Nëse bërtas deri në qiell
autori xhelal ferizi
nëse malit i bie me grusht
nëse nuk dua ma as diell
fajtorë dikush
që quhet art i i zi
që në zanafillë
rriskun tim e ka nxi
nëse mbi kohë e shekkullin pshtyj
e yjet i mohoj
nëse të gjith gurët e shkëmbijt me lotin tim i thyej
e pranverat ma nuk dua ti shijoj
fajtorë je ti
që dot nuk të spjegoj
o shekkull i zi
nga ti un e atdheu qe rënkoj
nga ti
as nji stinë
artin e jetes
nuk e gëzoj
autori xhelal feerizi
Donnerstag, 27. Mai 2010
O i dashur zot gjithsije
O i dashur zot gjithsije
autori xhelal ferizi
pse s' mi dhe do krah prej ere
që t' flutroj hije më hije
si bilbil me krah pranvere
të kem lpenra me t' bukura lara
këngë magjike në at sqep
të fluturoj mbi fusha e ara
mbi shqipni ne mal e shkrep
me at gjuhë që i thonë amtare
të këndoj shqip mbio fole
në toke etnike të bardhë shqiptare
që ma t' bukur s' ka mbi dhe
---
ti këndoj sheges e fikut
dushkut në druj e neper lisa
deri në breg të adriatikut
gjith ku ka shqipni me plisa
e kahdo neper shkëmbore
neper male ato kreshnike
të ligjeroj me gjuhë arbnore
gjith ku i thonë shqipni etnike
----------
autori xhelal ferizi ne mergim
autori xhelal ferizi
pse s' mi dhe do krah prej ere
që t' flutroj hije më hije
si bilbil me krah pranvere
të kem lpenra me t' bukura lara
këngë magjike në at sqep
të fluturoj mbi fusha e ara
mbi shqipni ne mal e shkrep
me at gjuhë që i thonë amtare
të këndoj shqip mbio fole
në toke etnike të bardhë shqiptare
që ma t' bukur s' ka mbi dhe
---
ti këndoj sheges e fikut
dushkut në druj e neper lisa
deri në breg të adriatikut
gjith ku ka shqipni me plisa
e kahdo neper shkëmbore
neper male ato kreshnike
të ligjeroj me gjuhë arbnore
gjith ku i thonë shqipni etnike
----------
autori xhelal ferizi ne mergim
Njiher në trotoare në dit të vështira
Njiher në trotoare në dit të vështira
Autori xhelal ferizi në mërgim
njiher më kujtohet nga shum her në ilgelitet
me sy nëpër disa qudira
un i gjallë quhesha por isha askundi vet
un isha hiqi gati nji pikë mjerani i gjorë
ikja ishte perspektiva ime
dyshek e kulm i kisha shi e borë
dhe kahdo për rreth zhgënjime
nganjiher e vloja ashtu mu në mes të akullit shpresen
ëndërrimtarisht me sy hapur
doja të mbahesha për fije kashte e rrëshqitazi për vesen
si rrëshqiste si loti im mbi lulen e hapur
nëpër tokë të huaj i strukur i ndjekur
konak qiellin me dhe
her në nji far kome e her gjysëm vdekur
si zogu pa fole
fytýrat të huaja mosperfillse qehre
ftoftësi e tokes më ngrinte në gjak
kaloja me muaj të huaja fshatra e shehre
me hapin e cvilitur me lak
i shpronsuar i ndjekur i mbetur pa atdhe
lotin në vend të ujit e kisha me e pi
përveq diellit zjarrë s' kisha për tu nxe
laheshe në të ftoftin shi
dridhjet ethet mërdhirjet i kisha përher besnike
s' më ndahej as dridhja në nofull
sa her me ka pa hana rrezanike
në mal duke kërkuar si kafsha ndoj strofull
te gjith drujt me habi më shikonin
e un i shikoja në secilen rrudhë
fatet askund mbi dhe s' më ndihmonin
nuk gjeja dot shteg as udhë
vetmi llahtare në mal
dushk i përzier me fletë
habija mbi qiell u ndal
habitshëm shikonte vet
ecja me nji ideal që mundohesha ta ruaj
në vuajtjen time të uritur
sa her i thash zotit pse kështu të vuaj
me fjalorin tim të ngrirë mbi dhe i rraskapitur
ku shkon më pyeste vetvetja
ku ësht caku yt
më pyeste n' depresion uria e etja
e të lodhurit për gjumë të dy sytë
vetmija llahtare ma e tmershme se vorri
kahdo më ndiqte nga prapa
shtegu kishte humbur i mallkuari qorri
e jeta më nxiste me instikt e hapa
terror ësht ky thash o perëndi
cilat sadiste satane na e caktojnë kët rrisk
un ëndrroja dhomë me nxemje e orendi
mendjen e kisha për liri si brisk
në mal nuk kisha laps as leter
vuajtjen e kisha rimë
varg nuk kisha tjeter
përveq pasthirrmë e bërtimë
sa flokt ua kam nxjerr drujve
sa shum i kam sjellë tokes
krandeve dushkut e hujve
mërisht kam shikuar drejt lokes
fillova ti urrej yjet
netët më dukeshin llahtare
i urreja edhe pyjet
e rrugë e trotoare
buken e ëndrroja
në ëndrra me sy hapur plot koken
nji fjalë me askend nuk e ndrroja
nuk e doja as qiellin as token
ftoftësija ecte damarit
në palcë hynte në zemer
larg nga toka e shqiptarit
si quhej kjo vuajtje me emer
shushurima e nates monotone
uji i ftoft i prronit
nata si nji sterrë zezone
hijet porsi t' demonit
po ecja me ikë n' perendim
buken nuk e njihte qenja ime
në gjak nuk kisha vlim
si ngrirjet më sjellnin pendime
vuajtri që nuk spjegohet
edhe sikur ta ringjallim shpiksin e fjales njerzore
në asnji gjuhë dot nuk thohet
si quhet kjo krajatë mizore
her dilja ne fusha e ledina
her në kneta të pa fund
nga un ikte moti e stina
besnik i imi ishte i quajturi mund
nga pylli në pyllë fshat më fshat
kalim vorresh errsira
i krrusur në shpirtë e në shtat
pëqartë me do vargje të lira
kujt ti recitoja në at ferr
pyllit të huaj llahtarë
netve pyjore të frikshme plot terr
un i përndjekuri shqiptarë
malet nuk mbaronin
as lugje lumej e dete
këmbët e mia hapëronin
qudija i shtynte drejt jete
i ngrirë i uritur pa pare
i strukur i ndjekur i huaj
shikimet mbi të huaja trotoare
jam shqiptari që vuaj
europen e kisha në sy
dhimbjen për të robruarin dhe
besen që s' më lente me u thy
lirinë si zjarrë me u nxe
ik nëper trojet sllaviane
në të huaja net plot katrane
ik sa ma larg nga armiku
me veten duke folë at gjuhë nane
netet kur vinin e binte errsira
gërmuqesha në qoshe e skuta llahtare
në netët e frikshme në agime t' ngrira
shum larg nga toka shqiptare
kërkim nëpër male që si gjente as busolla
kërkim nëpër shpresa që instikti i mbante
më drejtonin rrugve e udhve t' malit ! të holla
joshjet lakmiqare caku që mi ndante
un naten e bëja në ankthe e në fletë
nuk dija a ësht gjumë e vdekje
me thoj mbijetese jam mbajtur në jetë
vuajtjen mu në palcë e kam mbrri me prekje
edhe koha vet edhe gurë e lisa
e gjithqka që ishte nën qiell me kapak
gjenin konakt t' vet druj e qiparisa
që llahtari i nates të mos ju hyn në gjak
edhe guri kishte strehim
lulet futeshin ne mbulesë të vet
përveq meje e nates n' llahhtarë e rrethim
që rrinim si dy qyqe shkret
kështu më kaluan muaj duke kaluar brigje
në net të rrënqethshme nëpër pyje e druj
duke këku jetë e shpëtim e shtigje
lllahtarshëm me vetminë nëpër dheun e huaj
uria s' më ndahej e terri
heshtja e vorreve e kob kënga e secilit karcell
pamja si vorri e ferri
nata në dhe t' huaj që mbjell
hapat e mi në vetmi që ngjethë
trishtim që rrënqethte në mish
ne secilen krande të pyllit e gjeth
e thente qëndresen dy fish
nuk durohej heshtja nuk durohej mundi
e tmerrshmja pa fundësia
i llahtarshmi terr që si dukej fundi
as antkhet e uritjet e mia
udhët nuk i dija ecja pa busollë
i varfër atdheun si ëndërr në gji
sa vuajtjet më brenin si krimbi në mollë
e palcen ma dridhte dënesja në elegji
në ethe për trojet shqiptare
në ethe për njerzit e mi
ikje kahdo n´' trotoare
qrrënjosur prap per me mbi
autori xhelal ferizi mërgimtarë shqiptarë nga kosova
Autori xhelal ferizi në mërgim
njiher më kujtohet nga shum her në ilgelitet
me sy nëpër disa qudira
un i gjallë quhesha por isha askundi vet
un isha hiqi gati nji pikë mjerani i gjorë
ikja ishte perspektiva ime
dyshek e kulm i kisha shi e borë
dhe kahdo për rreth zhgënjime
nganjiher e vloja ashtu mu në mes të akullit shpresen
ëndërrimtarisht me sy hapur
doja të mbahesha për fije kashte e rrëshqitazi për vesen
si rrëshqiste si loti im mbi lulen e hapur
nëpër tokë të huaj i strukur i ndjekur
konak qiellin me dhe
her në nji far kome e her gjysëm vdekur
si zogu pa fole
fytýrat të huaja mosperfillse qehre
ftoftësi e tokes më ngrinte në gjak
kaloja me muaj të huaja fshatra e shehre
me hapin e cvilitur me lak
i shpronsuar i ndjekur i mbetur pa atdhe
lotin në vend të ujit e kisha me e pi
përveq diellit zjarrë s' kisha për tu nxe
laheshe në të ftoftin shi
dridhjet ethet mërdhirjet i kisha përher besnike
s' më ndahej as dridhja në nofull
sa her me ka pa hana rrezanike
në mal duke kërkuar si kafsha ndoj strofull
te gjith drujt me habi më shikonin
e un i shikoja në secilen rrudhë
fatet askund mbi dhe s' më ndihmonin
nuk gjeja dot shteg as udhë
vetmi llahtare në mal
dushk i përzier me fletë
habija mbi qiell u ndal
habitshëm shikonte vet
ecja me nji ideal që mundohesha ta ruaj
në vuajtjen time të uritur
sa her i thash zotit pse kështu të vuaj
me fjalorin tim të ngrirë mbi dhe i rraskapitur
ku shkon më pyeste vetvetja
ku ësht caku yt
më pyeste n' depresion uria e etja
e të lodhurit për gjumë të dy sytë
vetmija llahtare ma e tmershme se vorri
kahdo më ndiqte nga prapa
shtegu kishte humbur i mallkuari qorri
e jeta më nxiste me instikt e hapa
terror ësht ky thash o perëndi
cilat sadiste satane na e caktojnë kët rrisk
un ëndrroja dhomë me nxemje e orendi
mendjen e kisha për liri si brisk
në mal nuk kisha laps as leter
vuajtjen e kisha rimë
varg nuk kisha tjeter
përveq pasthirrmë e bërtimë
sa flokt ua kam nxjerr drujve
sa shum i kam sjellë tokes
krandeve dushkut e hujve
mërisht kam shikuar drejt lokes
fillova ti urrej yjet
netët më dukeshin llahtare
i urreja edhe pyjet
e rrugë e trotoare
buken e ëndrroja
në ëndrra me sy hapur plot koken
nji fjalë me askend nuk e ndrroja
nuk e doja as qiellin as token
ftoftësija ecte damarit
në palcë hynte në zemer
larg nga toka e shqiptarit
si quhej kjo vuajtje me emer
shushurima e nates monotone
uji i ftoft i prronit
nata si nji sterrë zezone
hijet porsi t' demonit
po ecja me ikë n' perendim
buken nuk e njihte qenja ime
në gjak nuk kisha vlim
si ngrirjet më sjellnin pendime
vuajtri që nuk spjegohet
edhe sikur ta ringjallim shpiksin e fjales njerzore
në asnji gjuhë dot nuk thohet
si quhet kjo krajatë mizore
her dilja ne fusha e ledina
her në kneta të pa fund
nga un ikte moti e stina
besnik i imi ishte i quajturi mund
nga pylli në pyllë fshat më fshat
kalim vorresh errsira
i krrusur në shpirtë e në shtat
pëqartë me do vargje të lira
kujt ti recitoja në at ferr
pyllit të huaj llahtarë
netve pyjore të frikshme plot terr
un i përndjekuri shqiptarë
malet nuk mbaronin
as lugje lumej e dete
këmbët e mia hapëronin
qudija i shtynte drejt jete
i ngrirë i uritur pa pare
i strukur i ndjekur i huaj
shikimet mbi të huaja trotoare
jam shqiptari që vuaj
europen e kisha në sy
dhimbjen për të robruarin dhe
besen që s' më lente me u thy
lirinë si zjarrë me u nxe
ik nëper trojet sllaviane
në të huaja net plot katrane
ik sa ma larg nga armiku
me veten duke folë at gjuhë nane
netet kur vinin e binte errsira
gërmuqesha në qoshe e skuta llahtare
në netët e frikshme në agime t' ngrira
shum larg nga toka shqiptare
kërkim nëpër male që si gjente as busolla
kërkim nëpër shpresa që instikti i mbante
më drejtonin rrugve e udhve t' malit ! të holla
joshjet lakmiqare caku që mi ndante
un naten e bëja në ankthe e në fletë
nuk dija a ësht gjumë e vdekje
me thoj mbijetese jam mbajtur në jetë
vuajtjen mu në palcë e kam mbrri me prekje
edhe koha vet edhe gurë e lisa
e gjithqka që ishte nën qiell me kapak
gjenin konakt t' vet druj e qiparisa
që llahtari i nates të mos ju hyn në gjak
edhe guri kishte strehim
lulet futeshin ne mbulesë të vet
përveq meje e nates n' llahhtarë e rrethim
që rrinim si dy qyqe shkret
kështu më kaluan muaj duke kaluar brigje
në net të rrënqethshme nëpër pyje e druj
duke këku jetë e shpëtim e shtigje
lllahtarshëm me vetminë nëpër dheun e huaj
uria s' më ndahej e terri
heshtja e vorreve e kob kënga e secilit karcell
pamja si vorri e ferri
nata në dhe t' huaj që mbjell
hapat e mi në vetmi që ngjethë
trishtim që rrënqethte në mish
ne secilen krande të pyllit e gjeth
e thente qëndresen dy fish
nuk durohej heshtja nuk durohej mundi
e tmerrshmja pa fundësia
i llahtarshmi terr që si dukej fundi
as antkhet e uritjet e mia
udhët nuk i dija ecja pa busollë
i varfër atdheun si ëndërr në gji
sa vuajtjet më brenin si krimbi në mollë
e palcen ma dridhte dënesja në elegji
në ethe për trojet shqiptare
në ethe për njerzit e mi
ikje kahdo n´' trotoare
qrrënjosur prap per me mbi
autori xhelal ferizi mërgimtarë shqiptarë nga kosova
Të gjitha lulet nuk mund të duhen
Të gjitha lulet nuk mund të duhen
-----------
nga autori xhelal ferizi
-------------------
të gjitha lulet nuk mund të duhen
vetëm pse jan lule
as tëgjitha fjalët që shkruhen
as secila lloj vule
as të gjitha bimët
as secili mal
---
as të gjitha kohrat nuk adhurohen
as të gjitha stinët
as secila fjalë
---
disa nga lulet vet helmohen
nuk duhet secila lule as secila valë
---
prandaj nuk duhen secila
vetëm pse jan lule
se disa jan të helmuara
ka edhe të pa dëshiruar bilbila
ka edhe udhë të mjeruara
prandaj nuk duhet secila
as secili mallë
nuk mund të duhen
as të gjitha ngjarjet e përshkruara
as të gjitha qastet e pa harruara
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
-----------
nga autori xhelal ferizi
-------------------
të gjitha lulet nuk mund të duhen
vetëm pse jan lule
as tëgjitha fjalët që shkruhen
as secila lloj vule
as të gjitha bimët
as secili mal
---
as të gjitha kohrat nuk adhurohen
as të gjitha stinët
as secila fjalë
---
disa nga lulet vet helmohen
nuk duhet secila lule as secila valë
---
prandaj nuk duhen secila
vetëm pse jan lule
se disa jan të helmuara
ka edhe të pa dëshiruar bilbila
ka edhe udhë të mjeruara
prandaj nuk duhet secila
as secili mallë
nuk mund të duhen
as të gjitha ngjarjet e përshkruara
as të gjitha qastet e pa harruara
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
Mittwoch, 7. April 2010
O Në Qoftë se Ka Dikund Buzqeshje
O Në Qoftë se Ka Dikund Buzqeshje
Nga Autori Xhelal Ferizi
*********************
Si E Dielit Në Argjend Veshje
Porsi E Gazit T' Qehlibarit
Esht Elina Me Gaz Të Arit
-------
Në Qoftë Se Ka Dikund Si Hana
Si Rreze'ari E Kullim Rana
Porsi Në Sqep Vet Kanarina
Ashtu E Qelë Sharmin Elina
-----------
Nëse Vetull Ka Ylbere
Si Kah Qielli E Kah Diell Vere
Ato vetulla I Ka Elina
Porsi Harku N' Rozmarina
-----------
Porsi Kthina E Hanes Të Re
Në Natë T' Ktjhjellur Në Art Tue Nxe
Kur Shkon Në Gurra E Kah Larmija
Ashtu Elina I Ka Kto Vija
---
Te Dy Vija N' Mjedis Balli
Si Dy Rreze Mbi Ujë Zalli
Kur Me Rrathë Si Ari I Vleres
Luajn Mbi Ujë Me Frymë Të Eres
--------
Oh Kët Sharm E Ka Bekue
Drita E Qiellit Tue Vetue
E Bekoj N' Refleks Rubini
Kur E Pau Kët Lule Blini
-------
Kur E Pau Veshja E Beharit
Veshja E Sharmit t' Qehlibarit
I Tha Zemres Së Qiell E Detit
Se Elina ësht Lulja E Mbretit
---------
Se Elina ësht Vet Kurora
Nga Vet Sharmi Në Varg e Nxora
Nga Ai Sharm Që e Mbanë Mahnija
Dritë Me Shkri Ndër Vargje t' mia
------------------
autori xhelal ferizi
Mikeshes Time Te Mirë Elines Me Pershendetje I
Uroj Mirsi Me Vargje Artistike
Dhe Pershendetje
Liriku I Vargjeve Popullore Artistike Shqiptare
Ju Ron Vashave Shqiptare Mirsi E Fat Ne Jeten E Bukur Ne Trojet Shqiptare Ene Mergime
---------------
Nga Autori Xhelal Ferizi
*********************
Si E Dielit Në Argjend Veshje
Porsi E Gazit T' Qehlibarit
Esht Elina Me Gaz Të Arit
-------
Në Qoftë Se Ka Dikund Si Hana
Si Rreze'ari E Kullim Rana
Porsi Në Sqep Vet Kanarina
Ashtu E Qelë Sharmin Elina
-----------
Nëse Vetull Ka Ylbere
Si Kah Qielli E Kah Diell Vere
Ato vetulla I Ka Elina
Porsi Harku N' Rozmarina
-----------
Porsi Kthina E Hanes Të Re
Në Natë T' Ktjhjellur Në Art Tue Nxe
Kur Shkon Në Gurra E Kah Larmija
Ashtu Elina I Ka Kto Vija
---
Te Dy Vija N' Mjedis Balli
Si Dy Rreze Mbi Ujë Zalli
Kur Me Rrathë Si Ari I Vleres
Luajn Mbi Ujë Me Frymë Të Eres
--------
Oh Kët Sharm E Ka Bekue
Drita E Qiellit Tue Vetue
E Bekoj N' Refleks Rubini
Kur E Pau Kët Lule Blini
-------
Kur E Pau Veshja E Beharit
Veshja E Sharmit t' Qehlibarit
I Tha Zemres Së Qiell E Detit
Se Elina ësht Lulja E Mbretit
---------
Se Elina ësht Vet Kurora
Nga Vet Sharmi Në Varg e Nxora
Nga Ai Sharm Që e Mbanë Mahnija
Dritë Me Shkri Ndër Vargje t' mia
------------------
autori xhelal ferizi
Mikeshes Time Te Mirë Elines Me Pershendetje I
Uroj Mirsi Me Vargje Artistike
Dhe Pershendetje
Liriku I Vargjeve Popullore Artistike Shqiptare
Ju Ron Vashave Shqiptare Mirsi E Fat Ne Jeten E Bukur Ne Trojet Shqiptare Ene Mergime
---------------
Qe prej qiellit tash jam nisë
Qe prej qiellit tash jam nisë
----------------
autori xhelal ferizi
---------------------
qe prej qiellit tash jam nisë
sa po zbardhi moti e stina
në varg me rreze me të qëndisë
që ti yllë t' dukesh elina
-----------
e kam marrë një të bardhë me veti
re qiellore prej kaltrije
po bie në ara bereqeti
me ta zgjedhë një lulë lirije
---------
kahdo të duash mbi tokë dardane
veq le të jet me fletë e erë
e të uroj shqip me gjuhë nane
qofsh gjithmonë lule me vlerë
------------
e i kam ftue shum kanarina
e bilbilat me larmi
me cicërue për ty elina
në emocion me t'ndezë knaqsi
------------
e në zbritje në dhe të parve
të gjetsha zogzë un tue këndue
në pamvarsi mbi dhe t' shqiptarve
si zymbyl tue ligjërue
----------
e ta dhurofsha i shpresë behare
si i dhuron dielli ndoj bime
të qelur fije rrezatare
varg poeti në ndjenja rime
---------
që ti në shekuj si shqiptare
fort ta ruash porsi miqsija
porsi kangen magjistare
për me e mbajt si e don mirsija
---------------
se i don malli e kujtimi
i miqsisë kur mosha vyshket
le të rrij ky art i imi
neper shekuj të mos ndryshket
--------------
Autori xhelal ferizi kushtuar miqsisht
KRIJIMTARI ARTISTIKE POETIKE
GJITHMONë artistikisht miqsisht
vllazrisht
ne funksion te mjeshtris se artit te krijimtarisë
vashave shqiptare
përshëndetje nga liriku i popullit
që i krijon brezave shtresave popullore
vargje lirkike artistike shqiptare
---------------------
lexoni nga autori shqiptarë
vargje të lira artistike
tregoni shoqes shokut
-------------------------
----------------
autori xhelal ferizi
---------------------
qe prej qiellit tash jam nisë
sa po zbardhi moti e stina
në varg me rreze me të qëndisë
që ti yllë t' dukesh elina
-----------
e kam marrë një të bardhë me veti
re qiellore prej kaltrije
po bie në ara bereqeti
me ta zgjedhë një lulë lirije
---------
kahdo të duash mbi tokë dardane
veq le të jet me fletë e erë
e të uroj shqip me gjuhë nane
qofsh gjithmonë lule me vlerë
------------
e i kam ftue shum kanarina
e bilbilat me larmi
me cicërue për ty elina
në emocion me t'ndezë knaqsi
------------
e në zbritje në dhe të parve
të gjetsha zogzë un tue këndue
në pamvarsi mbi dhe t' shqiptarve
si zymbyl tue ligjërue
----------
e ta dhurofsha i shpresë behare
si i dhuron dielli ndoj bime
të qelur fije rrezatare
varg poeti në ndjenja rime
---------
që ti në shekuj si shqiptare
fort ta ruash porsi miqsija
porsi kangen magjistare
për me e mbajt si e don mirsija
---------------
se i don malli e kujtimi
i miqsisë kur mosha vyshket
le të rrij ky art i imi
neper shekuj të mos ndryshket
--------------
Autori xhelal ferizi kushtuar miqsisht
KRIJIMTARI ARTISTIKE POETIKE
GJITHMONë artistikisht miqsisht
vllazrisht
ne funksion te mjeshtris se artit te krijimtarisë
vashave shqiptare
përshëndetje nga liriku i popullit
që i krijon brezave shtresave popullore
vargje lirkike artistike shqiptare
---------------------
lexoni nga autori shqiptarë
vargje të lira artistike
tregoni shoqes shokut
-------------------------
Si u bëra un vet dashuria
Si u bëra un vet dashuria
---------
Autori xhelal ferizi
liriku i vargjeve shqiptare
--------------------
un u bëra vet dashuri
vetprodhues i dashurisë
u bëra i shtyrë nga idealet e mia
duke nektarizuar kahdo mirësisë
-------
kam shkuar lule më lule kahdo e hoje
ëmbëlsirat në arsye i kam gjetë
kahdo ku rrin bukurija mbi troje
ku lulet larmojnë mbi fletë
---------
mandej dardhave qershijave e në bli e ftue
në shekuj'ndjenjat e shpirtzimeve me vlera
un kam pritë shegen derisa ka lulzue
e shijet aromtare kur i ka përhapë era
----------
e kam pritë artin deri sa u zbërthye
nga secila mirësi në gjen
e nga fluturimet zogu deri sa u kthye
cicrueshëm me këngë kah vjen
----------
kahdo jam mbushur me kto ideale
kahdo në kroje e gurra
currrilve prrojeve nëpër ligje e male
kam folë me dushk e shkurra
----------
mandej kah ka zana ku lahen nëpër kullime
në virgjri të maleve andej kah biluri
nektarizonte gjithkah në dashuri penda ime
si vala zbardhueshëm mbi guri
---------
andaj un vet u bëra dashuria
shpirtat duke i shartuar me currila
sa her jam bë dritë që të shndrisë ndjenjësia
nji shpirtë cicrimtarë u bëra me bilbila
-----------
u bëra dashuria se yjt më vinin vet
zabeleve kur un shkoja me pendë shpirtrore në dorë
secila dashuri dontë të bëhej det
në mua e penden të moas na lënë të gjorë
---------------
dashuria vet në bëheje hoje
e un e sajë bëhesha bletë
nga shpirti në shpirtë e nër art goje
u bëra dashuria vet
-----------------
autori xhelal ferizi -liriku shqiptarë
kosovarë
nga e lashta dardania antike
nji nder djepat e lashtë të etnisë ilire
përshëndetje kombit tim në trojet etnike dhe në mbarë boten
-----------------------------------------
---------
Autori xhelal ferizi
liriku i vargjeve shqiptare
--------------------
un u bëra vet dashuri
vetprodhues i dashurisë
u bëra i shtyrë nga idealet e mia
duke nektarizuar kahdo mirësisë
-------
kam shkuar lule më lule kahdo e hoje
ëmbëlsirat në arsye i kam gjetë
kahdo ku rrin bukurija mbi troje
ku lulet larmojnë mbi fletë
---------
mandej dardhave qershijave e në bli e ftue
në shekuj'ndjenjat e shpirtzimeve me vlera
un kam pritë shegen derisa ka lulzue
e shijet aromtare kur i ka përhapë era
----------
e kam pritë artin deri sa u zbërthye
nga secila mirësi në gjen
e nga fluturimet zogu deri sa u kthye
cicrueshëm me këngë kah vjen
----------
kahdo jam mbushur me kto ideale
kahdo në kroje e gurra
currrilve prrojeve nëpër ligje e male
kam folë me dushk e shkurra
----------
mandej kah ka zana ku lahen nëpër kullime
në virgjri të maleve andej kah biluri
nektarizonte gjithkah në dashuri penda ime
si vala zbardhueshëm mbi guri
---------
andaj un vet u bëra dashuria
shpirtat duke i shartuar me currila
sa her jam bë dritë që të shndrisë ndjenjësia
nji shpirtë cicrimtarë u bëra me bilbila
-----------
u bëra dashuria se yjt më vinin vet
zabeleve kur un shkoja me pendë shpirtrore në dorë
secila dashuri dontë të bëhej det
në mua e penden të moas na lënë të gjorë
---------------
dashuria vet në bëheje hoje
e un e sajë bëhesha bletë
nga shpirti në shpirtë e nër art goje
u bëra dashuria vet
-----------------
autori xhelal ferizi -liriku shqiptarë
kosovarë
nga e lashta dardania antike
nji nder djepat e lashtë të etnisë ilire
përshëndetje kombit tim në trojet etnike dhe në mbarë boten
-----------------------------------------
Ju që keni shkelë mbi lule
lirik20-11-2008, 10:32 AM
Ju që keni shkelë mbi lule
-------------
autori xhelal ferizi
-------------
ju që keni shkelë mbi lule
keni vyshkë sa ngjyra
edhe kur lulja ju tha mos se rrënjët mi shkule
juve nuk ju luajti as qehreja as fytyra
-------
kush jeni ju me kët akull zemer
që lule nuk leni mbi dhe
qakaj krokodila si quheni me emer
a keni kund besë a fe
--------
dhe kur ylberat të gjith u lakuan me lot në sy
kur luteshin që lulet të mos vyshken
ju prap keni vazhduar zemra lulesh me thy
ju nuk u ndalët edhe kur thirrjet u shterren e u vyshken
--------
qfar lloji jeni ju shkelsa të arteve të natyres me dhunti
si ju mbajnë shekujt e toka me dhe
kush jeni ju o lukuni
qe nuk leni kund diell as yllë as hanë me nxe
-----
si të ju quaj o ngrënsa e shkelsa lule flete
qfar emri keni ju në gjak
ju qenkeni kudër zotit kunder bimëve e jete
nuk leni kund mbi dhe karajfil as zambak
-----------
un nuk di qfar lloji jeni ju në qelizë
por shekujt nga ju ankohen
ju nuk leni askund përkdhelse ndoj puhizë
mbi lule - me fletë të lëmohen
----------
ju edhe fjalët plot qmenduri i keni
ju shkelni edhe mbi varg e poet
prandaj ju o ! yje në qiell nuk shkëlqeni
krokodila kur shihni mbi tokë e mbi det
-------------
edhe dielli nga fryma shpeshehre ndalet habtishëm
as rrezet nuk guxojnë në tokë lirë me ra
nga shkelsit lulet në dro flasin pëshpërtshëm
sa bima e bukurisë nga ju shkelsit u tha
----------
Autori xhelal ferizi
liriku nga mërgimi përshëndetë vllezrit shqiptarë
nga malsija
-----------------------
Ju që keni shkelë mbi lule
-------------
autori xhelal ferizi
-------------
ju që keni shkelë mbi lule
keni vyshkë sa ngjyra
edhe kur lulja ju tha mos se rrënjët mi shkule
juve nuk ju luajti as qehreja as fytyra
-------
kush jeni ju me kët akull zemer
që lule nuk leni mbi dhe
qakaj krokodila si quheni me emer
a keni kund besë a fe
--------
dhe kur ylberat të gjith u lakuan me lot në sy
kur luteshin që lulet të mos vyshken
ju prap keni vazhduar zemra lulesh me thy
ju nuk u ndalët edhe kur thirrjet u shterren e u vyshken
--------
qfar lloji jeni ju shkelsa të arteve të natyres me dhunti
si ju mbajnë shekujt e toka me dhe
kush jeni ju o lukuni
qe nuk leni kund diell as yllë as hanë me nxe
-----
si të ju quaj o ngrënsa e shkelsa lule flete
qfar emri keni ju në gjak
ju qenkeni kudër zotit kunder bimëve e jete
nuk leni kund mbi dhe karajfil as zambak
-----------
un nuk di qfar lloji jeni ju në qelizë
por shekujt nga ju ankohen
ju nuk leni askund përkdhelse ndoj puhizë
mbi lule - me fletë të lëmohen
----------
ju edhe fjalët plot qmenduri i keni
ju shkelni edhe mbi varg e poet
prandaj ju o ! yje në qiell nuk shkëlqeni
krokodila kur shihni mbi tokë e mbi det
-------------
edhe dielli nga fryma shpeshehre ndalet habtishëm
as rrezet nuk guxojnë në tokë lirë me ra
nga shkelsit lulet në dro flasin pëshpërtshëm
sa bima e bukurisë nga ju shkelsit u tha
----------
Autori xhelal ferizi
liriku nga mërgimi përshëndetë vllezrit shqiptarë
nga malsija
-----------------------
Un u bëra ti
Un u bëra ti
---------
se un u bëra ti e ke ditë
un damarët i bëra me gjak shege dashuri mahnitarë
nëpër ta dashurinë e përqoja me dritë
qarkullonin me mahni dashuritë si margaritarë
------------
bilur arti mu në palcë të qdo qelize
për ty përkushtueshëm i thura në secilin ind
sa yjet i deha me romansa puhize
për ty yllësisht sa her jam rilindë
-----------
që ti të jeshë e imja lule magjike
u shkriva në shpirtë me artin ma madhorë
u bëra shpirtë lulje e rimë melankolike
tingull-zemer me shartim shpirtrore
---------
ylliin e shpirtzova për ty
rimë fyelli e bëra ritmin zemrorë
ndjenjave lumturuese ju qela sy
e gjakut ëmbël gaz sherbet'sorë
-------
damarët me ty i binjakzova u bëra me ty nji trup
fluturueshëm ndjenjave ju dhash krah mbi mahni
e gjakun dashuri me ty e bëra nji grup
flakrueeshëm dashuroja në secilen shkendi
---------
edhe frymët me ty i bashkova si një erë
cicrimen e nxirrnim bashk nga një sqep
beharit i thash ty të quaj pranverë
e un të këndoj për ty në qdo shkrep
-------
gjithqka me ty shartova me besë
u bëra nji ritëm nji zemer
u bëra me ty nji lule nji vesë
dashuri u quajtëm me emer
---------
të dy si një rreze flisnim për ardhmërinë
te dy u bashkuam me nji gjak shege
un e kam ftue gjithkah cicërueshëm bukurinë
si zogu të kam kdnue n' majë dege
----------
gurgullimes artin ia mora për rimë
afsh'zemres e përqova me ëndje stil
gjithkah lumturisht ushtoja me bërtimë
i shpalosnim qehret si nji karajfil
-----
buzqeshjet tona s a lulet kan harlisë
pranverave u kan nxitë shkëlqimisi
jan joshë sa hojet e ëmbla drejt lakmisë
si në gurra etjet dashuri me pi
----------
ne ishim shembulli i bashkimit në njësim
si dy fletë në nji kërcyell
un dhe ti u bëmë nji ylber n'ngjasim
si zogu me zog në pyllë
---------
më dridhej fjala e arti në zemer
si purteka- në breg të kullimit
dashuri kur dehesha duke thirrë me emer
me piken ma të lartë në valë të përkushtimit
--------------
autori xhelal ferizi
l-i-r-i-k-u- në mërgim
----------
---------
se un u bëra ti e ke ditë
un damarët i bëra me gjak shege dashuri mahnitarë
nëpër ta dashurinë e përqoja me dritë
qarkullonin me mahni dashuritë si margaritarë
------------
bilur arti mu në palcë të qdo qelize
për ty përkushtueshëm i thura në secilin ind
sa yjet i deha me romansa puhize
për ty yllësisht sa her jam rilindë
-----------
që ti të jeshë e imja lule magjike
u shkriva në shpirtë me artin ma madhorë
u bëra shpirtë lulje e rimë melankolike
tingull-zemer me shartim shpirtrore
---------
ylliin e shpirtzova për ty
rimë fyelli e bëra ritmin zemrorë
ndjenjave lumturuese ju qela sy
e gjakut ëmbël gaz sherbet'sorë
-------
damarët me ty i binjakzova u bëra me ty nji trup
fluturueshëm ndjenjave ju dhash krah mbi mahni
e gjakun dashuri me ty e bëra nji grup
flakrueeshëm dashuroja në secilen shkendi
---------
edhe frymët me ty i bashkova si një erë
cicrimen e nxirrnim bashk nga një sqep
beharit i thash ty të quaj pranverë
e un të këndoj për ty në qdo shkrep
-------
gjithqka me ty shartova me besë
u bëra nji ritëm nji zemer
u bëra me ty nji lule nji vesë
dashuri u quajtëm me emer
---------
të dy si një rreze flisnim për ardhmërinë
te dy u bashkuam me nji gjak shege
un e kam ftue gjithkah cicërueshëm bukurinë
si zogu të kam kdnue n' majë dege
----------
gurgullimes artin ia mora për rimë
afsh'zemres e përqova me ëndje stil
gjithkah lumturisht ushtoja me bërtimë
i shpalosnim qehret si nji karajfil
-----
buzqeshjet tona s a lulet kan harlisë
pranverave u kan nxitë shkëlqimisi
jan joshë sa hojet e ëmbla drejt lakmisë
si në gurra etjet dashuri me pi
----------
ne ishim shembulli i bashkimit në njësim
si dy fletë në nji kërcyell
un dhe ti u bëmë nji ylber n'ngjasim
si zogu me zog në pyllë
---------
më dridhej fjala e arti në zemer
si purteka- në breg të kullimit
dashuri kur dehesha duke thirrë me emer
me piken ma të lartë në valë të përkushtimit
--------------
autori xhelal ferizi
l-i-r-i-k-u- në mërgim
----------
O shpirti im i dashur Mitrovicë
O shpirti im i dashur Mitrovicë
--------------------------------
Shkruan xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------
un ty të kam puthur në secilen kokërr dhe e kore
fluskat e bardha borë e shi e kahdo ti kam l'mue
un ty të kam ndje në secilen pore
kur bashk jemi përqafue
-------------------
un kam notuar ibrit në secilen valë
shkumbardhave që hjeshonin bardhsisht
un jam i dikurshmi i yti djalë
kur flisnim bashk rrezanisht
------------------
un ty naten të kam përshkruar
në vargun tim bashk me hanen
kur nata ishte yjzuar
larmisht tue shëndritë dardanen
-----------------
un jam biri yt i djegur larg
vargjet mi ka lidhë varfrija e zingjiri
un për ty jam bë varg
fletë e paanë e qiri
------------------
un ty ti kam lmue lulet në secilen fletë
rrugët ti kam bekue
por tash me fjalën penden i huaj kam mbetë
hapin n' mërgim tu e lakue
---------------------
un me lot ta kam la arin
nëntoken e begatinë
per ty në shpirtqiellin tim do ta ruaj ditarin
e qelizave' e si det dashurinë
---------------
ti je ëndrra ime
gjandarët më lan pa ty
un nuk të ndahem me shkrime
yjet kah ti kam me i kthy
......................................
xhelal ferizi në mërgim në dhe të huaj shkruan
autori nëpër vite me vargje shqiptare
kushtuar vendlindjes Mitrovicë
.........................................
