dy në buzë dridheshim për liri e fjalen
ai qante për reformat njerzore
un qaja se lirinë fjalen ma ndalen
---
të dy ia dinim njëri tjetrit hallin
shikonim me shpresa kah dielli
ai të përgjakur mandej e pat dheun e zallin
un mbeta i varuri i vonë me sy kah qielli
---
un dhe shekulli miq të pa ndarë ishim me vite
bisedonim fshehurazi mbanim besë e sekret
un cicëroja fshehurazi si zog dite
ai dridhej nga kërcnimet me siklet
---
të dy dridheshim nga diktatura
nga prangat e poshtrimi e kërcnimi
të dy ishim të lidhur dashuruaras me ideale si ura
të dy vuanim nga mohimi
---
shiprtin njëri tjetrit ia shpalosnim
shekulli trembej nga gjaku lufta e baroti
të dy kur flisnim pëshpërisnim ëngjëllsisht yjet dhimbshmërisht i plagosnim
ai druhej nga gjaku un druhesha nga loti
---
kur na u burgosen gjysëm liritë
të dy flisnim në burg në errsirë
ai më fliste për ardhmëritë
un i flisja për atdhe e vargun e lirë
-------
miq e vllezër të pa ndarë ishim ne të dy
edhe sot kështu jemi në at besë
kur shihemi sinqert në zemër e në sy
në heshtje themi të dy lidhja jonë nuk vdes
---
Autori xhelal ferizi
------------------------
Un ia kam pa vuajtjet gurit
Un ia kam pa vuajtjet gurit
---------------------------
Autori Xhelal Ferizi
------------------------
un ja kam pa vuajtjet gurit e kam pas si coptohej
të shtresuara ja kam pa vuajtjet shum fish
merreni me mend guri nga vuajtjet lotohej
pse ather vuajtjet të durohen në mish
---
e mishi guri nuk ësht përse vuajtjet në njeri
pytja ime shekull në shekull troket
mohuesit ksaj pyetje i shmangen me qesëndi
nuk më përgjegjet as qiell as dhe as det
---
un në damarët e gurit kym hy
për ti pa vuajtjet duke i qarkulluar si gjak si lot
dhimbjet ja kam pa vet me sy
gurë tash u bë mishi tash njeriu dje e sot
------
përse vuajtjet në mish kur guri nuk i duron
përse vuajtjet në palcë kur guri dot nuk i mbanë
përse o sadist përse o i pashpirtë demon
përse mishin e shpirtin njerzorë me vuajtje mbi dhe e thanë
-----
mishi guri nuk ësht o shekuj e mot
mishi ësht tjeter material nga butsia
përse mishit i derdhni gjak e lot
e nuk prekeni nga dënesjet e tija
-----
Autori Xhelal Ferizi
----------------------------
lexoni vargjet e autorit Xhelal Ferizi liriku në mërgim
ish i burgosur politik ish student
poet i ndaluar i perjashtuar nga shkolla e studimet ather
i ndaluar në mbarë teritorin e ish jugosllavisë
PëR SHKAQE POLITIKE
tregoni shoqes shokut
për vargjet
Tidhjet vjet i mohuar ndersa treqind e ma teper vjet familje e ndjekur nga pushtuesit shekullorë të kombit tonë edhe sot të mohuar e të harruar
--------------------------------
kontakti me autorin
integro_fat@hotmail.com
--------------------
---------------------------
Autori Xhelal Ferizi
------------------------
un ja kam pa vuajtjet gurit e kam pas si coptohej
të shtresuara ja kam pa vuajtjet shum fish
merreni me mend guri nga vuajtjet lotohej
pse ather vuajtjet të durohen në mish
---
e mishi guri nuk ësht përse vuajtjet në njeri
pytja ime shekull në shekull troket
mohuesit ksaj pyetje i shmangen me qesëndi
nuk më përgjegjet as qiell as dhe as det
---
un në damarët e gurit kym hy
për ti pa vuajtjet duke i qarkulluar si gjak si lot
dhimbjet ja kam pa vet me sy
gurë tash u bë mishi tash njeriu dje e sot
------
përse vuajtjet në mish kur guri nuk i duron
përse vuajtjet në palcë kur guri dot nuk i mbanë
përse o sadist përse o i pashpirtë demon
përse mishin e shpirtin njerzorë me vuajtje mbi dhe e thanë
-----
mishi guri nuk ësht o shekuj e mot
mishi ësht tjeter material nga butsia
përse mishit i derdhni gjak e lot
e nuk prekeni nga dënesjet e tija
-----
Autori Xhelal Ferizi
----------------------------
lexoni vargjet e autorit Xhelal Ferizi liriku në mërgim
ish i burgosur politik ish student
poet i ndaluar i perjashtuar nga shkolla e studimet ather
i ndaluar në mbarë teritorin e ish jugosllavisë
PëR SHKAQE POLITIKE
tregoni shoqes shokut
për vargjet
Tidhjet vjet i mohuar ndersa treqind e ma teper vjet familje e ndjekur nga pushtuesit shekullorë të kombit tonë edhe sot të mohuar e të harruar
--------------------------------
kontakti me autorin
integro_fat@hotmail.com
--------------------
Abonnieren
Posts (Atom)