Dienstag, 16. März 2010

Vargu i lotit

Vargu i lotit
xhelal ferizi autorë
Vargu im shkon degë më degë
pikë mbi toskë e pikë mbi gegë
kahdo në lot si curril ari
prekë,n'për gjak,të qdo,damari
thrret,n' për,krena,e n' për,ndergjegje
rrokllisë,lotin n' gurë prej,megje
kërkon,dritë,e kërkon,shtegje
ju kërkon,bijve t'shqipnisë
n'gjuhë,amtare,të lashtsisë
nji themel,të ri,me e,nisë
me besë hane,e,rreze,dielli
me currila,që,i lshon qielli
me,erë t'freskt prej,karajfili
e porsi za që lshon bilbili
me dy krah e me dy kokë
t' mbesin vllezer miq e shokë
e t' mos kputet gJaku e fija
as aortë që e lidhë shqipnija
rrugë e,zemres n' fise t' mija
lidhnu,prore, n' fjalë,t'qelikut
n'besë e shend t'adriatikut
si ai diell që lidhë ,bregore
n' rreze e dritë,që i mbanë për dore
që i mbanë shendi i ti i dritsisë
gjithkah rrin toka e etnisë
me ato thekse e me zanore
mbane bashk zemren arbnore
porsi ylberi i bukurisë
mbajeni artin t' dashurisë
porsi harku e ngjyra e ti
që lidhë,qiellin e bjen me pi
tu i,shëndritë,currilat,n 'shi
edhe ju me gjakun shegë
lidhni pipat degë më degë
jo shqipninë për t' gjallë me e djegë
veq pse don kshtu i' far' padroni
Me u nda copash dhe i joni
mbani lidhjet porsi vlla

t' gjith damartë gjaku ku i ka
lidhni bashk si'q'lidhet ari
me kullim e gjuhë shqiptari
mos u shponi,n,fjalë e,zhgjetë
sa,nji gogel për me mbetë
n'hartë,shqipnija,mos,,me,u,gjetë
lidhni,kokrrat n'për,qdo pip
n'sy largpams,,e gjuhen shqip
me ngjyrë shege sa nji det
ti mbajmë bashk tri fe,n'nji,shtet
s'ka q'na,bën as krajl as mbret
shkrueni n' qiell,kto vargje t' mija
ti'lexojnë kur t'lindin fmija
ti,mbajnë,syt,për,kah shqipnija
jo kah greku e kah armiku
se me u thye mundet qeliku
se,na'qanë ,adriatiku
na,qanë,dheu e'na kjanë'shkolla
na,shkretohen,shegë e mollla
na,lidhë*hasmi n'pranga e,bolla
na,i nxinë,ditët që,i ka moti
na,largon prej jete e,zoti
e na djegë,me,flakë baroti
kur,njiherë n'copë,t'na ket nda