--------------------------------
Shkruan xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------
un ty të kam puthur në secilen kokërr dhe e kore
fluskat e bardha borë e shi e kahdo ti kam l'mue
un ty të kam ndje në secilen pore
kur bashk jemi përqafue
-------------------
un kam notuar ibrit në secilen valë
shkumbardhave që hjeshonin bardhsisht
un jam i dikurshmi i yti djalë
kur flisnim bashk rrezanisht
------------------
un ty naten të kam përshkruar
në vargun tim bashk me hanen
kur nata ishte yjzuar
larmisht tue shëndritë dardanen
-----------------
un jam biri yt i djegur larg
vargjet mi ka lidhë varfrija e zingjiri
un për ty jam bë varg
fletë e paanë e qiri
------------------
un ty ti kam lmue lulet në secilen fletë
rrugët ti kam bekue
por tash me fjalën penden i huaj kam mbetë
hapin n' mërgim tu e lakue
---------------------
un me lot ta kam la arin
nëntoken e begatinë
per ty në shpirtqiellin tim do ta ruaj ditarin
e qelizave' e si det dashurinë
---------------
ti je ëndrra ime
gjandarët më lan pa ty
un nuk të ndahem me shkrime
yjet kah ti kam me i kthy
......................................
xhelal ferizi në mërgim në dhe të huaj shkruan
autori nëpër vite me vargje shqiptare
kushtuar vendlindjes Mitrovicë
.........................................
Ata
ATA
-----------------------
-----------------------------------
autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
****************************************
ata pra vetëm ata
detin në tug e shëndrruan
ata
helmet nëpër shpirtra i vërshuan
ata pra vetëm ata
me ushqime lopësh të qmendura njerzinë e ushqyen
ata
dhe vetëm ata tregtarë pufa'gji
ata njerzimin e thyen
ata jan fajdegji
ata pra vetëm ata
jan maskat që globin e duan si orgji
ata jan ma të zi se kopilat
ata dhe vetëm ata
ata i helmojnë karajfilat
si ata mbi dhe nuk ka
ata i nxisin pedofilat
ata
dhe vetëm ata
i formojnë mbi dhe servilat
ata prodhojnë gjithqka që ësht zhgjyre
ata shesin myk e katran
ata nuk kan kurfar fytyre
ata duan ta martojnë njeriun me satan
ata lejojnë kurorë burrë me burrë
ata shartojnë gjithqka me dobiq
ata nuk duan të lënë të pastër asnjë gurrë
bota nga ata vdiq
ata burrat i duan shtatzanë
lesbeje i duan gratë
ata nuk duan që të kemi diell as hanë
por errsirë e glob të zi e të thatë
normat ata i gjveshin
ata sjellin homo sekse perverse e bizare
ata ushqejnë me ushqime të kemikalizuara boten e qeshin
dhe sjellin moden barbare
ju i njhni i dini i shihni
edhe fytyren e kan si të njeriut
ju i shikoni dhe indiferentisht rrini
kur ata luajn me ju lojen e miut
qfar bote si e hipnotizuar
sa leht ju nënshtrojnë
nuk mbet kund shpirtë i ndoj trimi i revolucionarizuar
të gjith për ata këndojnë
ata jan faqja e zezë e ksaj toke
ata e dredhin zingjirin
ata e prishin qenjen njerzore ja fillojn prej koke
e martojnë e shartojnë me vampirin
ata pra ata vet ata
her na dalin ekspert për qështje teorike
her ekspert për qështje marrdhënjesh të përgjithshme
her me do far ekspertizmash të përziera taktike
shpikje homoseksesh shfrytzim të njeriut mbi njeriun e disa teori të bezdisshme
me do far llomotitjesh të mërzitshme
e gjithfar emrash të ri me gjithfar lloj degjenerim laboratore
ata po e shesin edhe mishin e bardhë
poe ndertojnë sistemin feudalo moderno skllavopronarë
prova me trurin njerzorë po bëjnë e klonime
përvetsojnë ma shum rrogtarë
rrisin të artkujve e të naftes e benzines qmime
ata jan pervers bizarë
ata jan modern barbar
ata jan antinjerzorë jan trutharë
ata jan degjenerik
burokratik armik munafik
moderno mashtrues ekonomik
ata jan tradhtarë
rrijn me nji modern kamgjik
me mashtrim kushtetutarë
dirigjues digitalistik
ata secilin edukim të shëndetshëm e kan lënë pas dore
bizarinë e duan në fron bote me ardhë
ata i nxjerrin të gjitha modat
ata i kan mediat në dorë
ata i praktikojnë të gjitha metodat
transplation zemrash funksionale provojnë me akull e zhgjyr e borë
ata pra mbysin shpirtin e revolucionarit
e të demokracisë së vërtetë
ata i kan frejt e devizave e të dollarit
ata jan zhgjyri vet
ata i kan kazinot e nates i kan laboratoret
ata i kan në dorë të gjitha timonet me flliqsi
ata i projektojnë idetë e reja e horroret
njeriun e duan homoseks lesbej lpisagji
ata ja mshefin shkëlqimin jetes
vleres e kahdo moralit
ata tjeter maskë i japin të vërtetes
ata jan shartim demonësh të mbarsuar me qakajt e malit
boten ata kshtu e duan
me plot farë të flliqur nëpër trotoare
jeten e nates plot kondoma e zhgjyre
e paraqitje me kravata neper sallone
ata vet ata jan shoqëria demone
urreni ata urreni
ata jan mizorë
ata secila mirsi i urrenë
ata asnji ndergjegje nuk i brenë
ata ekan shpikë mashtrimin aktrimin
ata e shpiken degjenerimin
ata e shpiken skllavrinë
sundimin enjeriut nga njeriu
ata e shpiken
ata në buzqeshje mbajnë maskë e pas shpine thiken
ata e shpiken shfrytzimin
e shpiken klonimin
ata jan spermagjie zhgjyragji
që edhe me të afërm bien në orgji
ata duan rrogtarë
nji glob e duan në shërbim
një glob plot me fise e farë
e duan për të ndytin të tyre qëllim
urreni largoni ata o ndërkombtarë
ata i duan kazinot me zare
e boten e duan pa kurfar fytyre
atyre ju konvenon bigjozi e rruleta
atyre ju konvenat e nates kurvria
atyre ju shkon për shtat plot para krimi kuleta
dhe froni mbi dhe e hajdutria
atyre mbi krim ju rrin kravata
e nën kravatë gjarpri thika
buzqeshja me shartim kurvrie
dhe llafet esterholluara të gjata
me caqet drejt orgjije
ata dhe vetëm ata jan përgjegjs pse bota në kët dit erdhi
ku gruan për pak para në shtëpi publike e qojnë shum kush
në kët botë ky soj vampiri të gjitha kto zhgjyre i derdhi
ma mirë të digjet planeti në flakë e prush
se ata detyruan kushtzuan që njeriu për para të shes voter
fis e vlla e të kaloj në hile
të shes babë e nanë e moter
ata i shkkatuan kto hata me hilet e tyre kopile
ata pra ata
ata mizorë
në dorë të tyre mos mbetët kurr rendi botrorë
në dorë të tyre mos mbett kurr rrisku i njeriut
ata jan të qeshur por jan shum mizorë
ata jan soji origjinal i delengjiut
ata jan kaqep pule e turi derri
që hundet i fusin në secilen skrrajë e pleh e mandej flasin
kur lahen me parfume degjenrimi mashtrimi
ata për një far mode që na qon në humnerë bërtasin
ata jan pjellë bastarde mashtrimi e degjenerimi
-------------------------------------------------
autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
---------------------------------------------------
-----------------------
-----------------------------------
autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
****************************************
ata pra vetëm ata
detin në tug e shëndrruan
ata
helmet nëpër shpirtra i vërshuan
ata pra vetëm ata
me ushqime lopësh të qmendura njerzinë e ushqyen
ata
dhe vetëm ata tregtarë pufa'gji
ata njerzimin e thyen
ata jan fajdegji
ata pra vetëm ata
jan maskat që globin e duan si orgji
ata jan ma të zi se kopilat
ata dhe vetëm ata
ata i helmojnë karajfilat
si ata mbi dhe nuk ka
ata i nxisin pedofilat
ata
dhe vetëm ata
i formojnë mbi dhe servilat
ata prodhojnë gjithqka që ësht zhgjyre
ata shesin myk e katran
ata nuk kan kurfar fytyre
ata duan ta martojnë njeriun me satan
ata lejojnë kurorë burrë me burrë
ata shartojnë gjithqka me dobiq
ata nuk duan të lënë të pastër asnjë gurrë
bota nga ata vdiq
ata burrat i duan shtatzanë
lesbeje i duan gratë
ata nuk duan që të kemi diell as hanë
por errsirë e glob të zi e të thatë
normat ata i gjveshin
ata sjellin homo sekse perverse e bizare
ata ushqejnë me ushqime të kemikalizuara boten e qeshin
dhe sjellin moden barbare
ju i njhni i dini i shihni
edhe fytyren e kan si të njeriut
ju i shikoni dhe indiferentisht rrini
kur ata luajn me ju lojen e miut
qfar bote si e hipnotizuar
sa leht ju nënshtrojnë
nuk mbet kund shpirtë i ndoj trimi i revolucionarizuar
të gjith për ata këndojnë
ata jan faqja e zezë e ksaj toke
ata e dredhin zingjirin
ata e prishin qenjen njerzore ja fillojn prej koke
e martojnë e shartojnë me vampirin
ata pra ata vet ata
her na dalin ekspert për qështje teorike
her ekspert për qështje marrdhënjesh të përgjithshme
her me do far ekspertizmash të përziera taktike
shpikje homoseksesh shfrytzim të njeriut mbi njeriun e disa teori të bezdisshme
me do far llomotitjesh të mërzitshme
e gjithfar emrash të ri me gjithfar lloj degjenerim laboratore
ata po e shesin edhe mishin e bardhë
poe ndertojnë sistemin feudalo moderno skllavopronarë
prova me trurin njerzorë po bëjnë e klonime
përvetsojnë ma shum rrogtarë
rrisin të artkujve e të naftes e benzines qmime
ata jan pervers bizarë
ata jan modern barbar
ata jan antinjerzorë jan trutharë
ata jan degjenerik
burokratik armik munafik
moderno mashtrues ekonomik
ata jan tradhtarë
rrijn me nji modern kamgjik
me mashtrim kushtetutarë
dirigjues digitalistik
ata secilin edukim të shëndetshëm e kan lënë pas dore
bizarinë e duan në fron bote me ardhë
ata i nxjerrin të gjitha modat
ata i kan mediat në dorë
ata i praktikojnë të gjitha metodat
transplation zemrash funksionale provojnë me akull e zhgjyr e borë
ata pra mbysin shpirtin e revolucionarit
e të demokracisë së vërtetë
ata i kan frejt e devizave e të dollarit
ata jan zhgjyri vet
ata i kan kazinot e nates i kan laboratoret
ata i kan në dorë të gjitha timonet me flliqsi
ata i projektojnë idetë e reja e horroret
njeriun e duan homoseks lesbej lpisagji
ata ja mshefin shkëlqimin jetes
vleres e kahdo moralit
ata tjeter maskë i japin të vërtetes
ata jan shartim demonësh të mbarsuar me qakajt e malit
boten ata kshtu e duan
me plot farë të flliqur nëpër trotoare
jeten e nates plot kondoma e zhgjyre
e paraqitje me kravata neper sallone
ata vet ata jan shoqëria demone
urreni ata urreni
ata jan mizorë
ata secila mirsi i urrenë
ata asnji ndergjegje nuk i brenë
ata ekan shpikë mashtrimin aktrimin
ata e shpiken degjenerimin
ata e shpiken skllavrinë
sundimin enjeriut nga njeriu
ata e shpiken
ata në buzqeshje mbajnë maskë e pas shpine thiken
ata e shpiken shfrytzimin
e shpiken klonimin
ata jan spermagjie zhgjyragji
që edhe me të afërm bien në orgji
ata duan rrogtarë
nji glob e duan në shërbim
një glob plot me fise e farë
e duan për të ndytin të tyre qëllim
urreni largoni ata o ndërkombtarë
ata i duan kazinot me zare
e boten e duan pa kurfar fytyre
atyre ju konvenon bigjozi e rruleta
atyre ju konvenat e nates kurvria
atyre ju shkon për shtat plot para krimi kuleta
dhe froni mbi dhe e hajdutria
atyre mbi krim ju rrin kravata
e nën kravatë gjarpri thika
buzqeshja me shartim kurvrie
dhe llafet esterholluara të gjata
me caqet drejt orgjije
ata dhe vetëm ata jan përgjegjs pse bota në kët dit erdhi
ku gruan për pak para në shtëpi publike e qojnë shum kush
në kët botë ky soj vampiri të gjitha kto zhgjyre i derdhi
ma mirë të digjet planeti në flakë e prush
se ata detyruan kushtzuan që njeriu për para të shes voter
fis e vlla e të kaloj në hile
të shes babë e nanë e moter
ata i shkkatuan kto hata me hilet e tyre kopile
ata pra ata
ata mizorë
në dorë të tyre mos mbetët kurr rendi botrorë
në dorë të tyre mos mbett kurr rrisku i njeriut
ata jan të qeshur por jan shum mizorë
ata jan soji origjinal i delengjiut
ata jan kaqep pule e turi derri
që hundet i fusin në secilen skrrajë e pleh e mandej flasin
kur lahen me parfume degjenrimi mashtrimi
ata për një far mode që na qon në humnerë bërtasin
ata jan pjellë bastarde mashtrimi e degjenerimi
-------------------------------------------------
autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
---------------------------------------------------
Rracë njerzore
Rracë njerzore
------------------------
autori xhelal ferizi
------------------------
rracë njerzore,e prirë për dukje e zhdukje!
rracë njerzore me prirje për q'nukje
rracë njerzore që shkelë përmbi dhe
që shkelë ,parime e globin don me e,pre
rracë njerzore që shkelë mbi parimin
që e don egon,që e don,ngatrrimin
që mbështjellë koken me do paragjykime
që vret,diell,e shekuj,në menyrë t 'përkryme
që len gjurmë e krim para e mbas bryme
rracë që për kob tëndin mendjen ke t' përsosur
rracë që mendja jote do të shtrij t' plandosur
ah rraca njerzore kafken me rradake
e përdorë me tru n' boten rrumbullake
edhe për mëri edhe për shum leqe
për gjak e për luftra e për kohë të keqe
për lot e për gjamë shum her je shkaktare
që paqen e vret me flakë e me zhare
e kputë qdo rreze e damarë e nurë
kahdo lidhen n' zemra me paqe si urë
e ndezë edhe fjalen kohes i lagë qerpikun
e mbrehë për pushtime tehun e qelikun
më duket nga njiher për kob menqurohesh
a thue në cak vrapi n' lakmi do t' deshtohesh
se në shekuj vrapi e në shekuj gare
nuk po mbanë drejtsi po dredhon kandare
sillet edhe mbshtillet filli yt me mund
caku yt e hapi,do të sjellin fund
mendja jote e sherrit që prinë për djallzi
diellin ka me e gjveshë hanen ka me e shkri
globin me e mbushë zjarre,me e përzie me ujë
truri yt me prirje që i don shekujt n' rrmujë
------------------------------------------
autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
--------------------------------------------------
------------------------
autori xhelal ferizi
------------------------
rracë njerzore,e prirë për dukje e zhdukje!
rracë njerzore me prirje për q'nukje
rracë njerzore që shkelë përmbi dhe
që shkelë ,parime e globin don me e,pre
rracë njerzore që shkelë mbi parimin
që e don egon,që e don,ngatrrimin
që mbështjellë koken me do paragjykime
që vret,diell,e shekuj,në menyrë t 'përkryme
që len gjurmë e krim para e mbas bryme
rracë që për kob tëndin mendjen ke t' përsosur
rracë që mendja jote do të shtrij t' plandosur
ah rraca njerzore kafken me rradake
e përdorë me tru n' boten rrumbullake
edhe për mëri edhe për shum leqe
për gjak e për luftra e për kohë të keqe
për lot e për gjamë shum her je shkaktare
që paqen e vret me flakë e me zhare
e kputë qdo rreze e damarë e nurë
kahdo lidhen n' zemra me paqe si urë
e ndezë edhe fjalen kohes i lagë qerpikun
e mbrehë për pushtime tehun e qelikun
më duket nga njiher për kob menqurohesh
a thue në cak vrapi n' lakmi do t' deshtohesh
se në shekuj vrapi e në shekuj gare
nuk po mbanë drejtsi po dredhon kandare
sillet edhe mbshtillet filli yt me mund
caku yt e hapi,do të sjellin fund
mendja jote e sherrit që prinë për djallzi
diellin ka me e gjveshë hanen ka me e shkri
globin me e mbushë zjarre,me e përzie me ujë
truri yt me prirje që i don shekujt n' rrmujë
------------------------------------------
autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
--------------------------------------------------
Unë dhe fjala
19-11-2008, 08:28 PM
Unë dhe fjala
--------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
----------------------
bashk kemi qenë të lidhur në pranga
bashk kemi vuajtur,të lidhur në fyt
në dënsje me mallë lirije ndër shtranga
e thundërshkelsa kuaj trojesh të ndytë
-----------
kur shqelmat na binin,shekullvrasës ballit
patkoj,mizorë me thumba dinak
un dhe ti gjithmonë në pikë të hallit
me joshjen e ,t vërrtetës,në gjak
------------
ti rob e un rob lirinë,ëndrrim ideal urë ,zemre
bashkvuajtës,të pa shpërblim
duke ndjekur hijet,shkelse gjurme e themre
sakrifica jemi,deri në sublim
----------
ti un e un ti ne nji jemi
kur flisnim ,për lirinë
të dy ,prej nji tuli prej një gjuhe jemi
e urrejmë pa masë robërinë
------------
un dhe ti për gjuhe të lidhur,me lak,e leqe
kur zgjidheshim,na rrihnin me zharë
me nyje gordiane,t' padronit, sa e,keqe
kjo prangë enigme e paparë
----------
autori i kësaj poezije me titull
unë dhe fjala
xhelal ferizi nga Mitrovica autori në mërgim
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ::::::::
Unë dhe fjala
--------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
----------------------
bashk kemi qenë të lidhur në pranga
bashk kemi vuajtur,të lidhur në fyt
në dënsje me mallë lirije ndër shtranga
e thundërshkelsa kuaj trojesh të ndytë
-----------
kur shqelmat na binin,shekullvrasës ballit
patkoj,mizorë me thumba dinak
un dhe ti gjithmonë në pikë të hallit
me joshjen e ,t vërrtetës,në gjak
------------
ti rob e un rob lirinë,ëndrrim ideal urë ,zemre
bashkvuajtës,të pa shpërblim
duke ndjekur hijet,shkelse gjurme e themre
sakrifica jemi,deri në sublim
----------
ti un e un ti ne nji jemi
kur flisnim ,për lirinë
të dy ,prej nji tuli prej një gjuhe jemi
e urrejmë pa masë robërinë
------------
un dhe ti për gjuhe të lidhur,me lak,e leqe
kur zgjidheshim,na rrihnin me zharë
me nyje gordiane,t' padronit, sa e,keqe
kjo prangë enigme e paparë
----------
autori i kësaj poezije me titull
unë dhe fjala
xhelal ferizi nga Mitrovica autori në mërgim
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ::::::::
Dikurë Motit Në Trotoare
lirik15-11-2008, 03:51 PM
--------------------------------------------------------------------------------
Dikurë Motit Në Trotoare
--------------
xhelal ferizi autorë
----------------
Fort Kam qa Për Gjuhë Shqiptare
Sjellu Poshtë Sjellu Përpjetë
Zymt Tu u Tha Nëpër Gyrbet
-----------------------
fort kam qa e kam rënkue
deri në diell d'nesja m' ka shkue
dënesja e loti më kan ra në zemer
nanë kosovë tue thirrë me emer
------------
i kam thye sa stinë me lotin
mu në palcë e kam thye motin
e kam dënesë mendjen ilire
për kosoven gjevahire
---------
veq nji her të ja shoh lirinë
kam lut qiell e perëndinë
i kam shpalosë të dhimbshmet halle
e shpirtzue i kam dhe e zalle
--------
e shpirtzue i kam qetinat
shum bilbila e gjeraqinat
në fluturim kam nxitë dëshirat
fjalë lirike ma të mirat
-----------
për kosovë kam nisë për fusha
emërmirat ëngjëllusha
përkushtimet në dritë safiri
varg e rimë prej gjevahiri
--------
e i kam thanë oj nanë dardane
i kam shkrue me qehre hane
me fjalë dielli e rreze ari
me gjuhë të lashtë që ma la i pari
--------
i kam thanë me zemer loti
ty të kndofshin stina e moti
e nga e mërguara dhimbshuria
ja kam falë vargjet e mia
---------
i kam kndue për ato kroje
i kam shkrua me ngjyra hoje
që del mjaltes prej antike
e kam quajt shqipni etnike
--------
e të dua un i kam thanë
e kam thirrë kosovë oj nanë
në rrezani e kam qëndisë
dhuratë diellin ja kam nisë
---------
ja kam falë un moshen lule
rrnofsh i thash që su përkule
i kam thanë ti je qelike
ti je vet toka magjike
-------
ja kam nisë seciles fije
kahdo i rrijnë bari me hije
ledhatimet e mallëngjimit
ndjenjen shqip të përmallimit
--------
e qendisë i kam kurorë
sa ylbera ngjyrë harkorë
edhe shprehjet e bilurit
ja kam falë për fushë t' flamurit
---------
e urue e kam me yje
i kam kndue për fusha e pyje
me aq ngjyrë sa faqja e detit
ia kam falë shpirtin t' poetit
-------
ia kam falë edhe dashurinë
edhe të majave bukurinë
në maje të artit ku rrin vlera
i kam falë gaz si pranvera
---------
i kam falë un vargje e rimë
porsi zogu me cicërimë
këngë e lavde i kam thurë
i kam kndue për dhe e gurë
-----------
i kam k'ndue për abetare
për liri e gjuhë shqiptare
për kallijt e bereqetit
i kam kndue me mallë t' kurbetit
-----------
I KAM KNDUE GJITHMONë ME ZEMER
e kam quajtë mahni me emer
kosovë nanë i thash magjike
më kan kja vargjet elegjike
--------
më kan kja e më kan dënesë
me kullimin lot si vesë
porsi ujrat mbi ujvare
e kam ujitë me kangë shqiptare
------------
Autori kënges artistike lirike shqiptare
--------------------------------------------------------------------------------
Dikurë Motit Në Trotoare
--------------
xhelal ferizi autorë
----------------
Fort Kam qa Për Gjuhë Shqiptare
Sjellu Poshtë Sjellu Përpjetë
Zymt Tu u Tha Nëpër Gyrbet
-----------------------
fort kam qa e kam rënkue
deri në diell d'nesja m' ka shkue
dënesja e loti më kan ra në zemer
nanë kosovë tue thirrë me emer
------------
i kam thye sa stinë me lotin
mu në palcë e kam thye motin
e kam dënesë mendjen ilire
për kosoven gjevahire
---------
veq nji her të ja shoh lirinë
kam lut qiell e perëndinë
i kam shpalosë të dhimbshmet halle
e shpirtzue i kam dhe e zalle
--------
e shpirtzue i kam qetinat
shum bilbila e gjeraqinat
në fluturim kam nxitë dëshirat
fjalë lirike ma të mirat
-----------
për kosovë kam nisë për fusha
emërmirat ëngjëllusha
përkushtimet në dritë safiri
varg e rimë prej gjevahiri
--------
e i kam thanë oj nanë dardane
i kam shkrue me qehre hane
me fjalë dielli e rreze ari
me gjuhë të lashtë që ma la i pari
--------
i kam thanë me zemer loti
ty të kndofshin stina e moti
e nga e mërguara dhimbshuria
ja kam falë vargjet e mia
---------
i kam kndue për ato kroje
i kam shkrua me ngjyra hoje
që del mjaltes prej antike
e kam quajt shqipni etnike
--------
e të dua un i kam thanë
e kam thirrë kosovë oj nanë
në rrezani e kam qëndisë
dhuratë diellin ja kam nisë
---------
ja kam falë un moshen lule
rrnofsh i thash që su përkule
i kam thanë ti je qelike
ti je vet toka magjike
-------
ja kam nisë seciles fije
kahdo i rrijnë bari me hije
ledhatimet e mallëngjimit
ndjenjen shqip të përmallimit
--------
e qendisë i kam kurorë
sa ylbera ngjyrë harkorë
edhe shprehjet e bilurit
ja kam falë për fushë t' flamurit
---------
e urue e kam me yje
i kam kndue për fusha e pyje
me aq ngjyrë sa faqja e detit
ia kam falë shpirtin t' poetit
-------
ia kam falë edhe dashurinë
edhe të majave bukurinë
në maje të artit ku rrin vlera
i kam falë gaz si pranvera
---------
i kam falë un vargje e rimë
porsi zogu me cicërimë
këngë e lavde i kam thurë
i kam kndue për dhe e gurë
-----------
i kam k'ndue për abetare
për liri e gjuhë shqiptare
për kallijt e bereqetit
i kam kndue me mallë t' kurbetit
-----------
I KAM KNDUE GJITHMONë ME ZEMER
e kam quajtë mahni me emer
kosovë nanë i thash magjike
më kan kja vargjet elegjike
--------
më kan kja e më kan dënesë
me kullimin lot si vesë
porsi ujrat mbi ujvare
e kam ujitë me kangë shqiptare
------------
Autori kënges artistike lirike shqiptare
Dashurija
Dashurija
**********
Kurorë E Skuqur Mbi Kokë
Bukuri që vret
Lule Me Fletë Magjike Mbi Tokë
Një Shpirtë i Diellit që flet
********
Një magjepsëse lidhse për zemra
një art që dehë qdo gjak
një shpirtë që lidhë dy emra
një ndezëse ekuqe flakë
***********
Rreze e Shartuar Me Curril
Me Driten Në valbardhë Që Rrëshqet
ëndje e Dehur me Aromë në karajfil
Qerpikut shprehjeshekujsh si Det
**************
Qehre Shejtnije gazprodhuese
Diamanto kristale eksponim
Dritërreze me Sharm bimëshartuese
Me Zemer Të Ylberit N gradim
Ti Je motorrike e Hanes
Në Vetull Të Sajë Vizllon
Ti Je si Joshja n 'kullim t 'curril ranes
Si Loti n' Qerpik kur Loton
***********
Je E Këndshmja brumtare e shpirtit t' Gjevahirit
Që Në PIKA qeliza Të Reja Ndërton
Je Si ai feniksi mbas Qdo Shkrumbit të Hirit
Që Vyshkjet me Ringjallje i Gjallëron
*****************
Je Si Ajo Dritëzemra E Margaritarit
Që lmon gjak'ecësinë në damarë
Ti Je si Lmim Hane Nëpër Udhë Të Damarit
Ti Je aromë Lulesh me Lang si Ujvarë
********
Ti Je Si Stërkala që lanë Sytë E Gurit
Qdo Mëngjes si Vesa mbi Fletë
Ti Je si ujëzalli në Shkëlqim Të Bilurit
Qëi I Jep me Pi cakun motivit;që Mbjellë Jetë
Autori I Vargjeve Me Titull Dashurija
*****************
Xhelal Ferizi Nga Mitrovica E Kosoves
Vazhdon Me Vargje POETIKE SHQIPTARE
-----------------------------
**********
Kurorë E Skuqur Mbi Kokë
Bukuri që vret
Lule Me Fletë Magjike Mbi Tokë
Një Shpirtë i Diellit që flet
********
Një magjepsëse lidhse për zemra
një art që dehë qdo gjak
një shpirtë që lidhë dy emra
një ndezëse ekuqe flakë
***********
Rreze e Shartuar Me Curril
Me Driten Në valbardhë Që Rrëshqet
ëndje e Dehur me Aromë në karajfil
Qerpikut shprehjeshekujsh si Det
**************
Qehre Shejtnije gazprodhuese
Diamanto kristale eksponim
Dritërreze me Sharm bimëshartuese
Me Zemer Të Ylberit N gradim
Ti Je motorrike e Hanes
Në Vetull Të Sajë Vizllon
Ti Je si Joshja n 'kullim t 'curril ranes
Si Loti n' Qerpik kur Loton
***********
Je E Këndshmja brumtare e shpirtit t' Gjevahirit
Që Në PIKA qeliza Të Reja Ndërton
Je Si ai feniksi mbas Qdo Shkrumbit të Hirit
Që Vyshkjet me Ringjallje i Gjallëron
*****************
Je Si Ajo Dritëzemra E Margaritarit
Që lmon gjak'ecësinë në damarë
Ti Je si Lmim Hane Nëpër Udhë Të Damarit
Ti Je aromë Lulesh me Lang si Ujvarë
********
Ti Je Si Stërkala që lanë Sytë E Gurit
Qdo Mëngjes si Vesa mbi Fletë
Ti Je si ujëzalli në Shkëlqim Të Bilurit
Qëi I Jep me Pi cakun motivit;që Mbjellë Jetë
Autori I Vargjeve Me Titull Dashurija
*****************
Xhelal Ferizi Nga Mitrovica E Kosoves
Vazhdon Me Vargje POETIKE SHQIPTARE
-----------------------------
Dashurija
----------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
lirik24-10-2008, 06:06 PM
--------------------------------------------------------------------------------
Dashurija
**********
Kurorë E Skuqur Mbi Kokë
Bukuri që vret
Lule Me Fletë Magjike Mbi Tokë
Një Shpirtë i Diellit që flet
********
Një magjepsëse lidhse për zemra
një art që dehë qdo gjak
një shpirtë që lidhë dy emra
një ndezëse ekuqe flakë
***********
Rreze e Shartuar Me Curril
Me Driten Në valbardhë Që Rrëshqet
ëndje e Dehur me Aromë në karajfil
Qerpikut shprehjeshekujsh si Det
**************
Qehre Shejtnije gazprodhuese
Diamanto kristale eksponim
Dritërreze me Sharm bimëshartuese
Me Zemer Të Ylberit N gradim
Ti Je motorrike e Hanes
Në Vetull Të Sajë Vizllon
Ti Je si Joshja n 'kullim t 'curril ranes
Si Loti n' Qerpik kur Loton
***********
Je E Këndshmja brumtare e shpirtit t' Gjevahirit
Që Në PIKA qeliza Të Reja Ndërton
Je Si ai feniksi mbas Qdo Shkrumbit të Hirit
Që Vyshkjet me Ringjallje i Gjallëron
*****************
Je Si Ajo Dritëzemra E Margaritarit
Që lmon gjak'ecësinë në damarë
Ti Je si Lmim Hane Nëpër Udhë Të Damarit
Ti Je aromë Lulesh me Lang si Ujvarë
********
Ti Je Si Stërkala që lanë Sytë E Gurit
Qdo Mëngjes si Vesa mbi Fletë
Ti Je si ujëzalli në Shkëlqim Të Bilurit
Qëi I Jep me Pi cakun motivit;që Mbjellë Jetë
Autori I Vargjeve Me Titull Dashurija
*****************
Xhelal Ferizi Nga Mitrovica E Kosoves
Vazhdon Me Vargje POETIKE SHQIPTARE
-----------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
lirik24-10-2008, 06:06 PM
--------------------------------------------------------------------------------
Dashurija
**********
Kurorë E Skuqur Mbi Kokë
Bukuri që vret
Lule Me Fletë Magjike Mbi Tokë
Një Shpirtë i Diellit që flet
********
Një magjepsëse lidhse për zemra
një art që dehë qdo gjak
një shpirtë që lidhë dy emra
një ndezëse ekuqe flakë
***********
Rreze e Shartuar Me Curril
Me Driten Në valbardhë Që Rrëshqet
ëndje e Dehur me Aromë në karajfil
Qerpikut shprehjeshekujsh si Det
**************
Qehre Shejtnije gazprodhuese
Diamanto kristale eksponim
Dritërreze me Sharm bimëshartuese
Me Zemer Të Ylberit N gradim
Ti Je motorrike e Hanes
Në Vetull Të Sajë Vizllon
Ti Je si Joshja n 'kullim t 'curril ranes
Si Loti n' Qerpik kur Loton
***********
Je E Këndshmja brumtare e shpirtit t' Gjevahirit
Që Në PIKA qeliza Të Reja Ndërton
Je Si ai feniksi mbas Qdo Shkrumbit të Hirit
Që Vyshkjet me Ringjallje i Gjallëron
*****************
Je Si Ajo Dritëzemra E Margaritarit
Që lmon gjak'ecësinë në damarë
Ti Je si Lmim Hane Nëpër Udhë Të Damarit
Ti Je aromë Lulesh me Lang si Ujvarë
********
Ti Je Si Stërkala që lanë Sytë E Gurit
Qdo Mëngjes si Vesa mbi Fletë
Ti Je si ujëzalli në Shkëlqim Të Bilurit
Qëi I Jep me Pi cakun motivit;që Mbjellë Jetë
Autori I Vargjeve Me Titull Dashurija
*****************
Xhelal Ferizi Nga Mitrovica E Kosoves
Vazhdon Me Vargje POETIKE SHQIPTARE
-----------------------------
Nëse nuk lindë
Nëse nuk lindë
------
Shkruan Xhelal Ferizi
-------
*************************
nëse nuk lindë ajo që të lindë duhet
që nuk po mund të lindë as nuk shkruhet
nëse nuk lindë e dështohet
qielli e dheu do të tjetërsohet
nëse nuk lindë ajo gjithqka do të shuhet
qe sa shekuj don të lindë nuk po lindë po druhet
nëse nuk lindë jeta do të quhet kob
e' nëse fare nuk lindë
vaj halli për ju o shekuj
o kombe o fe e glob
--------------------------------
**************************
Shkruar nga mërgimtari Xhelal Ferizi
----------------------------------
LEXONI FALAS VARGJE NGA AUTORI XHELAL FERIZI
TREGONI SHOQES SHOKUT
----------------------------------
Të drejtat e autorit :
ndalohet postimi ne forume tjera pa pëlqimin e autorit
----------------------------------
------
Shkruan Xhelal Ferizi
-------
*************************
nëse nuk lindë ajo që të lindë duhet
që nuk po mund të lindë as nuk shkruhet
nëse nuk lindë e dështohet
qielli e dheu do të tjetërsohet
nëse nuk lindë ajo gjithqka do të shuhet
qe sa shekuj don të lindë nuk po lindë po druhet
nëse nuk lindë jeta do të quhet kob
e' nëse fare nuk lindë
vaj halli për ju o shekuj
o kombe o fe e glob
--------------------------------
**************************
Shkruar nga mërgimtari Xhelal Ferizi
----------------------------------
LEXONI FALAS VARGJE NGA AUTORI XHELAL FERIZI
TREGONI SHOQES SHOKUT
----------------------------------
Të drejtat e autorit :
ndalohet postimi ne forume tjera pa pëlqimin e autorit
----------------------------------
Nëse un kam gjuajt me dashuri
lirik09-10-2008, 08:20 AM
Nëse un kam gjuajt me dashuri
------------------------------
Shkruan Xhelal Ferizi
------------------------------
nëse un kam gjuajt me dashuri o tokë e gurë e dhe
dhe për ju o muza kam pi
ideale që shtrejtë shum shtrejtë i kam ble
e ju më keni shkri
si dyell në të huaja fe
----
nëse un kam gjuajt me fjalen fiq e shegë
dhe langbardhin menqurak sheqer e fryte kam mbjellë
nëse un kam gëzuar qdo bilbil në degë
përse ju më mbyllët në të ftoften shpellë
-----
nëse të gjith shekujt plot dëshira ëmbëlsore
ua kam shpërnda si faren e ugarit
dhe yjet ua kam sjellë ndër troje për dore
për të shëndritë me pend'bardhen e arit
------
përse ju më mbuluat me dofar mohimesh
kur un plot dashuri ua kam mbushë hambaret
dhe ju shoh akoma me dofar pendimesh
thue se u kam borgj përqindjet a kaparet
-----
nëse un kam gjuajtur me mjaltë e butësi
me të ëmbla stinë shpresëtare
me vlime sherbetesh për secilen kuptimsi
përse ju me lat në trotoare
------
Autori Xhelal Ferizi
nga mërgimi me vargje shqiptare
-----------------------------------
lexoni vargje nga autori xhelal ferizi
tregoni shoqes shokut
---------------------------------
Nëse un kam gjuajt me dashuri
------------------------------
Shkruan Xhelal Ferizi
------------------------------
nëse un kam gjuajt me dashuri o tokë e gurë e dhe
dhe për ju o muza kam pi
ideale që shtrejtë shum shtrejtë i kam ble
e ju më keni shkri
si dyell në të huaja fe
----
nëse un kam gjuajt me fjalen fiq e shegë
dhe langbardhin menqurak sheqer e fryte kam mbjellë
nëse un kam gëzuar qdo bilbil në degë
përse ju më mbyllët në të ftoften shpellë
-----
nëse të gjith shekujt plot dëshira ëmbëlsore
ua kam shpërnda si faren e ugarit
dhe yjet ua kam sjellë ndër troje për dore
për të shëndritë me pend'bardhen e arit
------
përse ju më mbuluat me dofar mohimesh
kur un plot dashuri ua kam mbushë hambaret
dhe ju shoh akoma me dofar pendimesh
thue se u kam borgj përqindjet a kaparet
-----
nëse un kam gjuajtur me mjaltë e butësi
me të ëmbla stinë shpresëtare
me vlime sherbetesh për secilen kuptimsi
përse ju me lat në trotoare
------
Autori Xhelal Ferizi
nga mërgimi me vargje shqiptare
-----------------------------------
lexoni vargje nga autori xhelal ferizi
tregoni shoqes shokut
---------------------------------
Samstag, 3. April 2010
Nëse do të pyesnim menqurinë
Titulli: Vargje Nga Poeti Lirik Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Nëse do të pyesnim menqurinë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi-liriku i vargjeve shqipe
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nëse do të pyesnim menqurinë
i pari do te duhej te ishte meritori
në secilin mot e stinë
e jo puthadori falltori e i gjori
''''''''''''''''''''''''''
nëse do te pyesnim menqurinë
buka do të duhej te hahej me dije
e jo buzët në kuvende të rruspijnë
e herojt dijetarët ti lënë nën hije
''''''''''''''''
nëse e pyesim menqurinë
udha duhet shtruar me shkollë
në komb duhet mbjellë dashurinë
e kahdo mendjen e hollë
'''''''''''''''''''
nëse e pyesim menqurinë
sokolat nuk lihen pas dore
e në krye me e qitë servilinë
e jo gjeraqinat arbnore
''''''''''''
Nëse e pyesim menqurinë
në ballë të ngritjeve vendoset vetëdija
dhe nuk e bëjmë kult dredhinë
por te menqurin e vlerat e tija
'''''''''''''''''''''''
nëse e pyesim menqurinë
kult do ta bënim punen
por jo dinakërinë e tradhtinë
masken e rrenen e dhunen
''''''''''''''''
nese menqurinë e pyesim
nuk e pranojmë pshytmen e gelbazen ne gjak
por virusin menjiher e mbysim
e hapin e mbajmë drejt pa lak
''''''''''''''''''''
nëse pyesim menqurinë
nuk vdesim vetem per lavdi
por në ballë e vendosim burrërinë
e kultures i japim vlera me pi
''''''''''''''
nese pyesim menqurinë
kullimin e bëjmë si vesen
nuk e lëmë neper burime flliqësinë
me na e shthurë fjalen e besen
''''''''''''
nese e pyesim menqurinë
nuk rrijmë kot si hut
tjetrit t e ja vjedhim mundin per tu veshë vet me lavdinë
por japim me mund kontribut
'''''''''''''''''
nese e pyesim gjithmonë menqurinë
të aftit i qesim ne kuvend e log
por jo ata që hilet i pijnë
të pa kurrizorë puthadorë demagog
'''''''''''''''
nëse e pyesim prirjen e të famshmen menquri
nëse e pyesim menqurinë magjke
bashkimin e bëjmë fuqi
e shqiperinë e bëjmë etnike
'''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi#
liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
--------------------------------------------------------------------------------
Nëse do të pyesnim menqurinë
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi-liriku i vargjeve shqipe
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
nëse do të pyesnim menqurinë
i pari do te duhej te ishte meritori
në secilin mot e stinë
e jo puthadori falltori e i gjori
''''''''''''''''''''''''''
nëse do te pyesnim menqurinë
buka do të duhej te hahej me dije
e jo buzët në kuvende të rruspijnë
e herojt dijetarët ti lënë nën hije
''''''''''''''''
nëse e pyesim menqurinë
udha duhet shtruar me shkollë
në komb duhet mbjellë dashurinë
e kahdo mendjen e hollë
'''''''''''''''''''
nëse e pyesim menqurinë
sokolat nuk lihen pas dore
e në krye me e qitë servilinë
e jo gjeraqinat arbnore
''''''''''''
Nëse e pyesim menqurinë
në ballë të ngritjeve vendoset vetëdija
dhe nuk e bëjmë kult dredhinë
por te menqurin e vlerat e tija
'''''''''''''''''''''''
nëse e pyesim menqurinë
kult do ta bënim punen
por jo dinakërinë e tradhtinë
masken e rrenen e dhunen
''''''''''''''''
nese menqurinë e pyesim
nuk e pranojmë pshytmen e gelbazen ne gjak
por virusin menjiher e mbysim
e hapin e mbajmë drejt pa lak
''''''''''''''''''''
nëse pyesim menqurinë
nuk vdesim vetem per lavdi
por në ballë e vendosim burrërinë
e kultures i japim vlera me pi
''''''''''''''
nese pyesim menqurinë
kullimin e bëjmë si vesen
nuk e lëmë neper burime flliqësinë
me na e shthurë fjalen e besen
''''''''''''
nese e pyesim menqurinë
nuk rrijmë kot si hut
tjetrit t e ja vjedhim mundin per tu veshë vet me lavdinë
por japim me mund kontribut
'''''''''''''''''
nese e pyesim gjithmonë menqurinë
të aftit i qesim ne kuvend e log
por jo ata që hilet i pijnë
të pa kurrizorë puthadorë demagog
'''''''''''''''
nëse e pyesim prirjen e të famshmen menquri
nëse e pyesim menqurinë magjke
bashkimin e bëjmë fuqi
e shqiperinë e bëjmë etnike
'''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi#
liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Montag, 22. März 2010
Drejtësinë duke e kërkuar
nga autori ne mergim xhelal ferizi
mbas shum lutjeve përpjekjeve e mundimeve
mbas shum lutjeve me fe
pas shum e shum vrapimeve
e mora globin me dhe
dhe po e rrrotulloja globin nëpër duar
me shpejtsi kureshtare
gjithkah duke hulumtuar
nëpër akte shekujsh në sirtare
po e rrotulloja globin gjithkah
me sy shkencorë e magjik
për të gjetë së paku në ndonjë krah
dikund drejtsinë e vërrtetë
o zot sa shum rrotullova
si në oren e gjeografisë
kah detet e malet shkova
me penden bashk isha nisë
kërko gjithkah nëpër vende mbi dhe
kontinente e në qdo shtet
në skutat me diell duke nxe
gjithkund ku kishte jetë
por kot e rrotullova
me shekuj me të gjitha mjetet
sa kërkimet përballova
kërkova lule e fletët
edhe drites e flladit e hijeve
gjithkah nëpër ligje të gjithqkajes
materjeve e të gjitha dijeve
dhe shekujve mbi kohra shekuj majes
të gjtha në penden time kërkimtare
i kisha intelgjencat bërthamë e sisteme
dhe gjuhët e kodet ndërkombtare
dhe zbërthimet për probleme
kërkoja nëpër vrima të globit rrumbullak
edhe mikromilion vogëlsirat
në të planetit përbërje rruza e gjak
në vlerat ma të mirat
mendoja se duke rrotulluar globin me digitale
në nji skutë dikund magnet
duke kaluar dhe e fusha e male
drejtsinë e imagjinuar kam me e gjetë
dhe me penden time në kët rrotulim kozmik
kahdo ku shtrihet jeta
kërkova si nji fenomen mitik
por drejtsinë askund mbi glob nuk e gjeta
nga autori ne mergim xhelal ferizi
mbas shum lutjeve përpjekjeve e mundimeve
mbas shum lutjeve me fe
pas shum e shum vrapimeve
e mora globin me dhe
dhe po e rrrotulloja globin nëpër duar
me shpejtsi kureshtare
gjithkah duke hulumtuar
nëpër akte shekujsh në sirtare
po e rrotulloja globin gjithkah
me sy shkencorë e magjik
për të gjetë së paku në ndonjë krah
dikund drejtsinë e vërrtetë
o zot sa shum rrotullova
si në oren e gjeografisë
kah detet e malet shkova
me penden bashk isha nisë
kërko gjithkah nëpër vende mbi dhe
kontinente e në qdo shtet
në skutat me diell duke nxe
gjithkund ku kishte jetë
por kot e rrotullova
me shekuj me të gjitha mjetet
sa kërkimet përballova
kërkova lule e fletët
edhe drites e flladit e hijeve
gjithkah nëpër ligje të gjithqkajes
materjeve e të gjitha dijeve
dhe shekujve mbi kohra shekuj majes
të gjtha në penden time kërkimtare
i kisha intelgjencat bërthamë e sisteme
dhe gjuhët e kodet ndërkombtare
dhe zbërthimet për probleme
kërkoja nëpër vrima të globit rrumbullak
edhe mikromilion vogëlsirat
në të planetit përbërje rruza e gjak
në vlerat ma të mirat
mendoja se duke rrotulluar globin me digitale
në nji skutë dikund magnet
duke kaluar dhe e fusha e male
drejtsinë e imagjinuar kam me e gjetë
dhe me penden time në kët rrotulim kozmik
kahdo ku shtrihet jeta
kërkova si nji fenomen mitik
por drejtsinë askund mbi glob nuk e gjeta
nga autori ne mergim xhelal ferizi
Kur qeshni e di pse qeshni
Kur qeshni e di pse qeshni
autori xhelal ferizi
E di pse qeshni kur qeshni
sepse mendoni se pas qeshjeve nuk ka re te zeza jete
sepse qeshjen e ka zbuluar zemra e iluzioneve
sepse nuk e dini
që pastaj koha që pason
qeshjen
me lotin ua ujitë
e
pauzen e qeshjes jetë
kur qeshja mbaron së lulzuari
kur keni qeshur kët nuk e keni ditë
si quhet e pastajmja ardhmëri
e larmive me ngjyra jete
prandaj keni q eshur e qeshni
që të pini lumturi si dete
e nganjiher ti derdhni me lot kah qerpiku
se jeta ka te quditshme adete
koha e sajë esht miku e armiku
që prodhon edhe shkaqe të lotit
jo vetem te qeshjes
prandaj kur qeshni nuk e dini
se
kur dollija i mbarohet zemres
vijnë vërrshime jete
qe trubullojn dollitë e qeshjeve
dhe hallet flasin vet me vete
vjen koha sterrë e reshjeve
e hallet vershojnë si dete
prandaj e di pse qeshni
se ne skenë nuk ju dalin rrisqet
ne teater te jetes qe ti shihni
nuk e dini se pas qeshjeve
në pauza të qeshjeve kohore vijnë halle
që ju bëjnë të harroni
që ndonjëher keni qeshur
kurë dhe pse keni qeshur
por qeshni i bijë te rriskut
e mos mendoni
se pas kodre vijnë re
qeshni se koha esht lotsjells i joni
nga fati i njeriut i pa fre
ma mirë te ju pushtoj iliuzioni
se sa brenga e se nesermes
e qeillit qe vjen me te zeza re
qeshni e mos mendoni
se qeshja ma e mirë ësht qeshja iluzion optimiste
e iluzionit te sigurt
që koha nuk do të sjellë ngrysje
qeshni e mos rrini te ngurt
se brenga ju rrokullisë ne përmbysje
qeshni pra ju o qenje iluzioniste
xhelal ferizi autori
autori xhelal ferizi
E di pse qeshni kur qeshni
sepse mendoni se pas qeshjeve nuk ka re te zeza jete
sepse qeshjen e ka zbuluar zemra e iluzioneve
sepse nuk e dini
që pastaj koha që pason
qeshjen
me lotin ua ujitë
e
pauzen e qeshjes jetë
kur qeshja mbaron së lulzuari
kur keni qeshur kët nuk e keni ditë
si quhet e pastajmja ardhmëri
e larmive me ngjyra jete
prandaj keni q eshur e qeshni
që të pini lumturi si dete
e nganjiher ti derdhni me lot kah qerpiku
se jeta ka te quditshme adete
koha e sajë esht miku e armiku
që prodhon edhe shkaqe të lotit
jo vetem te qeshjes
prandaj kur qeshni nuk e dini
se
kur dollija i mbarohet zemres
vijnë vërrshime jete
qe trubullojn dollitë e qeshjeve
dhe hallet flasin vet me vete
vjen koha sterrë e reshjeve
e hallet vershojnë si dete
prandaj e di pse qeshni
se ne skenë nuk ju dalin rrisqet
ne teater te jetes qe ti shihni
nuk e dini se pas qeshjeve
në pauza të qeshjeve kohore vijnë halle
që ju bëjnë të harroni
që ndonjëher keni qeshur
kurë dhe pse keni qeshur
por qeshni i bijë te rriskut
e mos mendoni
se pas kodre vijnë re
qeshni se koha esht lotsjells i joni
nga fati i njeriut i pa fre
ma mirë te ju pushtoj iliuzioni
se sa brenga e se nesermes
e qeillit qe vjen me te zeza re
qeshni e mos mendoni
se qeshja ma e mirë ësht qeshja iluzion optimiste
e iluzionit te sigurt
që koha nuk do të sjellë ngrysje
qeshni e mos rrini te ngurt
se brenga ju rrokullisë ne përmbysje
qeshni pra ju o qenje iluzioniste
xhelal ferizi autori
Me heshtjen ushqehem.
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices liriku
Me heshtjen ushqehem duke e gjykuar në bark pastaj e në zemer
e gjykoj nëpër secilin damarë të shekullit tim
heshtjen e përbij detyrueshëm dhe e quaj ferr me emer
po ushqehem me heshtjen sa ironik ky fati im
---
heshtjen pse për mua ky specialitet
kur un dua të ushqehem me hare
heshtja ushqimi im që më vret
un ushhqehem me te dytrueshëm ajo heshtë duke më bre
---
kush han ksi lloj ushqimi përveq meje
ndoshta vetëm heshtja vet
heshtja qfar gjuhe qfar formule ësht kjo q far feje
ushqim që shpirtin ma vret
---
mua ma mbollen rrisqet e rruletave të fatit lojtarë
u mbi me terrin dhe doli në skenë
un heshtjen kam dashur ta shuaj si farë
por ajo pas hapave të mi kahdo imponueshëm vjen
---
nuk e di si ta shëndrroj heshtjen në fjalë
heshtjen nuk di si ta shëndrroj në bërtimë
pasthirrmas as me artin ma te persosur nuk po ja dal
kam mbetur i sajë viktimë
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices liriku
Me heshtjen ushqehem duke e gjykuar në bark pastaj e në zemer
e gjykoj nëpër secilin damarë të shekullit tim
heshtjen e përbij detyrueshëm dhe e quaj ferr me emer
po ushqehem me heshtjen sa ironik ky fati im
---
heshtjen pse për mua ky specialitet
kur un dua të ushqehem me hare
heshtja ushqimi im që më vret
un ushhqehem me te dytrueshëm ajo heshtë duke më bre
---
kush han ksi lloj ushqimi përveq meje
ndoshta vetëm heshtja vet
heshtja qfar gjuhe qfar formule ësht kjo q far feje
ushqim që shpirtin ma vret
---
mua ma mbollen rrisqet e rruletave të fatit lojtarë
u mbi me terrin dhe doli në skenë
un heshtjen kam dashur ta shuaj si farë
por ajo pas hapave të mi kahdo imponueshëm vjen
---
nuk e di si ta shëndrroj heshtjen në fjalë
heshtjen nuk di si ta shëndrroj në bërtimë
pasthirrmas as me artin ma te persosur nuk po ja dal
kam mbetur i sajë viktimë
autori xhelal ferizi xhela i mitrovices
Kush jeni ju
Kush jeni ju
autori xhelal ferizi
---------------------
a e din ndonje kohë gjeniale kush jeni ju sapiense hije
ju me shtizat tuaja manjake vrisni prore rreze poetike
ju jeni vrasës të seciles lule e dije
e vrasës të shqipërisë së pa fajshme etnike
-------
ju doni të vrisni dashurinë njerzore e kohore e burimorë moralin
përgjues hileqarë të mallkuar të qo qasti të pa faj
ju doni ti shkelni paqesore fletë e lulet
e të ngrini kahdo fusha të lulzuara poetike
por vargu im nga akujt e zi nuk përkulet
ai cicëron pore per shqiperi etnike
ju nuk keni as besë e as zot
se zoti i juaj ësht prore intriga
hije të zeza hijenash jeni neper secilin mot
simbole të pjellave të liga
ju jen trilli më i qthurur i kohes bizare
kur ju jeni pjellur ka qa edhe vet hëna e dielli
ju jeni ngrënës te seciles vlerë shqiptare
dhe rrezeve te padjallzuara që vijnë per lulet nga qielli
ju hani dhe vetem hani shpirtra te pa faj si hiena
e mbini si djaj neper riinkarnime vampireske përseri
msyni me hilet me dy teha ne shqipen me dy krena
dhe pjellni shpirtëmaska të zeza mbi kohra plot mëri
as nji pendë gjeniale as gjeniale metaforë
nuk e zbërtheu dot shpirtin tuaj gjeno 'krim
nuk e di a u pollët në shekullin ma puthadorë e mizorë
nuk din si të ju quaj vargu im
as kerkimtarja e imja metaforë
por vargu kurreshtarë i im
thot se ju nuk jeni arbërorë
------------
autori xhelal ferizi
--------------------------------
autori xhelal ferizi
---------------------
a e din ndonje kohë gjeniale kush jeni ju sapiense hije
ju me shtizat tuaja manjake vrisni prore rreze poetike
ju jeni vrasës të seciles lule e dije
e vrasës të shqipërisë së pa fajshme etnike
-------
ju doni të vrisni dashurinë njerzore e kohore e burimorë moralin
përgjues hileqarë të mallkuar të qo qasti të pa faj
ju doni ti shkelni paqesore fletë e lulet
e të ngrini kahdo fusha të lulzuara poetike
por vargu im nga akujt e zi nuk përkulet
ai cicëron pore per shqiperi etnike
ju nuk keni as besë e as zot
se zoti i juaj ësht prore intriga
hije të zeza hijenash jeni neper secilin mot
simbole të pjellave të liga
ju jen trilli më i qthurur i kohes bizare
kur ju jeni pjellur ka qa edhe vet hëna e dielli
ju jeni ngrënës te seciles vlerë shqiptare
dhe rrezeve te padjallzuara që vijnë per lulet nga qielli
ju hani dhe vetem hani shpirtra te pa faj si hiena
e mbini si djaj neper riinkarnime vampireske përseri
msyni me hilet me dy teha ne shqipen me dy krena
dhe pjellni shpirtëmaska të zeza mbi kohra plot mëri
as nji pendë gjeniale as gjeniale metaforë
nuk e zbërtheu dot shpirtin tuaj gjeno 'krim
nuk e di a u pollët në shekullin ma puthadorë e mizorë
nuk din si të ju quaj vargu im
as kerkimtarja e imja metaforë
por vargu kurreshtarë i im
thot se ju nuk jeni arbërorë
------------
autori xhelal ferizi
--------------------------------
Në pafajsinë time shpirtë'zemer
Në pafajsinë time shpirtë'zemer
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------
Në pafajsinë time do të krijohen lot deti
mbi të cilat do të notojnë anijet mëkatare
trekëndsh bermudesh aty do të krijonë gjygjet e dhimbjet
do të mbyten të gjith ata që e bënë zemren time të flas vet me veti
----------
në pafajsinë time do të mbijë zhgjëndërr e re
pipat mbi zemren time të ri do të qelin
aty nuk do të hyn ma myk i asnjë shekulli me bre
me vu pranga përjetsie e me gjemba dinak per të dredhur telin
-------
nuk do të lejoj i riu i menquri vegjetacioni
as i riu pip i zemrees se pafajshme me ideal
në at zemer do të mbijë përcaktues emocioni
që tik takun jetes së re do te ia fal
----------
mos provoni ma o kohra dinake zemra te pafajshme me vra
aty do të ket te porta e sajë te kujdesshme roje
zhgënjimet ma shpresa zemre nuk kan zemre për të tha
nuk bëhet ma zemra objekt loje
---------
le ta dijnë të gjith dinako mëkatarët
që kaluan pa u ndëshkuar nga ai det me lot
do të vijnë nje dit aty kohra e gjyqtarët
anijet e pamëshira nuk do kalojnë dot
------
se kohrat ndrrojnë e vijnë shtërngata
secili do të paguaj
do të vie një kohë kur vet as dita e as nata
nuk do të pranojnë që pafajsia të vuaj
----------------
Autori Xhelal Ferizi liriku i vargjeve shqiptare
neper vite me penden shqiptare ne dorë ne atdhe e ne mergime
kenge e poezi shqiptare ne vargje
-----------------------
-----------
Autori xhelal ferizi
-------------------
Në pafajsinë time do të krijohen lot deti
mbi të cilat do të notojnë anijet mëkatare
trekëndsh bermudesh aty do të krijonë gjygjet e dhimbjet
do të mbyten të gjith ata që e bënë zemren time të flas vet me veti
----------
në pafajsinë time do të mbijë zhgjëndërr e re
pipat mbi zemren time të ri do të qelin
aty nuk do të hyn ma myk i asnjë shekulli me bre
me vu pranga përjetsie e me gjemba dinak per të dredhur telin
-------
nuk do të lejoj i riu i menquri vegjetacioni
as i riu pip i zemrees se pafajshme me ideal
në at zemer do të mbijë përcaktues emocioni
që tik takun jetes së re do te ia fal
----------
mos provoni ma o kohra dinake zemra te pafajshme me vra
aty do të ket te porta e sajë te kujdesshme roje
zhgënjimet ma shpresa zemre nuk kan zemre për të tha
nuk bëhet ma zemra objekt loje
---------
le ta dijnë të gjith dinako mëkatarët
që kaluan pa u ndëshkuar nga ai det me lot
do të vijnë nje dit aty kohra e gjyqtarët
anijet e pamëshira nuk do kalojnë dot
------
se kohrat ndrrojnë e vijnë shtërngata
secili do të paguaj
do të vie një kohë kur vet as dita e as nata
nuk do të pranojnë që pafajsia të vuaj
----------------
Autori Xhelal Ferizi liriku i vargjeve shqiptare
neper vite me penden shqiptare ne dorë ne atdhe e ne mergime
kenge e poezi shqiptare ne vargje
-----------------------
Nuk dua të flas me ty hieja ime
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
--------
autori xhelal ferizi
----------
nuk dua të flas me ty hieja ime
që mbete prore hije
as'nje her nuk u bëre rreze
as qels kohe e bukurije
por ec ë sizif'qe' e ec ë
dënueshëm nëpër përbuzje e prroje absurde
nëpër balten e shekullit memec
nuk dua të shihemi as sy më sy
ti je hije dhe mbete hije mbi dhe
nuk dua të flas -
ti nuk linde në të duhuren fe
as në të qëlluaren kohë e emocion
por linde mbi te pa emocion dhe
në shekullin e quajtur moh
në numrin e rriskut demon
un nuk e di kush je e pse je
perse linde per se
kujt ju deshte
vrapimeve kohore të mashtrimit
si pardje e dje
përse u veshe
me veshje te imagjinimit
simbol i diskriminimit
si sot si dje
hije prore e mohimit
pa fat e ardhur mbi dhe
prandaj un dhe ti të mos flasim
as ti për mua as un për ty
se ti je hije mbi secilin dhe
e huaja-
e un harren i pa atdhe i kohrave për'shky
i pa farë i pa fis
ne nuk jemi shitur as nuk jemi ble
akoma po mbajmë te bardhë plis
të dy nga e njejta kohë po pëlcasim
nuk kem mëmë as at
as motër e vlla
etni që na qanë
as dritë që kujdeset për ne
si mua si ty emocionet e akullta na ngrinë e na vranë
ty e mua-
llotot rruspija premtuese mashtruese na kan tha
na than tradhtarë e na shanë
se blozat nga e bardha kohë na ndanë
zezonat bastarde shtigjet e bardha na i kan vra
ti dhe un sot e dje
ti je hije mbi dhe
as dit nuk na lan me pa
un nje pendë që qanë
ne nuk kemi as qeveri as fe
as dinë as imanë
as kishë as minare
askund nuk kemi as atdhe
as vlla as moter e mëmë që na qanë
as hallet kush nuk ka per të na i ndje
se kohrat jan aq tradhtare
si hije nëpër humbëtira na ndanë
kot po e derdhim lotin rrëke
se jemi të pa babë e pa nanë
as nuk kemi kund trollë as tokë as det
as shpresë në ndo'j krua kombëtarë me pi
as qeveri e as deputet
për veq do shpërgaj mërije të zi
secili që kohrave ju bërtet
që jeten pendave ua kan nxi
se ti më linde mua dhe vetveten
në shekullin absurd të pa gojë
në epokat qorre
në lotet e rrejshme të kohes
në udhët mashtruese me brryla
në zgërdheshjet e mohimeve kalendarike
kur koha nuk ësht as njiher për zymbyla
ti që më sorollate në kët botë të shkreten
o hieja ime un hyna ne ty
u bëra ti kush e din te verteten
per se mohuesit na kan pshty
ti vrapin e bëre mbas tim mishi
e un mbas hiqi e teje
keshtu paskemi qenë te pa ndarë gjith jeten
ti trupin tim e vure në lojë
vrapin ma bëre hije
nuk dua si hije te jetoj
dua te jem pendë e veshur lirije
por un pse u bëra ti
e kurrë nuk e mësova të kësajë bote të vërteten
as psehet e pa spjegim
përse hapi yt ecë nëpër mashtrime jetike e plojë
nëpër ushkuret e përthurura të kohrave lavire
ku ësht caku i yt e caku im
hije që të ndjekun hijet vampire
hije ku do qe ikë nëpër dhena
hije mbi dheun tim
që motet të jan bërë hiena
ti dhe un kemi pi vetmashtrim
ti moj hije e udhve e britmave iluzioniste-
që ta mbyllën qdo gojë
ti dhe un permbi secilin dhe jemi jetim
neper kërcimet e perdridhjet e shekullit mistrec
përse duhet si hije ti dhe un të pseudojetoj
ku ti sa her je trajtuar si harr'ën-
e në trajta të pa drejta je përthy
në shum trajta e të mundimshme dije
përse gjithnji shekullin injorant neper zhgenjime ta mallkoj
që diellin me gjuhë ari nuk e la-
që rrezanisht penden time
me gjuhë rrezesh për ta përkthy
sa engjujt kan mbetur në ankime
eh o hije
oh mjerane hieja ime
sa her neper udhë ke ngecë
e të kan quajtur pa faj bi rruspije
kurvarët e sarhoshët me emocionin memec
te shurdherit shpirtrisht pa ndegjim
zagarët demagog e lidhur me bushtra te zgjebosura
askund nuk u duk shekulli yt as shekulli im
edhe pse ti at'ëher nuk ishe hije
por hije sot zhgënjyeshëm ke ngecë
pendueshëm je ndalur e ke ecur kohrave zigzake
rrugëve të pa mbarim
e nëpër mote je kthy
ti me menquri e pa menquri në rradake
sa her nga qasti e lakmija je ndersy
egos tënde të pa vendë e të pa mendë
sa her vetveten pendueshëm e ke pshty
ti askund nuk gjete vend
shekujt nuk jan për ty
ti kot dole në secilin art e kohë e kuvend'
ti je lindur neper kohrat shpuzë
të veseve kohore shtriga
neper kohrat shkrumb e hi
ne kopshtet e rrejshme te mbjellura me kurtha e shtriga
ne vizllimat mashtruese
ne fatet per sarhosha por qe nuk jan per ty
e penda ime vetmohuese
qe vdekjen sa her e pau me sy
te shikon tash si hije vetmuese
kur ti po mundohesh perseri te ngritesh
qe hije te mos quhesh mohuese
ringjalljeve si feniks u mundove te rilindesh
në qeliza betejash te pervluara
por gjithnji tash po bindesh
se te rilindesh nuk te kishte hije
as ne kohrat e shkuara
ti me secilin rend kohorë mund te grindesh
do te quhesh hije ma e denuara
se kthesat kohore nuk po kerkojnë tjeter dije
per veq hije te zgërdhaqe nënshtruara
e te sterkequra emocione
ti kot perpiqesh e u përpjeke
edhe neper kohrat e kaluara
që të mos mbetesh vetëm hije
ne lot e ne gjak lirie sa e sa her je ngjye
ne secilen organike ëndërrimtare rruzë
me mbi nga hiri i shuar përsëri
por thyerjet e hilet premtime të rrejshme të dhan me pi
epokat zuzare të kan përbuzë
edhe e secili vit kohë lavire e rruspi
ti etshëm deshte të bëhesh si pendë muzë
në trokun e harbuar te garave te pa m'shirshme
art të dëshmuar deshte me pi
o e imja hije
ti me hapin tënd lakadredhas
e mishit tim te pa sy real - pa ndaras
e hapit tim qe nuk parashikoj
me at rriskun tënd të pa fat kohorë
epokave nuk ju ndave
neper ara e fusha mërije
sa shum neper vdekje per se gjalli je ndry
dhe mbete e mjerë nje hije
kush ty dhe mua te mallkoi
ti apo un mbetem simbol elegjije
perse nuk me flet
perse nuk te flas dot me gojë
ti ece neper udhë të pa dukshme
të dy njeri tjetrin fajsojmë
që të dy jemi viktima mbi plojë
që të dy iluzionarisht po rënkojmë
në nje kohë kopile e tallave
e mbyllur nga s'mira e vules së ligë me dry
nuk dua të flas me ty hieja ime
se ti nuk i ke vra -
të gjitha pshtymat qorre që të kan pshty
as kohen me ushkurë nëpër këmbë
ti edhe kur rrin nën tënde hije
nuk din hije hilen në secilen kohore pllëmbë
nuk din mohueshëm me e shty
se sytë e butë i ke
ti edhe un
jemi qyqarë te pa atdhe
-------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
-------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
--------
autori xhelal ferizi
----------
nuk dua të flas me ty hieja ime
që mbete prore hije
as'nje her nuk u bëre rreze
as qels kohe e bukurije
por ec ë sizif'qe' e ec ë
dënueshëm nëpër përbuzje e prroje absurde
nëpër balten e shekullit memec
nuk dua të shihemi as sy më sy
ti je hije dhe mbete hije mbi dhe
nuk dua të flas -
ti nuk linde në të duhuren fe
as në të qëlluaren kohë e emocion
por linde mbi te pa emocion dhe
në shekullin e quajtur moh
në numrin e rriskut demon
un nuk e di kush je e pse je
perse linde per se
kujt ju deshte
vrapimeve kohore të mashtrimit
si pardje e dje
përse u veshe
me veshje te imagjinimit
simbol i diskriminimit
si sot si dje
hije prore e mohimit
pa fat e ardhur mbi dhe
prandaj un dhe ti të mos flasim
as ti për mua as un për ty
se ti je hije mbi secilin dhe
e huaja-
e un harren i pa atdhe i kohrave për'shky
i pa farë i pa fis
ne nuk jemi shitur as nuk jemi ble
akoma po mbajmë te bardhë plis
të dy nga e njejta kohë po pëlcasim
nuk kem mëmë as at
as motër e vlla
etni që na qanë
as dritë që kujdeset për ne
si mua si ty emocionet e akullta na ngrinë e na vranë
ty e mua-
llotot rruspija premtuese mashtruese na kan tha
na than tradhtarë e na shanë
se blozat nga e bardha kohë na ndanë
zezonat bastarde shtigjet e bardha na i kan vra
ti dhe un sot e dje
ti je hije mbi dhe
as dit nuk na lan me pa
un nje pendë që qanë
ne nuk kemi as qeveri as fe
as dinë as imanë
as kishë as minare
askund nuk kemi as atdhe
as vlla as moter e mëmë që na qanë
as hallet kush nuk ka per të na i ndje
se kohrat jan aq tradhtare
si hije nëpër humbëtira na ndanë
kot po e derdhim lotin rrëke
se jemi të pa babë e pa nanë
as nuk kemi kund trollë as tokë as det
as shpresë në ndo'j krua kombëtarë me pi
as qeveri e as deputet
për veq do shpërgaj mërije të zi
secili që kohrave ju bërtet
që jeten pendave ua kan nxi
se ti më linde mua dhe vetveten
në shekullin absurd të pa gojë
në epokat qorre
në lotet e rrejshme të kohes
në udhët mashtruese me brryla
në zgërdheshjet e mohimeve kalendarike
kur koha nuk ësht as njiher për zymbyla
ti që më sorollate në kët botë të shkreten
o hieja ime un hyna ne ty
u bëra ti kush e din te verteten
per se mohuesit na kan pshty
ti vrapin e bëre mbas tim mishi
e un mbas hiqi e teje
keshtu paskemi qenë te pa ndarë gjith jeten
ti trupin tim e vure në lojë
vrapin ma bëre hije
nuk dua si hije te jetoj
dua te jem pendë e veshur lirije
por un pse u bëra ti
e kurrë nuk e mësova të kësajë bote të vërteten
as psehet e pa spjegim
përse hapi yt ecë nëpër mashtrime jetike e plojë
nëpër ushkuret e përthurura të kohrave lavire
ku ësht caku i yt e caku im
hije që të ndjekun hijet vampire
hije ku do qe ikë nëpër dhena
hije mbi dheun tim
që motet të jan bërë hiena
ti dhe un kemi pi vetmashtrim
ti moj hije e udhve e britmave iluzioniste-
që ta mbyllën qdo gojë
ti dhe un permbi secilin dhe jemi jetim
neper kërcimet e perdridhjet e shekullit mistrec
përse duhet si hije ti dhe un të pseudojetoj
ku ti sa her je trajtuar si harr'ën-
e në trajta të pa drejta je përthy
në shum trajta e të mundimshme dije
përse gjithnji shekullin injorant neper zhgenjime ta mallkoj
që diellin me gjuhë ari nuk e la-
që rrezanisht penden time
me gjuhë rrezesh për ta përkthy
sa engjujt kan mbetur në ankime
eh o hije
oh mjerane hieja ime
sa her neper udhë ke ngecë
e të kan quajtur pa faj bi rruspije
kurvarët e sarhoshët me emocionin memec
te shurdherit shpirtrisht pa ndegjim
zagarët demagog e lidhur me bushtra te zgjebosura
askund nuk u duk shekulli yt as shekulli im
edhe pse ti at'ëher nuk ishe hije
por hije sot zhgënjyeshëm ke ngecë
pendueshëm je ndalur e ke ecur kohrave zigzake
rrugëve të pa mbarim
e nëpër mote je kthy
ti me menquri e pa menquri në rradake
sa her nga qasti e lakmija je ndersy
egos tënde të pa vendë e të pa mendë
sa her vetveten pendueshëm e ke pshty
ti askund nuk gjete vend
shekujt nuk jan për ty
ti kot dole në secilin art e kohë e kuvend'
ti je lindur neper kohrat shpuzë
të veseve kohore shtriga
neper kohrat shkrumb e hi
ne kopshtet e rrejshme te mbjellura me kurtha e shtriga
ne vizllimat mashtruese
ne fatet per sarhosha por qe nuk jan per ty
e penda ime vetmohuese
qe vdekjen sa her e pau me sy
te shikon tash si hije vetmuese
kur ti po mundohesh perseri te ngritesh
qe hije te mos quhesh mohuese
ringjalljeve si feniks u mundove te rilindesh
në qeliza betejash te pervluara
por gjithnji tash po bindesh
se te rilindesh nuk te kishte hije
as ne kohrat e shkuara
ti me secilin rend kohorë mund te grindesh
do te quhesh hije ma e denuara
se kthesat kohore nuk po kerkojnë tjeter dije
per veq hije te zgërdhaqe nënshtruara
e te sterkequra emocione
ti kot perpiqesh e u përpjeke
edhe neper kohrat e kaluara
që të mos mbetesh vetëm hije
ne lot e ne gjak lirie sa e sa her je ngjye
ne secilen organike ëndërrimtare rruzë
me mbi nga hiri i shuar përsëri
por thyerjet e hilet premtime të rrejshme të dhan me pi
epokat zuzare të kan përbuzë
edhe e secili vit kohë lavire e rruspi
ti etshëm deshte të bëhesh si pendë muzë
në trokun e harbuar te garave te pa m'shirshme
art të dëshmuar deshte me pi
o e imja hije
ti me hapin tënd lakadredhas
e mishit tim te pa sy real - pa ndaras
e hapit tim qe nuk parashikoj
me at rriskun tënd të pa fat kohorë
epokave nuk ju ndave
neper ara e fusha mërije
sa shum neper vdekje per se gjalli je ndry
dhe mbete e mjerë nje hije
kush ty dhe mua te mallkoi
ti apo un mbetem simbol elegjije
perse nuk me flet
perse nuk te flas dot me gojë
ti ece neper udhë të pa dukshme
të dy njeri tjetrin fajsojmë
që të dy jemi viktima mbi plojë
që të dy iluzionarisht po rënkojmë
në nje kohë kopile e tallave
e mbyllur nga s'mira e vules së ligë me dry
nuk dua të flas me ty hieja ime
se ti nuk i ke vra -
të gjitha pshtymat qorre që të kan pshty
as kohen me ushkurë nëpër këmbë
ti edhe kur rrin nën tënde hije
nuk din hije hilen në secilen kohore pllëmbë
nuk din mohueshëm me e shty
se sytë e butë i ke
ti edhe un
jemi qyqarë te pa atdhe
-------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
-------------------------------------
Më kan bë fe dhunë gjak e lot e e dhe -
Më kan bë fe dhunë gjak e lot e e dhe -
---------
------
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
njiher më kan bë dhe -
pastaj ujë me gjak
e gjakun ujë
djersë e lot
më kan larmuar me shum fe
më kan ndrruar sa her bajrak
na knë bërë her grek e her shkje
na kan djegur flakë
e kurthuar me njiqnd fe
me kan djegë ne flakë e barot
kam kaluar neper njiqnd fe
her ne grek e ne shkja
duke u nda
si viktimë e pre
me fis e me vlla
sa her jam shitë e jam ble
qfar kombi jam un
fisi nga fisi me u nda
karshi me ndejt si armik
q paskam qenë un qfar fisi qfar kombi
o botë
sa shum kohrat me kan ble me metelik
më kan bë ma shum se bishë
secili ardhacak armik
me shqelmo her ne gjami e her ne kishë
me koken ne duar neper shekuj duke ikë
hajde agai e pashai me kamish
e shndero shqiptarit grua e nënë e qikë
e greku e romaku me thikë
epokat duke na i kryquar shum fish
ogjaqet me gjak na i kan fikë
kokat ne prroje na i lan
korbat kan ngrënë shum mish
na vranë e na shanë
oh un i mjeri kush jam
q'komb q'kuptim jam mbi dhe
cila gjuhë jam cili fis
se kohrat shum shpresa më kan pre
gjak u pa i derdhur sa shum përmbi plis
përgjkur jan gurë e dhe
kombin token ma ndanë
as diell as buzqeshje nuk lan kund per ne
sa shpirtrat mbi dhe na i thanë
na i përgjaken token prrojet luginat
arat e brigjet
prrojet livadhet eledinat
na i mbyllen neper shekuj shtigjet
na i dogjen stanet e briogjet
bagti kahdo e bujqsi
shtepijat e trojet e hiset
na dogjen themelet ne etni
na shkelen mbi te lashta ligjet
etikë mbi kod e nderë
na erdhen ne hiset tona
na lan si rrenojë e pa vlerë
dogjen ne shkrumb e ne hi
na preken ne erz e nderë
sa vuajtjem i keki pi
sa zi na mbollen ne qdo pranverë
nuk na lan asnjiher te lirë
me tanke e qizme na shtypen
kuaj trojet patkoj azie
sa rrenat e mashtrimet na i krypen
na ndanë ne qdo zemer etnije
neper shum fe e fise na ndanë
na i kan përgjakur mote epokate stinat
dikuj i t han turk e dikuj latin
dikuj i than me vdekë
sa shum vuajte i gjorë kombi im
dikuj i t han serb e grek
mbi dhe shqiptari sa i lashtë e jetim
sa shum neper kohra ndejte vyshkë stermekë
i te uqajn o kombi im
se her je ringjallë e ke vdekë
dhe prap je ringjallur mbi hi
sa her ke mbetur jetim
oh renkimi i kohrave
ma thuaj psehen ma thuaj
se paku me nje arsyetim
-----
nuk di as kush jam un i pseheve neper shekuj
as qka jam
i biri i kujt jam
per se jetoj me shum fe
per se eci mbi dhe
me zingjirë roberie neper syrgjyne
kazamatave neper azi e ballkan
europes e botes shpernda
si i pafarë e i pa fole
thua se vetem grek e shkja
per ket diell paska n le
e shqiptari diell nuk paska
as yje
o kohra te mallkuara maska e laraska
per se as puhiza as fllade as pyje
nuk na i keni lënë pa lot e gjak te lulzojnë
sa shum kyn vajtue kavalle e fyell
sa shum motet e shejujt i kujtojnë
her fashist e her komunist
me gjithfar lloj ide
kohrat her na perqajnë e her na ndergjegjsojnë
kush jem ne te vertet ne
sa shum na blejnë e na shatrtojnë
her ne at ide e her ne ket ide
sa shum e moda na i ndrrojnë
sa shum ne besë na kan pre
shekuj t sa shum renkojnë
kush vallë kush jemi ne
na thuaj o i lashti gjen
na thuaj
ti qe ne gjirmet e rrenimeve ne kala rrinisi beden
perse neper shekuj i huaj
aq leht si kashtel na then
e na perqanë
na thuaj sa her kush do vjen
per se po na shkellë i huaj
per se kaq leht na ndersen
e vllaun me vllaë e largon
e shendrron ne qka te don
her ne tiran e shebtorë
her ne demon
her ne puthadorë
e si te don e aktron
token tonë e faren tonë te gjorë
e kahdo shqioptarin e kthen
her me sllavian e her me roman
e her me orgji e demagog te pist
her me at fe e her me ket fe
sa i lashtë ky fis qe duket si i pa atdhe
sa kohrat na luajten t'fist
sa fati na ka braktisë
e shqip nuk u gjet ndonje fe
sa kodra per ne ësht nisë
sa gremina pa fund e pa fre
ne jemi gjamë e madhe e historisë
sa shun na kan gri e pre
sa shum na kan shit na kan ble
sa shum mallkim i tradhtisë
sa shum ka vuajt shqip ajo fytyrë hane
e dielli i arit magjik
sa loti e gjaku ësht derdhur rrëke
sa shum jan shkyer ilire fustane
përdhuar virgjina nder ne
sa dhuna ka ra mbi ne
sa britma ësht dëgjuar në ato kohra mjerane
sa shpirti per se gjalli esht bre
sa shum ka vajtuar toka shqperi dardane
e shqipnia etnike me fe
sa kohrat me hile e me klane
sa gjaku e loti na shkoj rrëke
o nënë e lashtë iliriane
se her rrejshëm detyrueshem kemi bë be
të kthyer dhunshem kah zgerdheshjet
e duartrokitjet aktore
her ne ideologji
her ne fe
e her ne parti
nga kohrate zeza mizore
sa llojet e maskave na kan bre
sa kurva kohë e rruspi
kaloj duke shkelë mbi ne
ne lloj lloj duartrokitjesh rrejshëm jemi nxe
e her me opium e plot hipokrizi
me shtizë të shpuar e me shpatë
sa her je veshur ne te zi
shqipni e pa uratë
me sa e sa imponime
diktaturë gjelat e diktat
sa shum kohra na mbuluan me krime
të mjerë e të gjorë shqipëtarët krahthatë
ku ishe ti o koha ime
që kurrë nuk na u bëre uratë
na le nëpër gjymtime e lëndime
si krande të thata mbi dhe
në emcione të shum llojshme e rënkime
na thure me të ndryshme fe
sa lot kemi pi e pelime
kush pra kush jemi ne
o toka e dashur e ime
për se kaq pa mshirshëm për se
edhe sot e deri dje
për se na mbolle si bimë me rënkime
përse nuk na lan
përse
nuk na lënë të lirë
shqiptarë me fe për mbi dhe
---------
nga autori xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------------
---------
------
nga autori xhelal ferizi
-----------------------
njiher më kan bë dhe -
pastaj ujë me gjak
e gjakun ujë
djersë e lot
më kan larmuar me shum fe
më kan ndrruar sa her bajrak
na knë bërë her grek e her shkje
na kan djegur flakë
e kurthuar me njiqnd fe
me kan djegë ne flakë e barot
kam kaluar neper njiqnd fe
her ne grek e ne shkja
duke u nda
si viktimë e pre
me fis e me vlla
sa her jam shitë e jam ble
qfar kombi jam un
fisi nga fisi me u nda
karshi me ndejt si armik
q paskam qenë un qfar fisi qfar kombi
o botë
sa shum kohrat me kan ble me metelik
më kan bë ma shum se bishë
secili ardhacak armik
me shqelmo her ne gjami e her ne kishë
me koken ne duar neper shekuj duke ikë
hajde agai e pashai me kamish
e shndero shqiptarit grua e nënë e qikë
e greku e romaku me thikë
epokat duke na i kryquar shum fish
ogjaqet me gjak na i kan fikë
kokat ne prroje na i lan
korbat kan ngrënë shum mish
na vranë e na shanë
oh un i mjeri kush jam
q'komb q'kuptim jam mbi dhe
cila gjuhë jam cili fis
se kohrat shum shpresa më kan pre
gjak u pa i derdhur sa shum përmbi plis
përgjkur jan gurë e dhe
kombin token ma ndanë
as diell as buzqeshje nuk lan kund per ne
sa shpirtrat mbi dhe na i thanë
na i përgjaken token prrojet luginat
arat e brigjet
prrojet livadhet eledinat
na i mbyllen neper shekuj shtigjet
na i dogjen stanet e briogjet
bagti kahdo e bujqsi
shtepijat e trojet e hiset
na dogjen themelet ne etni
na shkelen mbi te lashta ligjet
etikë mbi kod e nderë
na erdhen ne hiset tona
na lan si rrenojë e pa vlerë
dogjen ne shkrumb e ne hi
na preken ne erz e nderë
sa vuajtjem i keki pi
sa zi na mbollen ne qdo pranverë
nuk na lan asnjiher te lirë
me tanke e qizme na shtypen
kuaj trojet patkoj azie
sa rrenat e mashtrimet na i krypen
na ndanë ne qdo zemer etnije
neper shum fe e fise na ndanë
na i kan përgjakur mote epokate stinat
dikuj i t han turk e dikuj latin
dikuj i than me vdekë
sa shum vuajte i gjorë kombi im
dikuj i t han serb e grek
mbi dhe shqiptari sa i lashtë e jetim
sa shum neper kohra ndejte vyshkë stermekë
i te uqajn o kombi im
se her je ringjallë e ke vdekë
dhe prap je ringjallur mbi hi
sa her ke mbetur jetim
oh renkimi i kohrave
ma thuaj psehen ma thuaj
se paku me nje arsyetim
-----
nuk di as kush jam un i pseheve neper shekuj
as qka jam
i biri i kujt jam
per se jetoj me shum fe
per se eci mbi dhe
me zingjirë roberie neper syrgjyne
kazamatave neper azi e ballkan
europes e botes shpernda
si i pafarë e i pa fole
thua se vetem grek e shkja
per ket diell paska n le
e shqiptari diell nuk paska
as yje
o kohra te mallkuara maska e laraska
per se as puhiza as fllade as pyje
nuk na i keni lënë pa lot e gjak te lulzojnë
sa shum kyn vajtue kavalle e fyell
sa shum motet e shejujt i kujtojnë
her fashist e her komunist
me gjithfar lloj ide
kohrat her na perqajnë e her na ndergjegjsojnë
kush jem ne te vertet ne
sa shum na blejnë e na shatrtojnë
her ne at ide e her ne ket ide
sa shum e moda na i ndrrojnë
sa shum ne besë na kan pre
shekuj t sa shum renkojnë
kush vallë kush jemi ne
na thuaj o i lashti gjen
na thuaj
ti qe ne gjirmet e rrenimeve ne kala rrinisi beden
perse neper shekuj i huaj
aq leht si kashtel na then
e na perqanë
na thuaj sa her kush do vjen
per se po na shkellë i huaj
per se kaq leht na ndersen
e vllaun me vllaë e largon
e shendrron ne qka te don
her ne tiran e shebtorë
her ne demon
her ne puthadorë
e si te don e aktron
token tonë e faren tonë te gjorë
e kahdo shqioptarin e kthen
her me sllavian e her me roman
e her me orgji e demagog te pist
her me at fe e her me ket fe
sa i lashtë ky fis qe duket si i pa atdhe
sa kohrat na luajten t'fist
sa fati na ka braktisë
e shqip nuk u gjet ndonje fe
sa kodra per ne ësht nisë
sa gremina pa fund e pa fre
ne jemi gjamë e madhe e historisë
sa shun na kan gri e pre
sa shum na kan shit na kan ble
sa shum mallkim i tradhtisë
sa shum ka vuajt shqip ajo fytyrë hane
e dielli i arit magjik
sa loti e gjaku ësht derdhur rrëke
sa shum jan shkyer ilire fustane
përdhuar virgjina nder ne
sa dhuna ka ra mbi ne
sa britma ësht dëgjuar në ato kohra mjerane
sa shpirti per se gjalli esht bre
sa shum ka vajtuar toka shqperi dardane
e shqipnia etnike me fe
sa kohrat me hile e me klane
sa gjaku e loti na shkoj rrëke
o nënë e lashtë iliriane
se her rrejshëm detyrueshem kemi bë be
të kthyer dhunshem kah zgerdheshjet
e duartrokitjet aktore
her ne ideologji
her ne fe
e her ne parti
nga kohrate zeza mizore
sa llojet e maskave na kan bre
sa kurva kohë e rruspi
kaloj duke shkelë mbi ne
ne lloj lloj duartrokitjesh rrejshëm jemi nxe
e her me opium e plot hipokrizi
me shtizë të shpuar e me shpatë
sa her je veshur ne te zi
shqipni e pa uratë
me sa e sa imponime
diktaturë gjelat e diktat
sa shum kohra na mbuluan me krime
të mjerë e të gjorë shqipëtarët krahthatë
ku ishe ti o koha ime
që kurrë nuk na u bëre uratë
na le nëpër gjymtime e lëndime
si krande të thata mbi dhe
në emcione të shum llojshme e rënkime
na thure me të ndryshme fe
sa lot kemi pi e pelime
kush pra kush jemi ne
o toka e dashur e ime
për se kaq pa mshirshëm për se
edhe sot e deri dje
për se na mbolle si bimë me rënkime
përse nuk na lan
përse
nuk na lënë të lirë
shqiptarë me fe për mbi dhe
---------
nga autori xhelal ferizi autori në mërgim
--------------------------------------
Deshta ne kohen e mallengjimit
Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
--------------------------------------------------------------------------------
Deshta ne kohen e mallengjimit
nga autori xhelal ferizi në mërgim
deshta nje fjalë në kopshtin tënd ta mbjelli si lule
që të kujtohet përher miqsija
se zemren margaritarit te dashurisë ja shkule
se paku miq te jemi
qe qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia te dhimbjeve ti qetsoj
dua te kem mike
qe artin ma te lartë te qehres kohore te mos e harroj
por arti im ndoshta tash më ësht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta më ësht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallë perse keshtu kaq pamshirshëm të jem rob i yt vule
përse të më vuaj kaq shum shpirtësia
përse o e kaluar kohë për se kaq shum më përkule
përse kaq shum më vrau e pa djallzuara dashuria
un gjeth jam i vjeshtes që po thahet
për kohen e shkuar le të flas magjija
o kohë që aq pa mshirshëm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
për se vuaj kaq shum o kroje që më bëheni shekuj te pashtershem të mallit
per se më dënesin te gjitha zemrat e secilit ind
e sytë e të gjitha ndjenjave më thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
emocionet në kujtime me shpërndahen
un thua se jam vet malli
për secilen qehre të natyres
dhe kokrrat e dikurshme të zallit
që un puthë i kam me aq dashuri
për flokun e sajë magjik të kthyer si puhizë
kur era e shperndante me qudira
që as fjala e vet hyjnorë ylberit
nuk delte ma e përsosura ma e mira
per thënjen kur ajo më dukej mahni
me qeshjet e saja të dlira
e sa her hareshëm jam rilindë
tash më jan bë kohrat si pika të hallit
un nuk jam ma i dashurisë gjeni
nuk di pse koha bëhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ësi
kur jam lëshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorëve të belholles në vrap
natyres së virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bëja zap
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartë fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti natyral ne puhi
nuk kishte ather ne boten tonë magjike smirzi aty afer nomad
qe te na shikonin me katarne zili
per veq yjeve të pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
që na shpirtzonte me bukuri
un vrapoja si me krah
mbas sajë neper te dehuren e embel lumturi
thue se me dehte brusha ma e bukur e e pranveres e bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
------
e zemren ma lmonte viti ma ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili kendon
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej me me nje urtesi mahnitse
thua se te gjitha kolorizez kohes i kishin lulëzuar
e un me fjalen e lehtë si era peshperitse
me romansa poetike te dashuren duke e ledhatuar
te gjitha yjet zbrioten ne afersi nga kjo qehre kohore
qe yjet me u mbush emocion i kishte detyruar
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj e qeshte edhe moti e stina
e un me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites e vibrimit
qe dridhet nga amocion lunturia
edhe un prapa saj kah udha e perendimit
vrapoja me krah hapur me endrrat e mia
kur flutrave prapa i kam vrapu
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshë me karajfile
kur kam qeshë me boten e pa fre te zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshëm që emocionin e kam bindë
kam qeshur e kam qa gjithmonë pa hile
se koha pak e shkurt ka pasur dashuri
se jeta ësht vetem nje e shkurtë kalim mashtruese urë
nji film mashtrimi i pa mshirë
ne qafë pastaj q ë te varë nji gurë
si fund i teatrit vizllues
pastaj të bëhet fund e qivurë
varr përjetsie me zingjirë
me gurët e dhe të zi
driten e ndrron me errsirë
pasi të gjith mallin enigmatik ta kesh pi
e rrudhat të quajn pleqëri
ti nuk je ma zog i lirë
por mallë kohorë shpirtësi
eh poeti i mjerë
ti vuan duke ri mbjellë ne emocoin të kaluarat
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritë e kaluara
si endrat ne krahrorë te dehen
--------
un jam etja e vet mallit më të ndjeshëm të shekujve
qe pendat i ngopi me afinitete
subjektet i bëj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
fjalen e thurin te lirë
kujtime te lidhura per jete
jetë o maskë e pshtirë
sa shpejt kohrat na i trete
a mund të jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
në kopshtet kohore të dikurshme
të mbjellim kujtim kohorë
q' jan këto shpirtë fenomene sekrete
që un poeti i gjorë
i flas e i zbërthej vet me vete
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria a mund të shendrrohet në miqsi
ajo ka trandë sa emocion dete
që kohen e shëndrroj në ndjenjësi
e pena ime në dorë
vargun në fjalë duke e shkri
deshti të mbjellë lule jete
që dhimbjen e mallit tash ta bëj miqsi
a thua ma ndonjëher o kohë me ankth'ësi
dashuria e dikurshme përseri do të rilindë
apo do t ë kemi vetëm vetmashtrim për miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stërmekujve
do ti dhurojm stërvuajteri
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria të behet miqsi
do të ju flas me të vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohë
sa shum më kujton nostalgji
-------------------
nga autori xhelöal ferizi
liriku ne mergim
--------------------------------
lirik është në linjë Përgjigju Me Kuotë
--------------------------------------------------------------------------------
Deshta ne kohen e mallengjimit
nga autori xhelal ferizi në mërgim
deshta nje fjalë në kopshtin tënd ta mbjelli si lule
që të kujtohet përher miqsija
se zemren margaritarit te dashurisë ja shkule
se paku miq te jemi
qe qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia te dhimbjeve ti qetsoj
dua te kem mike
qe artin ma te lartë te qehres kohore te mos e harroj
por arti im ndoshta tash më ësht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta më ësht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallë perse keshtu kaq pamshirshëm të jem rob i yt vule
përse të më vuaj kaq shum shpirtësia
përse o e kaluar kohë për se kaq shum më përkule
përse kaq shum më vrau e pa djallzuara dashuria
un gjeth jam i vjeshtes që po thahet
për kohen e shkuar le të flas magjija
o kohë që aq pa mshirshëm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
për se vuaj kaq shum o kroje që më bëheni shekuj te pashtershem të mallit
per se më dënesin te gjitha zemrat e secilit ind
e sytë e të gjitha ndjenjave më thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
emocionet në kujtime me shpërndahen
un thua se jam vet malli
për secilen qehre të natyres
dhe kokrrat e dikurshme të zallit
që un puthë i kam me aq dashuri
për flokun e sajë magjik të kthyer si puhizë
kur era e shperndante me qudira
që as fjala e vet hyjnorë ylberit
nuk delte ma e përsosura ma e mira
per thënjen kur ajo më dukej mahni
me qeshjet e saja të dlira
e sa her hareshëm jam rilindë
tash më jan bë kohrat si pika të hallit
un nuk jam ma i dashurisë gjeni
nuk di pse koha bëhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ësi
kur jam lëshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorëve të belholles në vrap
natyres së virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bëja zap
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartë fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti natyral ne puhi
nuk kishte ather ne boten tonë magjike smirzi aty afer nomad
qe te na shikonin me katarne zili
per veq yjeve të pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
që na shpirtzonte me bukuri
un vrapoja si me krah
mbas sajë neper te dehuren e embel lumturi
thue se me dehte brusha ma e bukur e e pranveres e bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
------
e zemren ma lmonte viti ma ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili kendon
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej me me nje urtesi mahnitse
thua se te gjitha kolorizez kohes i kishin lulëzuar
e un me fjalen e lehtë si era peshperitse
me romansa poetike te dashuren duke e ledhatuar
te gjitha yjet zbrioten ne afersi nga kjo qehre kohore
qe yjet me u mbush emocion i kishte detyruar
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj e qeshte edhe moti e stina
e un me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites e vibrimit
qe dridhet nga amocion lunturia
edhe un prapa saj kah udha e perendimit
vrapoja me krah hapur me endrrat e mia
kur flutrave prapa i kam vrapu
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshë me karajfile
kur kam qeshë me boten e pa fre te zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshëm që emocionin e kam bindë
kam qeshur e kam qa gjithmonë pa hile
se koha pak e shkurt ka pasur dashuri
se jeta ësht vetem nje e shkurtë kalim mashtruese urë
nji film mashtrimi i pa mshirë
ne qafë pastaj q ë te varë nji gurë
si fund i teatrit vizllues
pastaj të bëhet fund e qivurë
varr përjetsie me zingjirë
me gurët e dhe të zi
driten e ndrron me errsirë
pasi të gjith mallin enigmatik ta kesh pi
e rrudhat të quajn pleqëri
ti nuk je ma zog i lirë
por mallë kohorë shpirtësi
eh poeti i mjerë
ti vuan duke ri mbjellë ne emocoin të kaluarat
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritë e kaluara
si endrat ne krahrorë te dehen
--------
un jam etja e vet mallit më të ndjeshëm të shekujve
qe pendat i ngopi me afinitete
subjektet i bëj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
fjalen e thurin te lirë
kujtime te lidhura per jete
jetë o maskë e pshtirë
sa shpejt kohrat na i trete
a mund të jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
në kopshtet kohore të dikurshme
të mbjellim kujtim kohorë
q' jan këto shpirtë fenomene sekrete
që un poeti i gjorë
i flas e i zbërthej vet me vete
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria a mund të shendrrohet në miqsi
ajo ka trandë sa emocion dete
që kohen e shëndrroj në ndjenjësi
e pena ime në dorë
vargun në fjalë duke e shkri
deshti të mbjellë lule jete
që dhimbjen e mallit tash ta bëj miqsi
a thua ma ndonjëher o kohë me ankth'ësi
dashuria e dikurshme përseri do të rilindë
apo do t ë kemi vetëm vetmashtrim për miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stërmekujve
do ti dhurojm stërvuajteri
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria të behet miqsi
do të ju flas me të vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohë
sa shum më kujton nostalgji
-------------------
nga autori xhelöal ferizi
liriku ne mergim
--------------------------------
lirik është në linjë Përgjigju Me Kuotë
Un nuk jam ma ai që isha
Un nuk jam ma ai që isha
------------
autori xhelal ferizi
------------------------
un nuk jam ma ai që isha
se diellin ma vodhen nga zemra
ma vodhen lulen nga gjiri
ma vodhen atdheun nga hisja
ne vend te zemres kah do me rrin themra
nuk mund te ringjallem ma nga hiri
si dikurë kur rignjalljet perseri i nisja
nuk jam ma as gjak iliri
se gjakun ma bënë ujë djalli shqipfols e vampiri
mo voehden tapitë e te parve
o zot a thua un u prisha
kur un isha engjull gjevahiri
se na i sulen shum bisha
nuk jam ma hise e shqiptarve
me lidhen me perthuren me hile zingjiri
me lyen kahdo me akull
neper gremina nuk me dhan asnjiher dorë
mi rrëzuan te gjitha perpjekjet shakull
me mbuluan me nji hile te zgerdheshur
mbulesë e ftoft si borë
me plagosen ne krah e ne shpatull
ne zemren time te gjorë
shqipen ma humben e udhen ne oborr
ata satanet e gjveshur
pshtysat e mirësive te krisur
secili ne shpirtë ma i verber qorr
me fytyra njeriu duken
por si qenë gajasin e kujisin
ata engjujve ju grryejn vorr
pas shpine te vrasin
dinaket qe baben ne treg e qesin
per pak post a pare
mohues qe edhe shekujt i pelcsin
tradhti tradhti ashiqare
ata qe intriga ngjesin
oshtimat e mia buqasin
qelizat e mia po vdesin
armët e mia po thrrasin
luftë o luftë me te poshtrit
ata dijn vetem te vrasin
ata dijn veq me meohue
lavire jan te qdo kohe
ata dijn me aktrue
gjveshen para qdo pagese
egon e kan kult mbi dhe
nji pikë ujë nuk ta japin
nuk njohin as besë as fe
-------
brrylë zi urith te nentokes
ata ma ndalen vrapin
ata kan ngrën atdhe
ata hanë me hile
gangrenë ata jan per ne
-------
ma qiten per hundesh edhe gjinin e lokes
ata mallkuar qofshin
ata dhe vetem ata
ne ferr ata me djaj rrofshin
mbi dhe mos paqin rrisk
ata me hile ushqehen
ata gjithqka rruajn pa brisk
se grabits jan te lavdisë
te mallit e haram emrin e kan
pa meritë ata shperblehen
dyftyrsha ata jan
hajdut qe edhe hiles ja kalojnë
ata neper lukse dehen
ata djallit ja kalojn
ushkureve rrijn perthurë
ata pallin e hunguriojn
nuk lënë kund shpresë as urë
te gjitha i kpusin i rrenojnë
ata nuk jan qenje po gurë
ata edhe rrejshem betojnë
ata shpirta rrenojnë
-----
nuk jam ma nuk jam i juaj
se edhe gjenet po me gjëmojnë
ju gjakun e keni ujë
ju diellin e neveritni
te bijt e atdheut ju i bëni te huaj
ju qe per padron bertitni
e un ne dhe te huaj po vuaj
e ju na thoni gelltitni
ju qe ne lukse shetitni
qe pini e hani djersë t' huaj
vuajtjet na i leni per hise
tapiat na i merrni e prona
zerin tonë se ndegjoni
po toka a esht e jona
ku bejm ne pjesë me fise
cili gjak jemi ne o mjeran
po ju a ju polli demoni
po un ku kam vatan
kush me tha mua ti je i joni
jo jo ju njerz nuk jeni
secili po ddel ma satan
po ju kush ju polli
kush more mjeran
a baba shqipfols ilirian
a grek a shkja pansllavian
mos jeni me gjak kopila
perse sdaktatosni bilbila
per se sakatosni qdo fe
per se po na vyshkni mbi dhe
per se jeni te zi si katran
per se vyshkni karajfila
ne nuk kemi atdhe
lotet na shkojnë si currila
jo jo nuk jam i juaj
nuk jam askund ne katdaster
nji ditë ma nuk do te vuaj
me pushkë do te luftojmë per qdo ngaster
qe ju te ikni ne te huaj atdhe
e ne te rrenjet te kthehemi
se mjaft ma ma tradhti
veq plumbin e njihni ju kod
ju jeni djaj te zi
ju dhimbje as ndjenjë nuk ndjeni
te pa fism e jeni te pa rod
as fis as farë te paster
si dje ashtu ishit edhe sod
do te luftojm ne tash per qdo pllëmbë engaster
e token e te parve ku lindem
edhe pse ju te na ndiqni doni
ku miza hekur brenë
--------------
vazhdon ne pjesen
II
nga autori xhelal ferizi
------------
autori xhelal ferizi
------------------------
un nuk jam ma ai që isha
se diellin ma vodhen nga zemra
ma vodhen lulen nga gjiri
ma vodhen atdheun nga hisja
ne vend te zemres kah do me rrin themra
nuk mund te ringjallem ma nga hiri
si dikurë kur rignjalljet perseri i nisja
nuk jam ma as gjak iliri
se gjakun ma bënë ujë djalli shqipfols e vampiri
mo voehden tapitë e te parve
o zot a thua un u prisha
kur un isha engjull gjevahiri
se na i sulen shum bisha
nuk jam ma hise e shqiptarve
me lidhen me perthuren me hile zingjiri
me lyen kahdo me akull
neper gremina nuk me dhan asnjiher dorë
mi rrëzuan te gjitha perpjekjet shakull
me mbuluan me nji hile te zgerdheshur
mbulesë e ftoft si borë
me plagosen ne krah e ne shpatull
ne zemren time te gjorë
shqipen ma humben e udhen ne oborr
ata satanet e gjveshur
pshtysat e mirësive te krisur
secili ne shpirtë ma i verber qorr
me fytyra njeriu duken
por si qenë gajasin e kujisin
ata engjujve ju grryejn vorr
pas shpine te vrasin
dinaket qe baben ne treg e qesin
per pak post a pare
mohues qe edhe shekujt i pelcsin
tradhti tradhti ashiqare
ata qe intriga ngjesin
oshtimat e mia buqasin
qelizat e mia po vdesin
armët e mia po thrrasin
luftë o luftë me te poshtrit
ata dijn vetem te vrasin
ata dijn veq me meohue
lavire jan te qdo kohe
ata dijn me aktrue
gjveshen para qdo pagese
egon e kan kult mbi dhe
nji pikë ujë nuk ta japin
nuk njohin as besë as fe
-------
brrylë zi urith te nentokes
ata ma ndalen vrapin
ata kan ngrën atdhe
ata hanë me hile
gangrenë ata jan per ne
-------
ma qiten per hundesh edhe gjinin e lokes
ata mallkuar qofshin
ata dhe vetem ata
ne ferr ata me djaj rrofshin
mbi dhe mos paqin rrisk
ata me hile ushqehen
ata gjithqka rruajn pa brisk
se grabits jan te lavdisë
te mallit e haram emrin e kan
pa meritë ata shperblehen
dyftyrsha ata jan
hajdut qe edhe hiles ja kalojnë
ata neper lukse dehen
ata djallit ja kalojn
ushkureve rrijn perthurë
ata pallin e hunguriojn
nuk lënë kund shpresë as urë
te gjitha i kpusin i rrenojnë
ata nuk jan qenje po gurë
ata edhe rrejshem betojnë
ata shpirta rrenojnë
-----
nuk jam ma nuk jam i juaj
se edhe gjenet po me gjëmojnë
ju gjakun e keni ujë
ju diellin e neveritni
te bijt e atdheut ju i bëni te huaj
ju qe per padron bertitni
e un ne dhe te huaj po vuaj
e ju na thoni gelltitni
ju qe ne lukse shetitni
qe pini e hani djersë t' huaj
vuajtjet na i leni per hise
tapiat na i merrni e prona
zerin tonë se ndegjoni
po toka a esht e jona
ku bejm ne pjesë me fise
cili gjak jemi ne o mjeran
po ju a ju polli demoni
po un ku kam vatan
kush me tha mua ti je i joni
jo jo ju njerz nuk jeni
secili po ddel ma satan
po ju kush ju polli
kush more mjeran
a baba shqipfols ilirian
a grek a shkja pansllavian
mos jeni me gjak kopila
perse sdaktatosni bilbila
per se sakatosni qdo fe
per se po na vyshkni mbi dhe
per se jeni te zi si katran
per se vyshkni karajfila
ne nuk kemi atdhe
lotet na shkojnë si currila
jo jo nuk jam i juaj
nuk jam askund ne katdaster
nji ditë ma nuk do te vuaj
me pushkë do te luftojmë per qdo ngaster
qe ju te ikni ne te huaj atdhe
e ne te rrenjet te kthehemi
se mjaft ma ma tradhti
veq plumbin e njihni ju kod
ju jeni djaj te zi
ju dhimbje as ndjenjë nuk ndjeni
te pa fism e jeni te pa rod
as fis as farë te paster
si dje ashtu ishit edhe sod
do te luftojm ne tash per qdo pllëmbë engaster
e token e te parve ku lindem
edhe pse ju te na ndiqni doni
ku miza hekur brenë
--------------
vazhdon ne pjesen
II
nga autori xhelal ferizi
Sa t'ket tokë e dhe e det
Sa t'ket tokë e dhe e det
autori xhelal ferizi
do të ket kosovë dardane
emri i shqipes s' ka me u tretë
sa t' jen yj diell e dritë hane
----------------
sa te ket ujë e shkumbë prej vale
qe perplasen me ujë t' bilurit
sa te ket bjeshkë e kreshta e male
do t' valoj shqipja e flamurit
''''''''''''''''
e sytë e rrezes kan me e pa
gjith kah shtrihet kjo magjike
gjith bilbilat pa ja nda
kan me kndue n' gjuhë shqip etnike
--------
kan me i thanë kosovë shqiptare
nuk do i vdes per jetë morali
deri sa te jen pushket batare
do te mbrohet djal pas djali
--------
nuk do te ket kurrë per mbi dhe
qe e nenshtron token me lisa
nuk ka klan as fis as fe
qe e perqanë atdheun me plisa
-------
do ti thonë gjithmonë shqiptare
tokë e agronit e teutes
do ti kndoj gjuha amtare
sa te jet gjallë teli i lahutes
--------
do te jet gjithmonë kreshnike
qe ma te bukur s' shohin yjet
kan me e mbajtë armet besnike
per ti mbrojtur fusha e pjyet
.......
per ti mbrojtë te lashtat troje
ara e te gjera ato ledina
porsi bletët neper hoje
do t' flutrojnë flutrat n 'per stina
-------
e do te quhet heroike
tokë lirije me bajrak
do ta ruajn armet qelike
se e fitoj lirinë me gjak
---------
do te mbetet prore ilire
tokë qe zoti e ka bekue
porsi e shejta gjevahire
ne fusha t' gjera me blerue
-----
me ato vasha si sorkadhe
ku e pushon syrin lakmija
me gjelbrim neper livadhe
ku e shtrinë sharmin bukuria
-------
ku natyra thue se flet
tokë e gjallë me karajfila
ku e lvizë era at bereqet
ku shqiprojnë pika e currila
------
ku bjen shi i lehtë me pika
fletë gjlelbrimi i lanë si loti
ku ka te bukur djem e qika
per trimri qe i fali zoti
-------------
nga autori xhelal ferizi
këngë lirike shqiptare
---------------------------------
autori xhelal ferizi
do të ket kosovë dardane
emri i shqipes s' ka me u tretë
sa t' jen yj diell e dritë hane
----------------
sa te ket ujë e shkumbë prej vale
qe perplasen me ujë t' bilurit
sa te ket bjeshkë e kreshta e male
do t' valoj shqipja e flamurit
''''''''''''''''
e sytë e rrezes kan me e pa
gjith kah shtrihet kjo magjike
gjith bilbilat pa ja nda
kan me kndue n' gjuhë shqip etnike
--------
kan me i thanë kosovë shqiptare
nuk do i vdes per jetë morali
deri sa te jen pushket batare
do te mbrohet djal pas djali
--------
nuk do te ket kurrë per mbi dhe
qe e nenshtron token me lisa
nuk ka klan as fis as fe
qe e perqanë atdheun me plisa
-------
do ti thonë gjithmonë shqiptare
tokë e agronit e teutes
do ti kndoj gjuha amtare
sa te jet gjallë teli i lahutes
--------
do te jet gjithmonë kreshnike
qe ma te bukur s' shohin yjet
kan me e mbajtë armet besnike
per ti mbrojtur fusha e pjyet
.......
per ti mbrojtë te lashtat troje
ara e te gjera ato ledina
porsi bletët neper hoje
do t' flutrojnë flutrat n 'per stina
-------
e do te quhet heroike
tokë lirije me bajrak
do ta ruajn armet qelike
se e fitoj lirinë me gjak
---------
do te mbetet prore ilire
tokë qe zoti e ka bekue
porsi e shejta gjevahire
ne fusha t' gjera me blerue
-----
me ato vasha si sorkadhe
ku e pushon syrin lakmija
me gjelbrim neper livadhe
ku e shtrinë sharmin bukuria
-------
ku natyra thue se flet
tokë e gjallë me karajfila
ku e lvizë era at bereqet
ku shqiprojnë pika e currila
------
ku bjen shi i lehtë me pika
fletë gjlelbrimi i lanë si loti
ku ka te bukur djem e qika
per trimri qe i fali zoti
-------------
nga autori xhelal ferizi
këngë lirike shqiptare
---------------------------------
Abonnieren
Posts (Atom)