n,tre,gishtrijë,me,grek,e shkja
kur në zemer trinitrinë
te na e ngulë e t' therrë,shqipninë
me shtizë,hasmi,n,.dy barkusha
kan me kja po mali e fusha
myzeqeja e dardanija
fusha e shkodres e qamërija
mosni ,mosni,toskë,e,gegë
gjaku juaj që vlon n'dy degë
prej nji nane e nji rremë,mishi
besen tuaj vallë,kush e prishi
e ka prish thonë trinitrija
mos me mbetë nji brum vllazrija
lot me ra neper saksija
e jo ujë qe lshon currili
e jo shqip me kndue bilbili
me e gzue fleten karajfili
me lidhë ,n'gjuhë ,e, n'komb,krahinen
dialektin e mot e stinen
bashk me e mbajt shqiptart kaptinen
at kaptinë me dy kokë,nane
të shqiponjes iliriane
vargu im që pikë në vrri
majes t' pendes,n'ftue e bli
shkon tue pikë po flet më fletë
tue mbledhë ngjyrë ndër hoje e bletë
don shqipninë me e kthye në jetë
gegë e toskë me i ëmbëlsue
shkon tue marrrë currila n' krue
tue thirrë vashë e tue thirrë grue
tue marr',ari gurrë me gurrë
tue prekë gjakut djalë e burrë
kah rrijnë moshat i ri e plak
vargu im tue pikue n' gjak
tue rrshqitë ngjyra porsi shegë
sharton ëmbël toskë e gegë
pajton djemt ,t' nji nane ! djegë !
edhe moshat,lidh n' ylbera
vargun tim që e mbanë era
era e shqipes n' krih pranvere
që thrret diell e yllë dritë'vere
qe thrret shqipet,në cak,ndere
n'lidhje e punë e në asht t' skeletit
n,për,kallij të bereqetit
bardh me qeshë si vala e detit
nanë shqipnisë me i mbajtë at dinë
kryq e fe edhe krahinë
mbajë karrshi sllav e latinë
o toskë e gegë se jeni vlla
mos ndëgjoni grek as shkja
as gjarpij që,u,flasin n'vesh
tokë e dhe që u bëjn përshesh
sa per dinë e per krahinë
leni pllumba e kanarinë
le të këndojnë në gjuhë të vet
leni valët bardh mbi det
lidhni gjuhë lidhni adet
lidhni gjuhen e shekujt n'cak
shqipja jonë e ka nji gjak
lidhni shpresat,nxeht si flakë
e mos ndigjoni fjalë turrece
kah shpërdajnë shtrigat kasnece
anë e mbanë me kryq t' ballkanit
akingji të car dushanit
jeniqerë të helenisë
rus e vlleh të trinitrisë
mbani,n' cak krent e shqipnisë
mbani thumbin mirë në sy
hasmi n' tokë,kur don me msy
me tri fe,qe i keni n ,kry
me dy krena e me dy krah
mos u bëni mish për gjah
se për gjah e m'ni u kan nda
mish t' nji nane për me tha
bëhuni djem të urt për nanen
per shqipnin që e,mahnitë,hanen
që din bashk me ndejtë n'tri fe
që i gzon tokes gurë e dhe
por që gjakut ia njeh eren
se e ka nanë shqipni pranveren
prandaj kryqi kurr si ndanë
sa t' ket lulja qelë mbi thanë
ngjyren t' bardhë,e gjaku i ftonit
forcë e shqipes krah t' drangonit
kurr shqipnija s' bahet dy
se nji zemer e ka e sy
i ka bashk në shqipe të ballit
bashk e ka edhe dheune zallit
bashk e ka fushen e detin
male e ara e bereqetin
bashk e ka mishin e gjakun
bashkl e ka gjuhë e bajrakun
se e ka t' nanes veq nji mish
nuk ësht tym që del n' kamish
kah kush t'don at me e shpernda
por ësht gjak qe,vlon n'nji vlla
kot e keni o ,grek e shkja
gegë e toskë kurrë s' kan me u tha
sa të jet gjallë,moti me dhe
gurë e zalle e diell me nxe
as n' tri fe s' mbanë m'ni etnija
se at gji ju dha shqipnija
ata vrap bien n' prehen t' nanes
kur ti thrret shkëlqimi i hanes
ashti i vjeter i ilirianes
kur ti thrret nji grup i gjakut
vargu im e shekujt t'cakut
kur ti thret vargu i poetit
kan me ushtue si vala e detit
në emocione kan me u ndje
bashk me e mbajtë shqipninë me dhe
me ato fusha e maja të malit
të jet shqiptare djal pas djalit
turr e vrap po kan me vlue
gegë e toskë kan me vërrshue
n' dashuri,shqipnin me e,shtrue
edhe ne lule karajfile
e me e dashtë si nanë pa hile
deri n' dardanë e n 'mollë të kuqe
kan me i lidhë moza e burbuqe
kan me lidhë ara e ledina
fletë me shegë lisa e qetina
kan me lidhë po mote e,stina
me gjak t' kuq që ju dha nana
me at ballë,qe u shndritë si hana
fara e lasht ah pellazgiana
kah ka fis e kah ka farë
gegë e toskë që jan shqiptarë
qam dardan edhe malsorë
kan me i lidhë n' damarë arbnorë
siq lidhë besa gjak e dorë
ka me u lidhë e fortë etnija
n' det e tokë ku rrin shqipnija
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''

autorë xhelal ferizi

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen